COSACK GEORG FRIEDRICH, pastor
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | {{author: MrGl}} | + | '''GEORG FRIEDRICH COSACK''' (24 I 1707 Gdańsk – pochowany 26 IX 1773 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]] i [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) <br/><br/> |
− | [[Category: | + | Syn Georga Wilhelma (1672–1742). W 1721 uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie studiował teologię. Pastor w kościele w Tiegenort (Tujsk, pow. Nowy Dwór Gdański). W latach 1743–1744 pastor kościół Św. Barbary w Gdańsku, następnie diakon w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], w 1761–1773 pastor kościoła NMP. <br/><br/> |
+ | Od 4 IX 1738 żonaty był z Barbarą Schaft ( 2 V 1717 – pochowana 29 VIII 1754 Gdańsk), od 4 XII 1755 z Perpetuą Eleonorą Falck (1719 – pochowana 12 III 1778 Gdańsk). Ojciec pedagoga [[COSACK KARL BENEDICT | Karla Benedicta Cosacka]] (1746–1797) oraz Johanny Concordi (ur. 23 XII 1859), żony teologa Carla Gabriela Beniamina Bremera (1742–1798), w latach 1790–1798 pastora kościoła św. Katarzyny. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:31, 12 wrz 2019
GEORG FRIEDRICH COSACK (24 I 1707 Gdańsk – pochowany 26 IX 1773 Gdańsk), pastor kościoła św. Barbary i kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP)
Syn Georga Wilhelma (1672–1742). W 1721 uczeń Gimnazjum Akademickiego, następnie studiował teologię. Pastor w kościele w Tiegenort (Tujsk, pow. Nowy Dwór Gdański). W latach 1743–1744 pastor kościół Św. Barbary w Gdańsku, następnie diakon w kościele św. Katarzyny, w 1761–1773 pastor kościoła NMP.
Od 4 IX 1738 żonaty był z Barbarą Schaft ( 2 V 1717 – pochowana 29 VIII 1754 Gdańsk), od 4 XII 1755 z Perpetuą Eleonorą Falck (1719 – pochowana 12 III 1778 Gdańsk). Ojciec pedagoga Karla Benedicta Cosacka (1746–1797) oraz Johanny Concordi (ur. 23 XII 1859), żony teologa Carla Gabriela Beniamina Bremera (1742–1798), w latach 1790–1798 pastora kościoła św. Katarzyny.