FISCHER & NICKEL, firma
(wstawienie ilustracji (e-mail z 8.10.2019)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | |||
[[File:Fischer_Nickel_firma.jpg|thumb|Siedziba firmy Fischer & Nickel na Spichlerzach , po lewej tramwaj zjeżdżający z [[MOST STĄGIEWNY| Mostu Stągiewnego]] w ul. Stągiewną]] | [[File:Fischer_Nickel_firma.jpg|thumb|Siedziba firmy Fischer & Nickel na Spichlerzach , po lewej tramwaj zjeżdżający z [[MOST STĄGIEWNY| Mostu Stągiewnego]] w ul. Stągiewną]] | ||
Wersja z 08:38, 10 paź 2019
FISCHER & NICKEL, firma. Założona 1 X 1886 roku w Gdańsku przez Carla Paula Ferdinanda Fischera (1859 – po 1942) i Carla Ferdinanda Hermanna Nickela (1837– 1900), działała do 1945 roku. Zajmowała się produkcją i sprzedażą artykułów technicznych, wyrobów z gumy, azbestu, w późniejszym czasie olejami maszynowymi (także dla firm posiadających jednostki pływające), elementami maszyn odlewanymi z metali kolorowych. Początkowa działała w oparciu o założony w 1885 roku warsztaty produkcji wyrobów gumowych i sklep Paula Carla Fischera przy Milchkannenegasse 20 (ul. Stągiewna) oraz odlewnię metali kolorowych Carla Ferdinanda Nickeal przy Paradiesgasse 14 (ul. Rajska).
Po śmierci Ferdinanda Hermanna Nickela drugim współwłaścicielem firmy został w 1901 roku Oscar Robert Ferdinand Fischer (1866–1930), brat Carla Paula. Od 1922 kierował firmą syn Carla Paula, Heinrich Paul Fischer (1892 – po 1942), po śmierci Oscara Roberta Ferdinanda nowym wspólnikiem i prokurentem firmy został mieszkający w Gdańsku przy Alte Kommandantur 11 (ul. Krowoderska) Heinz Ewald Claassen.
W 1898 roku firma nabyła od kupca Louisa Molkentina (1846–1906) dwa jego spichrze zbożowe, „Phönix” i „Vesta”, przy Hopfengasse 26-27 (ul. Chmielna). Po adaptacji obiektów rozwinięto tu na skalę przemysłową produkcję głownie olejów maszynowych. Następnie dokupiono sąsiedni plac składowy przy Hopfengasse 28 (ul. Chmielna), wykorzystywany jako skład surowców i gotowych produktów. Firma miała swoje filie w Szczecinie, Elblągu i Tylży (obecnie Sovietsk, Rosja).
Oba spichrze spłonęły 6 V 1929 roku. W częściowo odbudowanych wznowiono produkcję niektórych już tylko wyrobów, przeważały odlewy elementów maszyn i wyroby gumowe, w mniejszym stopniu wytwarzano olej maszynowy. Firma nastawia się jednak już głównie na hurtowy handel olejami technicznymi (maszynowymi, samochodowymi) oraz artykułami chemicznymi i technicznymi, tak własnej produkcji jak i zakupionymi u innych wytwórców.
