POLONIA GDAŃSK, klub sportowy

{{paper}}

{{paper}}

'''POLONIA''', Stoczniowy Klub Sportowy Polonia, założony przy późniejszej [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] 27 IX 1945 pod nazwą KS Nit. W latach 1946–1948 piłkarze klubu grali w wojewódzkiej B klasie, a kolejne dwa sezony (po awansie) w A klasie. Mecze rozgrywano na boisku na [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górce]], następnie na stadionie przy ul. Traugutta, w końcu przy ul. Marynarki Polskiej. W 1947 roku Nit połączył się z dwoma innymi stoczniowymi klubami: Zryw i KS „103”, a nowo powstały klub przyjął nazwę Stoczniowiec. Od roku 1949, zgodnie z nakazem władz państwowych, klub tytułowano Stal Gdańsk. W roku 1951 Stal, po reformie lig piłkarskich, weszła w skład Klasy Wojewódzkiej i z marszu awansowała do II ligi. Po kolejnej reformie stoczniowi piłkarze znaleźli się na 2 lata w III lidze. W okresie 1955–1960 grali w II lidze, już pod nazwą Zakładowy Klub Sportowy Polonia Gdańsk. W rozgrywkach Pucharu Polski (edycja 1955/1956) piłkarze dotarli do 1/4 finału. Po spadku poloniści spędzili dwa sezony w III lidze, by ponownie na sezon wrócić na zaplecze ekstraklasy. W latach 1963–1970 grali w III lidze. Do roku 1970 w klubie funkcjonowały także sekcje: boks, kajakarstwo, piłka ręczna, siatkówka mężczyzn, podnoszenie ciężarów, tenis stołowy. <br/><br/> 26 VI 1970 wraz z RKS Stocznia Północna oraz Sportowym Klubem Spółdzielni Mieszkaniowej „Przymorze” utworzono RKS [[STOCZNIOWIEC | Stoczniowiec Gdańsk]]. Tradycje SKS Polonia powróciły latem 1992, kiedy to ze Stoczniowca wyłonił się m.in. jednosekcyjny klub piłkarski. Po trzech sezonach w III lidze biało-czerwoni powrócili na sezon na zaplecze ekstraklasy. Ponowny awans piłkarze z ul. Marynarki Polskiej wywalczyli w roku 1997. Sezon 1997–1998 był najbardziej udanym w ligowej historii Polonii – V miejsce w II lidze. Latem 1998 Polonia połączyła się z [[LECHIA | Lechią Gdańsk]] i utworzyła klub Lechia Polonia Gdańsk. Piłkarze zjednoczonego klubu przejęli miejsce w II lidze, przybrali biało-zielone barwy Lechii i rozgrywali mecze na stadionie przy ul. Traugutta. Fuzyjny twór rozpadł się po czterech sezonach. Równocześnie na boiskach V i IV ligi grał zespół Polonii Gdańsk. W sezonie 2012/2013 Polonia Gdańsk występowała w pomorskiej grupie III ligi, rozgrywając mecze na obiekcie przy ul. Marynarki Polskiej. Polonia zawsze pozostawała w cieniu Lechii, a jej mecze nigdy nie cieszyły się szczególnym zainteresowaniem. Najbardziej znani piłkarze wywodzący się z klubu to: [[SZARMACH ANDRZEJ | Andrzej Szarmach]] i Zbigniew Kaczmarek. Najbardziej znani bokserzy to: Brunon Bending – uczestnik igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964 roku (odpadł w II rundzie) i wicemistrz Europy (1965), Ryszard Andruszkiewicz – bokserski Mistrz Polski w latach 1966–1968, uczestnik wielu imprez międzynarodowych. {{author: MGA}}<br/><br/>

'''POLONIA''', Stoczniowy Klub Sportowy Polonia, założony przy późniejszej [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]] 27 IX 1945 pod nazwą KS Nit. W latach 1946–1948 piłkarze klubu grali w wojewódzkiej B klasie, a kolejne dwa sezony (po awansie) w A klasie. Mecze rozgrywano na boisku na [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górce]], następnie na stadionie przy ul. Traugutta, w końcu przy ul. Marynarki Polskiej. W 1947 roku Nit połączył się z dwoma innymi stoczniowymi klubami: Zryw i KS „103”, a nowo powstały klub przyjął nazwę Stoczniowiec. Od roku 1949, zgodnie z nakazem władz państwowych, klub tytułowano Stal Gdańsk. W roku 1951 Stal, po reformie lig piłkarskich, weszła w skład Klasy Wojewódzkiej i z marszu awansowała do II ligi. Po kolejnej reformie stoczniowi piłkarze znaleźli się na 2 lata w III lidze. W okresie 1955–1960 grali w II lidze, już pod nazwą Zakładowy Klub Sportowy Polonia Gdańsk. W rozgrywkach Pucharu Polski (edycja 1955/1956) piłkarze dotarli do 1/4 finału. Po spadku poloniści spędzili dwa sezony w III lidze, by ponownie na sezon wrócić na zaplecze ekstraklasy. W latach 1963–1970 grali w III lidze. Do roku 1970 w klubie funkcjonowały także sekcje: boks, kajakarstwo, piłka ręczna, siatkówka mężczyzn, podnoszenie ciężarów, tenis stołowy. <br/><br/> 26 VI 1970 wraz z RKS Stocznia Północna oraz Sportowym Klubem Spółdzielni Mieszkaniowej „Przymorze” utworzono RKS [[STOCZNIOWIEC | Stoczniowiec Gdańsk]]. Tradycje SKS Polonia powróciły latem 1992, kiedy to ze Stoczniowca wyłonił się m.in. jednosekcyjny klub piłkarski. Po trzech sezonach w III lidze biało-czerwoni powrócili na sezon na zaplecze ekstraklasy. Ponowny awans piłkarze z ul. Marynarki Polskiej wywalczyli w roku 1997. Sezon 1997–1998 był najbardziej udanym w ligowej historii Polonii – V miejsce w II lidze. Latem 1998 Polonia połączyła się z [[LECHIA | Lechią Gdańsk]] i utworzyła klub Lechia Polonia Gdańsk. Piłkarze zjednoczonego klubu przejęli miejsce w II lidze, przybrali biało-zielone barwy Lechii i rozgrywali mecze na stadionie przy ul. Traugutta. Fuzyjny twór rozpadł się po czterech sezonach. Równocześnie na boiskach V i IV ligi grał zespół Polonii Gdańsk. W sezonie 2012/2013 Polonia Gdańsk występowała w pomorskiej grupie III ligi, rozgrywając mecze na obiekcie przy ul. Marynarki Polskiej. Polonia zawsze pozostawała w cieniu Lechii, a jej mecze nigdy nie cieszyły się szczególnym zainteresowaniem. Najbardziej znani piłkarze wywodzący się z klubu to: [[SZARMACH ANDRZEJ | Andrzej Szarmach]] i Zbigniew Kaczmarek. Najbardziej znani bokserzy to: Brunon Bending – uczestnik igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964 roku (odpadł w II rundzie) i wicemistrz Europy (1965), Ryszard Andruszkiewicz – bokserski Mistrz Polski w latach 1966–1968, uczestnik wielu imprez międzynarodowych. {{author: MGA}}<br/><br/>

{| class="tableGda"  

{| class="tableGda"