GIMNAZJUM POLSKIE
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Gimnazjum Polskie, 1920–1939.JPG|thumb|Gimnazjum Polskie, 1920–1939]] | [[File:Gimnazjum Polskie, 1920–1939.JPG|thumb|Gimnazjum Polskie, 1920–1939]] | ||
| − | '''GIMNAZJUM POLSKIE''' (od lat 1934/1935 Gimnazjum Macierzy Szkolnej, od roku 1935 Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego Macierzy Szkolnej), 9-letnie, po reformie z 1937–1938 koedukacyjne, 8-letnie, z językiem polskim jako wykładowym, w dawnych koszarach przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), rozbudowane i zmodernizowane w latach 1936–1939. Uruchomione 13 V 1922 dzięki pomocy finansowej polskiego społeczeństwa po apelu [[PRZYBYSZEWSKI STANISŁAW | Stanisława Przybyszewskiego]]. Duży wpływ na rozwój i poziom wywarł dyrektor [[AUGUSTYŃSKI JAN | Jan Augustyński]], wysoki poziom nauczania zapewniała przybyła z Polski wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W pierwszym roku szkolnym 1922/1923 liczyło 199 uczniów i 10 nauczycieli, w 1938 – 600 uczniów i 36 nauczycieli; w 1927 maturę zdało 7, w 1939 – 26 uczniów. Ze względu na wysokie czesne (20 guldenów gdańskich miesięcznie) większość uczniów nie kończyła gimnazjum, kontynuując naukę w [[POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | polskich szkołach handlowych]]. Przeszło połowę uczniów stanowiły dzieci polskich urzędników w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG), większość miała [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo gdańskie]]. Nauczyciele (w 1922 – 10, w 1938 – 36) na ogół nie pochodzili z Gdańska i otrzymywali w porównaniu z nauczycielami w Polsce podwójne wynagrodzenie. Część z nich, [[CZARTKOWSKI ADAM | Adam Czartkowski]], [[DRAGAN MARCIN | Marcin Dragan]], [[JEŻ KAZIMIERA | Kazimiera Jeżowa]], [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW | Władysław Pniewski]], była aktywna na polu naukowo-publicystycznym. Program nauczania modyfikowano; starano się uwzględniać wymogi gimnazjalne w Polsce. Jako że część uczniów nie mówiła płynnie po polsku, duży nacisk kładziono na naukę języka polskiego. Kalendarz roku szkolnego był zbliżony do obowiązującego w Niemczech (jak w całym II WMG, rok szkolny 1 IV – 31 III, przerwa letnia lipiec–sierpień). Szkołą opiekowało się Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1938–1939 malarze związani z Bractwem św. Łukasza (Bolesław Cybis, Jan Zamojski, Stefan Płużyński) wykonali w auli gimnazjum malowidła o tematyce patriotycznej, zniszczone przez hitlerowców (zachowały się rysunki pomocnicze i szkice, opis fresku pozostawił tamtejszy nauczyciel plastyki Marian Szyszko-Bohusz). Gimnazjum działało do 29 VIII 1939. Podczas zjazdu byłych wychowanków 7 IX 1957 na budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową. {{author: MA}} <br/><br/> | + | '''GIMNAZJUM POLSKIE''' (od lat 1934/1935 Gimnazjum Macierzy Szkolnej, od roku 1935 Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego Macierzy Szkolnej), 9-letnie, po reformie z 1937–1938 koedukacyjne, 8-letnie, z językiem polskim jako wykładowym, w dawnych koszarach przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), rozbudowane i zmodernizowane w latach 1936–1939. Uruchomione 13 V 1922 dzięki pomocy finansowej polskiego społeczeństwa po apelu [[PRZYBYSZEWSKI STANISŁAW | Stanisława Przybyszewskiego]]. Duży wpływ na rozwój i poziom wywarł dyrektor [[AUGUSTYŃSKI JAN | Jan Augustyński]], wysoki poziom nauczania zapewniała przybyła z Polski wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W pierwszym roku szkolnym 1922/1923 liczyło 199 uczniów i 10 nauczycieli, w 1938 – 600 uczniów i 36 nauczycieli; w 1927 maturę zdało 7, w 1939 – 26 uczniów. Ze względu na wysokie czesne (20 guldenów gdańskich miesięcznie) większość uczniów nie kończyła gimnazjum, kontynuując naukę w [[POLSKIE SZKOŁY HANDLOWE W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | polskich szkołach handlowych]]. Przeszło połowę uczniów stanowiły dzieci polskich urzędników w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG), większość miała [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo gdańskie]]. Nauczyciele (w 1922 – 10, w 1938 – 36) na ogół nie pochodzili z Gdańska i otrzymywali w porównaniu z nauczycielami w Polsce podwójne wynagrodzenie. Część z nich, [[CZARTKOWSKI ADAM | Adam Czartkowski]], [[DRAGAN MARCIN | Marcin Dragan]], [[JEŻ KAZIMIERA | Kazimiera Jeżowa]], [[PNIEWSKI WŁADYSŁAW | Władysław Pniewski]], była aktywna na polu naukowo-publicystycznym. Program nauczania modyfikowano; starano się uwzględniać wymogi gimnazjalne w Polsce. Jako że część uczniów nie mówiła płynnie po polsku, duży nacisk kładziono na naukę języka polskiego. Kalendarz roku szkolnego był zbliżony do obowiązującego w Niemczech (jak w całym II WMG, rok szkolny 1 IV – 31 III, przerwa letnia lipiec–sierpień). Szkołą opiekowało się Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1938–1939 malarze związani z Bractwem św. Łukasza (Bolesław Cybis, Jan Zamojski, Stefan Płużyński) wykonali w auli gimnazjum malowidła o tematyce patriotycznej, zniszczone przez hitlerowców (zachowały się rysunki pomocnicze i szkice, opis fresku pozostawił tamtejszy nauczyciel plastyki Marian Szyszko-Bohusz). Gimnazjum działało do 29 VIII 1939. Podczas II wojny światowej w budynkach mieściło się niemieckie dowództwo XX okręgu wojskowego. Podczas zjazdu byłych wychowanków 7 IX 1957 na budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową. {{author: MA}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
Wersja z 16:09, 2 lis 2019
GIMNAZJUM POLSKIE (od lat 1934/1935 Gimnazjum Macierzy Szkolnej, od roku 1935 Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego Macierzy Szkolnej), 9-letnie, po reformie z 1937–1938 koedukacyjne, 8-letnie, z językiem polskim jako wykładowym, w dawnych koszarach przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), rozbudowane i zmodernizowane w latach 1936–1939. Uruchomione 13 V 1922 dzięki pomocy finansowej polskiego społeczeństwa po apelu Stanisława Przybyszewskiego. Duży wpływ na rozwój i poziom wywarł dyrektor Jan Augustyński, wysoki poziom nauczania zapewniała przybyła z Polski wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W pierwszym roku szkolnym 1922/1923 liczyło 199 uczniów i 10 nauczycieli, w 1938 – 600 uczniów i 36 nauczycieli; w 1927 maturę zdało 7, w 1939 – 26 uczniów. Ze względu na wysokie czesne (20 guldenów gdańskich miesięcznie) większość uczniów nie kończyła gimnazjum, kontynuując naukę w polskich szkołach handlowych. Przeszło połowę uczniów stanowiły dzieci polskich urzędników w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG), większość miała obywatelstwo gdańskie. Nauczyciele (w 1922 – 10, w 1938 – 36) na ogół nie pochodzili z Gdańska i otrzymywali w porównaniu z nauczycielami w Polsce podwójne wynagrodzenie. Część z nich, Adam Czartkowski, Marcin Dragan, Kazimiera Jeżowa, Władysław Pniewski, była aktywna na polu naukowo-publicystycznym. Program nauczania modyfikowano; starano się uwzględniać wymogi gimnazjalne w Polsce. Jako że część uczniów nie mówiła płynnie po polsku, duży nacisk kładziono na naukę języka polskiego. Kalendarz roku szkolnego był zbliżony do obowiązującego w Niemczech (jak w całym II WMG, rok szkolny 1 IV – 31 III, przerwa letnia lipiec–sierpień). Szkołą opiekowało się Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 1938–1939 malarze związani z Bractwem św. Łukasza (Bolesław Cybis, Jan Zamojski, Stefan Płużyński) wykonali w auli gimnazjum malowidła o tematyce patriotycznej, zniszczone przez hitlerowców (zachowały się rysunki pomocnicze i szkice, opis fresku pozostawił tamtejszy nauczyciel plastyki Marian Szyszko-Bohusz). Gimnazjum działało do 29 VIII 1939. Podczas II wojny światowej w budynkach mieściło się niemieckie dowództwo XX okręgu wojskowego. Podczas zjazdu byłych wychowanków 7 IX 1957 na budynku szkoły odsłonięto tablicę pamiątkową.
| 1922 | dr Antoni Snowacki |
| 1922–1923 | dr Wilhelm Urbanicki |
| 1923–1925 | Feliks Ziemkowski |
| 1925–1939 | Jan Augustyński |
