HOTEL DANZIGER HOF
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Hotel Danziger Hof, początek XX wieku.JPG|thumb|Hotel Danziger Hof, początek XX wieku]] | [[File:Hotel Danziger Hof, początek XX wieku.JPG|thumb|Hotel Danziger Hof, początek XX wieku]] | ||
[[File:Hotel_Danziger_Hoff.jpg|thumb|Danizger Hof, około 1930]] | [[File:Hotel_Danziger_Hoff.jpg|thumb|Danizger Hof, około 1930]] | ||
| + | [[File:Danizger_Hof_pocztówka.jpg|thumb|Danziger Hof, pocztówka]] | ||
[[File:Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915.JPG|thumb|Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915]] | [[File:Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915.JPG|thumb|Druk reklamowy hotelu Danziger Hof, około 1915]] | ||
'''HOTEL DANZIGER HOF''', Dominikswall 6 (ul. Wały Jagiellońskie, powstała z byłych Dominikswall i Elisabethwall), obok obecnego tzw. budynku LOT-u. Wybudowany w latach 1896–1898 według planów berlińskiego architekta Karla Gausego, wykonanych przez jego firmę pod nadzorem gdańskiego mistrza budowlanego [[FEY ALEXANDER EDUARD | Aleksa Feya]]. Najwytworniejszy i najbardziej luksusowy hotel w Gdańsku w 1. połowie XX wieku. Pierwszym właścicielem był Heinrich Teute, były właściciel hotelu Walter’s. Hotel pierwszych gości przyjął w lipcu 1898; dysponował 120 pokojami ze 157 łóżkami, restauracją na 100 miejsc, kawiarnią, cukiernią, salą balową na 400 osób, z estradą (22,8 × 12,15 m), miał centralne ogrzewanie, oświetlenie elektryczne, windy towarowe i osobowe, pralnię oraz kuchnię. Do jego wnętrz prowadziły 2 westybule: od Dominikswall i od [[TARG WĘGLOWY | Targu Węglowego]]. Na parterze umiejscowiono salę konferencyjną (wychodzącą na obecną ul. Wały Jagiellońskie) oraz czytelnię. Pomieszczenia restauracyjne znajdowały się obok sali konferencyjnej, część dziedzińca była zajmowana wyłącznie w sezonie letnim. Na piętra prowadziły schody z białego marmuru lub stylowa winda. Hotel gościł m.in. króla Alberta von Sachsen z małżonką, księżną Fryderykę Leopoldę von Preußen, księcia Johanna Georga von Sachsen, księcia Aleksieja, amerykańskiego miliardera Vanderbilta, cesarzową Augustę Viktorię i cesarza Wilhelma II, Ignacego Paderewskiego (w grudniu 1918). W okresie od 8 lutego do 6 VI 1920 urzędował w nim pierwszy (oficjalny) komisarz Rzeczypospolitej Polskiej [[BIESIADECKI MACIEJ | Maciej Biesiadecki]] ([[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku]]). W 1929 roku zadłużony obiekt wydzierżawił Bank Polsko-Brytyjski, rozważając możliwość przekształcenia go w biurowiec. W początku roku 1930 nabył go (za 60% wartości) Stanisław Vogel, właściciel [[HOTEL REICHSHOF | hotelu Reichshof]]. Po renowacji liczył 80 pokoi ze 110 łóżkami, z łazienkami z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Większość stylowych mebli zamówiono w firmie Oskara Olschewskiego ([[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE | przedsiębiorstwa]]). Na I piętrze umieszczono komfortową salę konferencyjną oraz Salę Marynarską na około 150 osób. Zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | '''HOTEL DANZIGER HOF''', Dominikswall 6 (ul. Wały Jagiellońskie, powstała z byłych Dominikswall i Elisabethwall), obok obecnego tzw. budynku LOT-u. Wybudowany w latach 1896–1898 według planów berlińskiego architekta Karla Gausego, wykonanych przez jego firmę pod nadzorem gdańskiego mistrza budowlanego [[FEY ALEXANDER EDUARD | Aleksa Feya]]. Najwytworniejszy i najbardziej luksusowy hotel w Gdańsku w 1. połowie XX wieku. Pierwszym właścicielem był Heinrich Teute, były właściciel hotelu Walter’s. Hotel pierwszych gości przyjął w lipcu 1898; dysponował 120 pokojami ze 157 łóżkami, restauracją na 100 miejsc, kawiarnią, cukiernią, salą balową na 400 osób, z estradą (22,8 × 12,15 m), miał centralne ogrzewanie, oświetlenie elektryczne, windy towarowe i osobowe, pralnię oraz kuchnię. Do jego wnętrz prowadziły 2 westybule: od Dominikswall i od [[TARG WĘGLOWY | Targu Węglowego]]. Na parterze umiejscowiono salę konferencyjną (wychodzącą na obecną ul. Wały Jagiellońskie) oraz czytelnię. Pomieszczenia restauracyjne znajdowały się obok sali konferencyjnej, część dziedzińca była zajmowana wyłącznie w sezonie letnim. Na piętra prowadziły schody z białego marmuru lub stylowa winda. Hotel gościł m.in. króla Alberta von Sachsen z małżonką, księżną Fryderykę Leopoldę von Preußen, księcia Johanna Georga von Sachsen, księcia Aleksieja, amerykańskiego miliardera Vanderbilta, cesarzową Augustę Viktorię i cesarza Wilhelma II, Ignacego Paderewskiego (w grudniu 1918). W okresie od 8 lutego do 6 VI 1920 urzędował w nim pierwszy (oficjalny) komisarz Rzeczypospolitej Polskiej [[BIESIADECKI MACIEJ | Maciej Biesiadecki]] ([[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku]]). W 1929 roku zadłużony obiekt wydzierżawił Bank Polsko-Brytyjski, rozważając możliwość przekształcenia go w biurowiec. W początku roku 1930 nabył go (za 60% wartości) Stanisław Vogel, właściciel [[HOTEL REICHSHOF | hotelu Reichshof]]. Po renowacji liczył 80 pokoi ze 110 łóżkami, z łazienkami z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Większość stylowych mebli zamówiono w firmie Oskara Olschewskiego ([[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE | przedsiębiorstwa]]). Na I piętrze umieszczono komfortową salę konferencyjną oraz Salę Marynarską na około 150 osób. Zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 19:41, 25 paź 2019
HOTEL DANZIGER HOF, Dominikswall 6 (ul. Wały Jagiellońskie, powstała z byłych Dominikswall i Elisabethwall), obok obecnego tzw. budynku LOT-u. Wybudowany w latach 1896–1898 według planów berlińskiego architekta Karla Gausego, wykonanych przez jego firmę pod nadzorem gdańskiego mistrza budowlanego Aleksa Feya. Najwytworniejszy i najbardziej luksusowy hotel w Gdańsku w 1. połowie XX wieku. Pierwszym właścicielem był Heinrich Teute, były właściciel hotelu Walter’s. Hotel pierwszych gości przyjął w lipcu 1898; dysponował 120 pokojami ze 157 łóżkami, restauracją na 100 miejsc, kawiarnią, cukiernią, salą balową na 400 osób, z estradą (22,8 × 12,15 m), miał centralne ogrzewanie, oświetlenie elektryczne, windy towarowe i osobowe, pralnię oraz kuchnię. Do jego wnętrz prowadziły 2 westybule: od Dominikswall i od Targu Węglowego. Na parterze umiejscowiono salę konferencyjną (wychodzącą na obecną ul. Wały Jagiellońskie) oraz czytelnię. Pomieszczenia restauracyjne znajdowały się obok sali konferencyjnej, część dziedzińca była zajmowana wyłącznie w sezonie letnim. Na piętra prowadziły schody z białego marmuru lub stylowa winda. Hotel gościł m.in. króla Alberta von Sachsen z małżonką, księżną Fryderykę Leopoldę von Preußen, księcia Johanna Georga von Sachsen, księcia Aleksieja, amerykańskiego miliardera Vanderbilta, cesarzową Augustę Viktorię i cesarza Wilhelma II, Ignacego Paderewskiego (w grudniu 1918). W okresie od 8 lutego do 6 VI 1920 urzędował w nim pierwszy (oficjalny) komisarz Rzeczypospolitej Polskiej Maciej Biesiadecki ( Komisariat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku). W 1929 roku zadłużony obiekt wydzierżawił Bank Polsko-Brytyjski, rozważając możliwość przekształcenia go w biurowiec. W początku roku 1930 nabył go (za 60% wartości) Stanisław Vogel, właściciel hotelu Reichshof. Po renowacji liczył 80 pokoi ze 110 łóżkami, z łazienkami z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Większość stylowych mebli zamówiono w firmie Oskara Olschewskiego ( przedsiębiorstwa). Na I piętrze umieszczono komfortową salę konferencyjną oraz Salę Marynarską na około 150 osób. Zniszczony w 1945 roku, nieodbudowany.
