AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI

[[File:Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, widok od strony dziedzińca .JPG|thumb|Siedziba Akademii Muzycznej przy ul. Łąkowej, widok od strony dziedzińca ]][[File:Zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej.JPG|thumb|Zajęcia ze studentami w Akademii Muzycznej]]'''AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI''' (AMuz), wyższa uczelnia artyst. Powstanie poprzedziła krótka działalność pryw. Gd. Instytutu Muzycznego (1945–47). Jako Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Gd. z tymczasową siedzibą w Sopocie, przy ul. Grunwaldzkiej 5, powołana została dekretem Ministra Kultury i Sztuki 1 X 1947 i zorganizowana przez  Stefana Śledzińskiego. Pierwszym rektorem został pianista, kompozytor i pedagog Jan Ekier (ur. 1913). PWSM rozpoczęła zajęcia w 2. poł. października 1947. W pierwszym 10-leciu działalności zebrano kadrę pedagogów (m.in. Stanisław Bielicki, Kazimierz Czekotowski, Florian Dąbrowski, J. Ekier, Roman Heising, Stefan Herman, Barbara Iglikowska, Wacław Kmicic-Mieleszyński, Leokadia Nowacka-Ilska, Konrad Pałubicki, Paweł Podejko, Władysław Walentynowicz, Kazimierz Wiłkomirski, Bohdan Wodiczko).{{author: }} W 1966 przeniesiono siedzibę do Gd., na ul. Łagiewniki. Szczególny rozwój przypadł na okres po 1972, kiedy rozwinięto jej struktury (4 wydziały: kompozycji i teorii muzyki, instrumentalny, wokalno-aktorski, wychowania muz. i rytmiki), utworzono studio nagrań, wydawnictwo (od 1972 red. nacz. był zmarły 23 IX 2009 Janusz Krassowski), a także jedyny w Polsce Inst. Teorii Muzyki pod kierunkiem Marka Podhajskiego (1978). W 1974–92 działała filia uczelni w Koszalinie (studia z zakresu wychowania muz. oraz pedagogiki instrumentalnej), rozpoczęło działalność studium pedag. (1972) i studium języków obcych (1974). Od 1982 nosi obecną nazwę. Za wzrostem liczby studentów i nauczycieli akad. poszły znaczące sukcesy artyst. na krajowych i zagranicznych konkursach muz. i festiwalach. Wśród laureatów byli m.in. Konstanty A. Kulka, q Stefania Toczyska, Zofia Janukowicz- -Pobłocka, Jerzy Sulikowski, Edward Zienkowski, Roman Suchecki, Bożena Porzyńska,  Piotr Kusiewicz, Katarzyna Popowa-Zydroń, Ewa Pobłocka, Waldemar Malicki, wśród absolwentów – m.in. jazzmani Włodzimierz Nahorny i Leszek Możdżer. Uznanie środowisk muz. zdobyły klasy: śpiewu solowego (prof. B. Iglikowska, prof. Halina Mickiewiczówna), fortepianu (prof. Zbigniew Śliwiński, prof. J. Sulikowski), wiolinistyki (prof. S. Herman), a także organów (prof. Leon Bator), wiolonczeli (prof. R. Suchecki), kompozycji (prof. K. Pałubicki, prof. Eugeniusz Głowski), gitary (prof. Jan Paterek), klarnetu (prof. Mieczysław Andrzej Pietras). Ciekawą inicjatywą było zorganizowanie (q Krzysztof Olczak, przy współudziale Koła Młodych ZKP) cyklu Gd. Spotkań Młodych Kompozytorów „Droga” (1987, 1989, 1991, 1994), gromadzących w AMuz wielu ciekawych twórców młodego pokolenia. W 1998 na ul. Łąkową do pierwszego z dwóch rekonstruowanych budynków ( Gimnazjum Królewskie) przeniosły się Wydz. Instrumentalny i administracja uczelni, 1999 w skrzydle drugiego ( koszary) oddano do użytku nowoczesny dom akad., 2001 do nowej siedziby w dawnych koszarach przeniosła się już cała uczelnia. Na przeł. XX i XXI w. uczelnia weszła do Europejskiego Programu Sokrates- -Erasmus (obecnie ok. 30 uczelni partnerskich w Austrii, Belgii, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, na Litwie, Łotwie, w Niemczech, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech), czego wyrazem były m.in. koncerty studenckich orkiestr w Max- -Reger-Tage w Weiden (Niemcy 1999, 2000, 2001, 2003), na festiwalu mozartowskim w Lucernie (Szwajcaria 2002), na koncertach Junge Philharmonie Zentralschweiz w Lucernie (Szwajcaria, wielokrotnie). Nawiązano kontakty z wieloma instytucjami muz. za granicą (najdłużej z akademiami w Brnie, Lucernie, Płowdiw, Petersburgu i Weimarze), co zaowocowało współpracą z wybitnymi muzykami, przyjeżdżającymi na kursy mistrzowskie, warsztaty, sesje nauk. i seminaria. W 2007 w kompleksie uczelni wybudowano nową salę koncertową; planuje się utworzenie Europejskiego Centrum Muzyki. AMuz jest czł. Europejskiego Stowarzyszenia Konserwatoriów, Wyższych Szkół oraz Akademii Muzycznych (AEC) oraz Stowarzyszenia Akademii Muzycznych Krajów M. Bałtyckiego ABAM. Strukturę uczelni tworzą ob.: Wydz. i Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki; specjalności: dyrygentura symfoniczna, kompozycja, teoria muzyki (studia podyplomowe: dyrygentów orkiestr dętych, w zakresie teorii muzyki, w zakresie kompozycji); Wydz. II Instrumentalny; specjalności: gra na instrumencie – akordeon, altówka, fagot, flet, fortepian, gitara, klarnet, kontrabas, obój, organy, perkusja, puzon, skrzypce, trąbka, tuba, waltornia, wiolonczela – oraz instrumentalistyka w trybie zaocznym (studia podyplomowe i staże podyplomowe); Wydz. III Wokalno-Aktorski, kierunek studiów – wokalistyka, specjalność: śpiew solowy; Wydz. IV Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki; specjalności: dyrygentura chóralna, rytmika, edukacja muz. i muzyka kościelna oraz (w trybie zaocznym) jazz i muzyka rozrywkowa. Studiuje 570 osób, kadra pedag. liczy 147 pedagogów etatowych (w tym 22 prof. zw., 10 prof. nadzw., 21 na stanowisku prof.). Dorobek wydawniczy uczelni to ok. 1500 prac autorskich (450 autorów), opublikowanych w 150 tomach wydawnictw seryjnych i kilkudziesięciu pozaseryjnych. Cykle tematyczne: muzyka fortepianowa (12 tomów), organy i muzyka organowa (11 t.), marynistyka w muzyce (5 t.), muzyka w Gd. (2 t.) oraz liczne prace poświęcone twórczości muz. i wykonawstwu, pol. kulturze muz. (Kompozytorzy polscy 1918–2000 pod red. M. Podhajskiego), muzyce krajów europejskich i pozaeuropejskich, a także skrypty i podręczniki – ponad 30 tytułów, m.in. Harmonia systemu tonalnego dur-moll (q Antoni Poszowski), Instrumentacja (q Kazimierz Guzowski), Polski folklor muzyczny (Jolanta Woźniak), Kultura muzyczna antyku (Danuta Szlagowska), Muzyka baroku (D. Szlagowska), Kształcenie słuchu (q Alina Kowalska-Pińczak). Najważniejsze cykliczne imprezy o zasięgu międzynarodowym organizowane w AMuz to: w 3-letnim cyklu Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Johannesa Brahmsa, zorganizowany po raz pierwszy 1997 w ramach obchodów 1000-lecia pierwszej wzmianki o Gd., 50-lecia uczelni i w 100. rocznicę śmierci kompozytora; w cyklu 3-letnim Międzynarodowy Konkurs Gry na Instrumentach Blaszanych, przeniesiony w 1983 z Pabianic, pocz. konkurs ogólnopol., odbywający się corocznie, od 1996 międzynarodowy; w cyklu 2-letnim Międzynarodowe Gd. Spotkania Gitarowe; od 2006 Międzynarodowy Bałtycki Konkurs Skrzypcowy; w cyklu 2-letnim Międzynarodowe Warsztaty Muzyki Współczesnej. Instytut Teorii Muzyki (kierowany od 1993 przez Teresę Błaszkiewicz) organizuje cykliczne międzynarodowe sesje nauk. Corocznie odbywają się kursy mistrzowskie w międzynarodowej obsadzie pedagogów w dziedzinach: gry na flecie, klarnecie oraz instrumentach smyczkowych, śpiewu solowego i dyrygentury chóralnej. W AMuz działają zespoły artyst., koncertujące w kraju i za granicą, współpracujące z wybitnymi dyrygentami: Akademicka Orkiestra Symfoniczna (dyrygent  Janusz Przybylski), Orkiestra Kameralna (dyry- gent Andrzej Kacprzak, Paweł Kukliński) oraz Chór Żeński „Gaudium per Canto” (dyrygent Anna Fiebig) i Chór Męski Wydz. Dyrygentury Chóralnej, Edukacji Muzycznej i Rytmiki (dyrygent Marcin Tomczak). Biuro Koncertowe organizuje rocznie ok. 160 koncertów. Prowadzone są stałe cykle koncertów kameralnych: w Bytowie – od 1982 comiesięczne koncerty na zamku pokrzyżackim; „Akademia Muzyczna w Politechnice” – od 1993 raz w miesiącu od października do maja w gmachu gł. PG; Muzy- czne Forum Młodych – od 2004 cykl koncertów kameralnych organizowany wspólnie z FBB „Musica Mundi”, Nadbałtyckim Centrum Kultury i q Polską Filharmonią Bałtycką im. F. Chopina. Ponadto pedagodzy i studenci Wydz.  Wokalno-Aktorskiego organizują 2–3 spektakle teatr. i operowe w ciągu roku. Uczelnia dysponuje studiem nagrań. Biblioteka akad. liczy ok. 80 tys. woluminów (nut, książek, rękopisów i prac nauk.), jest wyposażona w elektroniczny katalog dostępny przez Internet. Zbiory uczelnianej fonoteki liczą ok. 16 tys. nagrań. Na uczelni organizowane są sympozja i sesje nauk. o zasięgu środowiskowym, ogólnokrajowym i międzynarodowym, m.in. w cyklach poświęconych muzyce fortepianowej, organom i muzyce organowej, marynistyce, kulturze muz. różnych narodów, twórczości kompozytorów pol., historii i kulturze muz. regionu, muz. wykonawstwu. EF