LITWIN JERZY, dyrektor Centralnego Muzeum Morskiego
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Litwin Jerzy.JPG|thumb|Jerzy Litwin]] | [[File: Litwin Jerzy.JPG|thumb|Jerzy Litwin]] | ||
| − | '''JERZY LITWIN''' (ur. 6 VII 1944 Grodno), muzealnik, historyk okrętownictwa. W 1965 roku absolwent kierunku matematyczno-fizycznego Studium Nauczycielskiego w Gdańsku, w 1972 absolwent Instytutu Okrętowego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1964–1973 instruktor modelarstwa okrętowego w Miejskim Domu Kultury we Wrzeszczu, 1972–1988 w Centralnym Muzeum Morskim (CMM; [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]) kierował Działem Historycznego Budownictwa Okrętowego. W okresie 1974–1989 prowadził inwentaryzację zabytków polskiego ludowego szkutnictwa. Od 1988 roku kustosz w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, zajmował się ochroną zabytków techniki. 15 VI 1989 – 18 IX 1990 dyrektor Wydawnictwa Morskiego, odszedł wobec braku porozumienia z Radą Pracowniczą w kwestii prywatyzacji. Od 1990 doktor (obrona w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, tematyka: ludowe szkutnictwo w Polsce), podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Gdańsku, gdzie zajmował się morskim dziedzictwem regionu. Od 15 XI 1991 wicedyrektor do spraw merytorycznych CMM, od 1 VI 2001 do 2018 jako dyrektor. Od 2019 doktor habilitowany<br/><br/> | + | '''JERZY LITWIN''' (ur. 6 VII 1944 Grodno), muzealnik, historyk okrętownictwa. W 1965 roku absolwent kierunku matematyczno-fizycznego Studium Nauczycielskiego w Gdańsku, w 1972 absolwent Instytutu Okrętowego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1964–1973 instruktor modelarstwa okrętowego w Miejskim Domu Kultury we Wrzeszczu, 1972–1988 w Centralnym Muzeum Morskim (CMM; [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]) kierował Działem Historycznego Budownictwa Okrętowego. W okresie 1974–1989 prowadził inwentaryzację zabytków polskiego ludowego szkutnictwa. Od 1988 roku kustosz w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, zajmował się ochroną zabytków techniki. 15 VI 1989 – 18 IX 1990 dyrektor Wydawnictwa Morskiego, odszedł wobec braku porozumienia z Radą Pracowniczą w kwestii prywatyzacji. Od 1990 doktor (obrona w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, tematyka: ludowe szkutnictwo w Polsce), podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Gdańsku, gdzie zajmował się morskim dziedzictwem regionu. Od 15 XI 1991 wicedyrektor do spraw merytorycznych CMM, od 1 VI 2001 do 2018 jako dyrektor. Od 2019 doktor habilitowany.<br/><br/> |
Członek m.in. Rady do spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Rady Kuratorów Fundacji – Archiwum Filmowe Drogi do Niepodległości. Wiceprezydent Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (dwie kadencje w latach 1999–2007), przewodniczący sekcji modelarstwa redukcyjnego-pływającego – członek Zarządu Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (1995–1997), członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzeów Morskich ICMM (dwie kadencje, 1996–2004), przewodniczący Centralnej Komisji Modelarstwa Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (1991–2008). Autor m.in. scenariusza i kurator polskiej wystawy ENTE COLOMBO w Genui (1992), reaktywował w roku 1994 i koordynuje odbywające się co dwa lata konferencje polskie dotyczące muzealnictwa morskiego. W latach 1992–2006 prowadził zajęcia z archeologii morskiej i muzealnictwa na uniwersytecie w Toruniu, w 2010–2011 na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa PG. Specjalista historycznego budownictwa okrętowego i tradycyjnego szkutnictwa, autor prac poświęconych zagadnieniom morskim, muzealnym i modelarstwu. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2005), wyróżniony [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska]] (2004), złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018). {{author: JMY}} {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Członek m.in. Rady do spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Rady Kuratorów Fundacji – Archiwum Filmowe Drogi do Niepodległości. Wiceprezydent Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (dwie kadencje w latach 1999–2007), przewodniczący sekcji modelarstwa redukcyjnego-pływającego – członek Zarządu Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (1995–1997), członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzeów Morskich ICMM (dwie kadencje, 1996–2004), przewodniczący Centralnej Komisji Modelarstwa Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (1991–2008). Autor m.in. scenariusza i kurator polskiej wystawy ENTE COLOMBO w Genui (1992), reaktywował w roku 1994 i koordynuje odbywające się co dwa lata konferencje polskie dotyczące muzealnictwa morskiego. W latach 1992–2006 prowadził zajęcia z archeologii morskiej i muzealnictwa na uniwersytecie w Toruniu, w 2010–2011 na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa PG. Specjalista historycznego budownictwa okrętowego i tradycyjnego szkutnictwa, autor prac poświęconych zagadnieniom morskim, muzealnym i modelarstwu. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2005), wyróżniony [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska]] (2004), złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018). {{author: JMY}} {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:10, 17 lip 2019
JERZY LITWIN (ur. 6 VII 1944 Grodno), muzealnik, historyk okrętownictwa. W 1965 roku absolwent kierunku matematyczno-fizycznego Studium Nauczycielskiego w Gdańsku, w 1972 absolwent Instytutu Okrętowego Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1964–1973 instruktor modelarstwa okrętowego w Miejskim Domu Kultury we Wrzeszczu, 1972–1988 w Centralnym Muzeum Morskim (CMM; Narodowe Muzeum Morskie) kierował Działem Historycznego Budownictwa Okrętowego. W okresie 1974–1989 prowadził inwentaryzację zabytków polskiego ludowego szkutnictwa. Od 1988 roku kustosz w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, zajmował się ochroną zabytków techniki. 15 VI 1989 – 18 IX 1990 dyrektor Wydawnictwa Morskiego, odszedł wobec braku porozumienia z Radą Pracowniczą w kwestii prywatyzacji. Od 1990 doktor (obrona w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, tematyka: ludowe szkutnictwo w Polsce), podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Gdańsku, gdzie zajmował się morskim dziedzictwem regionu. Od 15 XI 1991 wicedyrektor do spraw merytorycznych CMM, od 1 VI 2001 do 2018 jako dyrektor. Od 2019 doktor habilitowany.
Członek m.in. Rady do spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Rady Kuratorów Fundacji – Archiwum Filmowe Drogi do Niepodległości. Wiceprezydent Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (dwie kadencje w latach 1999–2007), przewodniczący sekcji modelarstwa redukcyjnego-pływającego – członek Zarządu Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (1995–1997), członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzeów Morskich ICMM (dwie kadencje, 1996–2004), przewodniczący Centralnej Komisji Modelarstwa Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (1991–2008). Autor m.in. scenariusza i kurator polskiej wystawy ENTE COLOMBO w Genui (1992), reaktywował w roku 1994 i koordynuje odbywające się co dwa lata konferencje polskie dotyczące muzealnictwa morskiego. W latach 1992–2006 prowadził zajęcia z archeologii morskiej i muzealnictwa na uniwersytecie w Toruniu, w 2010–2011 na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa PG. Specjalista historycznego budownictwa okrętowego i tradycyjnego szkutnictwa, autor prac poświęconych zagadnieniom morskim, muzealnym i modelarstwu. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), Medalem św. Wojciecha (2005), wyróżniony Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska (2004), złotym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018).
