ULRICH JOHANN GOTTLIEB, jubiler
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 14.02.2019)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Johann_Gottlieb_Ulrich.JPG|thumb|Johann Gottlieb Ulrich, łyżka, srebro]] | [[File:Johann_Gottlieb_Ulrich.JPG|thumb|Johann Gottlieb Ulrich, łyżka, srebro]] | ||
| − | '''JOHANN GOTTLIEB ULRICH''' (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 roku po wykonaniu pracy dyplomowej w warsztacie Johanna | + | '''JOHANN GOTTLIEB ULRICH''' (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uczył się u [[BERENDT CARL LUDWIG | Carla Ludwiga Berendta]], 4 VIII 1793 – 12 XII 1794 czeladnik w St. Petersburgu u Hermanna Gottlieba Ungera, 1802–1804 czeladnik u Johanna Carla Endego (13 XI 1763 – 25 I 1804). Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 roku po wykonaniu pracy dyplomowej w warsztacie [[FISCHER JOHANN GOTTLIEB | Johanna Gottlieba Fischera]]. W 1812, 1816 i 1820 był starszym [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu]] złotników, w 1811, 1815 i 1819 kompanem (podstarszym).<br/><br/> |
| + | W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był [[GERLACH HEINRICH AUGUST | Heinrich August Gerlach]]. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 roku Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), [[WINKELMANN CARL AUGUST | Carl August Winkelmann]] (1823) i [[MOMBER CARL HEINRICH | Carl Heinrich Momber]] (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).<br/><br/> | ||
| + | W maju 1806 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 9 (ul. Złotników). W latach 1809–1839 zakład mieścił się na Goldschmiedegasse 3, w dawnym domu zmarłego złotnika [[ELLERHOLTZ EMMANUEL | Emmanuela Ellerholtza]]. Ulrich był także od 1839 właścicielem sąsiedniej kamienicy, pod nr. 2. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego]] w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznym Miasta Gdańska]] znajduje się srebrna empirowa cukiernica. Od października 1808 roku żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera Carla Augusta Winkelmanna, oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:19, 12 lis 2019
JOHANN GOTTLIEB ULRICH (24 I 1770 Gdańsk – 1 XII 1848 Gdańsk), jubiler. Uczył się u Carla Ludwiga Berendta, 4 VIII 1793 – 12 XII 1794 czeladnik w St. Petersburgu u Hermanna Gottlieba Ungera, 1802–1804 czeladnik u Johanna Carla Endego (13 XI 1763 – 25 I 1804). Uprawnienia mistrzowskie uzyskał w 1804 roku po wykonaniu pracy dyplomowej w warsztacie Johanna Gottlieba Fischera. W 1812, 1816 i 1820 był starszym cechu złotników, w 1811, 1815 i 1819 kompanem (podstarszym).
W latach 1804–1808 czeladnikiem u niego był Heinrich August Gerlach. Pracę mistrzowską wykonał u niego w 1812 roku Carl Friedrich Raths (1782 – 21 XII 1814). Uczniami, którzy ukończyli naukę rzemiosła pod jego kierunkiem byli: zapisany w 1805 Christian August Oertel, Johann Benjamin Bruhn (1808), Carl August Winkelmann (1823) i Carl Heinrich Momber (1828). Nauki nie ukończyli zapisany w 1805 Michael David Nellinger, uczeń nieznany z imienia i nazwiska (1812), Carl Gottlieb Miller (1815), Ludwig Leopold Soldansky (1819) i Carl Eduard Bohlschau (1830).
W maju 1806 przeniósł swój zakład z 2. Damm (ul. Grobla II) na Goldschmiedegasse 9 (ul. Złotników). W latach 1809–1839 zakład mieścił się na Goldschmiedegasse 3, w dawnym domu zmarłego złotnika Emmanuela Ellerholtza. Ulrich był także od 1839 właścicielem sąsiedniej kamienicy, pod nr. 2. W 1812, 1816 i 1820 starszy cechu złotników w Gdańsku (zob. złotnictwo). Swoje wyroby w złocie i srebrze sygnował znakiem „Ulrich” lub literą „U”. W zbiorach Muzeum Narodowego w Gdańsku znajdują się dwa jego srebrne wyroby: plakietka młynarza i łyżka. Z kolei w Muzeum Historycznym Miasta Gdańska znajduje się srebrna empirowa cukiernica. Od października 1808 roku żonaty z Julianną Pauliną z domu Pitschner (1782 – 15 XI 1831). Pozostawił trzy córki, w tym Laurę Adelaidę, żonę złotnika i jubilera Carla Augusta Winkelmanna, oraz syna, Cordela Alexandra, który nie ukończył rozpoczętej w 1830 u ojca nauki rzemiosła.
