BLOCK ISAAK van den, malarz

'''ISAAK van den BLOCK''' (po 1572 Królewiec? – 1626 lub 1628 Gdańsk), malarz. Młodszy syn [[BLOCK WILHELM van den | Wilhelma van den Blocka]], młodszy brat [[BLOCK ABRAHAM van den | Abrahama van den Blocka]]. Nie jest znane miejsce pobierania nauki i osoba mistrza, być może był nim Hans Vredeman de Vries, z którym oraz m.in. z [[MÖLLER ANTON | Antonem Möllerem]] uczestniczył w końcu XVI wieku w pracach we wnętrzach [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. W roku 1612 współzałożyciel gdańskiego cechu malarzy, w 1622 starszy cechu. Najważniejszym dziełem jest 25 stropowych obrazów olejnych wykonanych w latach 1606–1608 dla Wielkiej (Czerwonej) Sali Rady w Ratuszu Głównego Miasta, o skomplikowanym programie alegorii cnót i powinności obywatelskich oraz gwarancji pomyślności miasta. Przedstawienia różnego formatu zastąpiły poprzednie malowidła, wykonane przez Vredemana de Vriesa; połączono je z bogatą oprawą snycerską Simona Herlego. Centralne miejsce na stropie zajmuje owalna [[APOTEOZA GDAŃSKA | ''Apoteoza Gdańska'']] (zwana dawniej ''Apoteozą łączności Gdańska z Polską'' lub ''Apoteozą handlu gdańskiego''). Boczne obrazy stropu zawierają sceny figuralne wpisane w perspektywicznie wykreślone wnętrza i architekturę lub krajobraz, o treści z historii starożytnej, biblijnej, mitologicznej (4 narożne prostokątne: ''Helwidiusz Priscus i cesarz Wespazjan'', ''Serwiliusz i Apiiusz'', ''Atyliusz Regulus'', ''Aleksander Wielki i Hafajstion''; na osiach 2 owalne ''Upadek Jerycha'' i ''Zaślubiny Neptuna i Cerery'' oraz 2 tonda: ''Król Jozafat powołujący sędziów'' i ''Modlitwa Salomona''); żagielkowe pola między figuralnymi wypełniają przedstawienia emblematyczne z sentencjami. W latach 1611–1616/17 namalował 5 obrazów do Małej (Zimowej) Sali Rady, alegorii dobrych rządów (zachowany: ''Kara i nagroda'') oraz 4 w [[KAMLARIA | Kamlarii]], tj. Kasie Miejskiej (''Budowa Wieży Babel'' oraz cykl ''Potop''). W latach 1612–1613 ukończył rozpoczęty przez Antona Möllera ołtarz w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]], wykonując owalne malowidła górnej partii nastawy: ''Zmartwychwstanie Chrystusa'' i po bokach ''Zesłanie Ducha Świętego'' oraz ''Wniebowstąpienie''. Współpracował z bratem Abrahamem przy przebudowie [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]] (około 1617), wykonując polichromie i złocenia fasady, ale także do wnętrza obraz ''Polowanie Diany'' (niezachowany). W roku 1623 wykonał polichromię snycerskiej bramy triumfalnej (autorstwa jego brata Jakuba) na wjazd króla polskiego Zygmunta III Wazy do Gdańska, zatrudniony był przy polichromii i złoceniach elewacji gdańskich kamienic przy głównych traktach. Przypisuje mu się namalowanie wielu obrazów do gdańskich kościołów, m.in. ''Ostatniej wieczerzy'' w ołtarzu głównym [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | kościoła św. Barbary]] (1613, zaginiony); malowideł ambony w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]] (1615, obecnie w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny); ''Chrystusa w Ogrójcu'' w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]] (1617). Zaliczany wraz z Antonem Möllerem i [[HAN HERMAN | Hermanem Hanem]] do czołówki gdańskich malarzy XVII wieku, łączył manierystyczne cechy: ornamentykę, wirtuozerię, dynamikę postaci, skróty perspektywiczne wnętrz i architektury oraz skomplikowane treści alegoryczne z aktualizacją ideową i topograficzną (gdański pejzaż). {{author: EKA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]