SINOGOWITZ HEINRICH SIGISMUND, lekarz
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | '''HEINRICH SIGISMUND SINOGOWITZ''' (2 I 1796 Drehgfurth (Srokowo koło Kętrzyna) – 28 XII 1879 Neustadt, Niemcy), lekarz. Ukończył gimnazjum w Ełku. Studia lekarskie rozpoczął w 1815 w Wojskowym Instytucie Medycznym im. Fryderyka Wilhelma w Berlinie, dyplom uzyskał w roku 1822. Od 1825 doktor nauk medycznych.<br/><br/> |
| − | [[Category: | + | Od 1825 roku pracował w Gdańsku jako lekarz wojskowy. Zwolniony ze względu na stan zdrowia, w latach 1826–1830 był ordynatorem [[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej)]]. W 1830 roku powrócił do służby wojskowej jako lekarz-pułkownik piechoty, w 1839 zrezygnował ostatecznie z kariery wojskowej. Wyjechał do Berlina, gdzie poświęcił się badaniom naukowym. W 1872 powołany został do Tajnej Rady Lekarskiej (Geheimen Sanitätsrath). <br/><br/> |
| + | Autor wielu prac z dziedziny medycyny, między innymi o wpływie zimnej wody na ciało ludzkie ''Die Wirkungen des kalten Wassers auf den menschlichen Körper'' (Berlin 1840) i o zaburzeniach psychicznych ''Die Geistesstörungen in ihren organischen Beziehungen als Gegenstand der Heilkunde betrachtet'' (Berlin 1843). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:31, 11 wrz 2019
HEINRICH SIGISMUND SINOGOWITZ (2 I 1796 Drehgfurth (Srokowo koło Kętrzyna) – 28 XII 1879 Neustadt, Niemcy), lekarz. Ukończył gimnazjum w Ełku. Studia lekarskie rozpoczął w 1815 w Wojskowym Instytucie Medycznym im. Fryderyka Wilhelma w Berlinie, dyplom uzyskał w roku 1822. Od 1825 doktor nauk medycznych.
Od 1825 roku pracował w Gdańsku jako lekarz wojskowy. Zwolniony ze względu na stan zdrowia, w latach 1826–1830 był ordynatorem Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). W 1830 roku powrócił do służby wojskowej jako lekarz-pułkownik piechoty, w 1839 zrezygnował ostatecznie z kariery wojskowej. Wyjechał do Berlina, gdzie poświęcił się badaniom naukowym. W 1872 powołany został do Tajnej Rady Lekarskiej (Geheimen Sanitätsrath).
Autor wielu prac z dziedziny medycyny, między innymi o wpływie zimnej wody na ciało ludzkie Die Wirkungen des kalten Wassers auf den menschlichen Körper (Berlin 1840) i o zaburzeniach psychicznych Die Geistesstörungen in ihren organischen Beziehungen als Gegenstand der Heilkunde betrachtet (Berlin 1843).
