BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1411
(Utworzył nową stronę „{{paper}} BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1411. Po powrocie Gd. pod panowanie Krzyżaków po q wielkiej wojnie (jesienią 1410) w lutym 1411 władze q Głównego Miasta ...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1411. Po powrocie Gd. pod panowanie Krzyżaków po q wielkiej wojnie (jesienią 1410) w lutym 1411 władze q Głównego Miasta Gd. (jako jedyne w państwie krzyżackim) sprzeciwiły się ustanowieniu przez wielkiego mistrza Henryka von Plauena podatku nadzwyczajnego. Miał on zapewnić środki na spłatę przyjętych pokojem toruńskim krzyżackich zobowiązań finans. wobec Polski. Decyzja Rady Głównego Miasta Gd. wynikała z odmowy uznania przez Krzyżaków q przywilejów Władysława Jagiełły i zwrotu kosztów wysłania w lipcu 1410 oddziałów gd. do obrony Malborka. W obawie przed oporem innych miast komtur gd. (brat wielkiego mistrza) zablokował Gd., kupców kierowano do Elbląga, towary gdańszczan zatrzymywano. Rada Głównego Miasta Gd. wzmocniła obwarowania, zablokowała zamek, murując q Bramę Zamkową, po zajęciu przez zaciężnych Krzyżaków statku gd. na Zatoce Puckiej wysłała w morze kilka własnych z 250 marynarzami, a w okolice miasta 60 zbrojnych, pomocy szukała u miast hanzeatyckich. 5 kwietnia zawarto rozejm, dzień później komtur gd. wezwał na zamek burmistrzów q Conrada Letzkaua i q Arnolda Hechta, którym towarzyszyli rajcy Bartłomiej Gross (zięć Letzkaua) i drugi, nieznany z nazwiska. Burmistrzowie i rajca Gross zostali zamordowani, dopiero 13 kwietnia, po interwencji gdańszczan u nieświadomego przebiegu zdarzeń wielkiego mistrza, wydano ciała rodzinom i zwolniono ocalałego rajcę. Komtur gd., już za wiedzą wielkiego mistrza, nakazał konfiskatę majątku Letzkaua i Grossa, na Główne Miasto spadły represje: kara pieniężna w wysokości 14 tys. kop groszy czeskich, konieczność akceptacji przez władze krzyż. nowo wybranych rajców, ograniczenie do 2 liczby burmistrzów, do Rady Głównego Miasta wprowadzono zwolenników zakonu krzyż. (m.in. q Gerarda Bekego), władze miasta przyjęły ustanowione przez Krzyżaków podatki. Represje złagodzono w 1414, kiedy nowy wielki mistrz Michał Küchmeister obiecał nie ingerować w wybory władz miejskich. Wydarzenia związane z buntem odegrały ogromną rolę w kształtowaniu wrogich Krzyżakom postaw mieszczaństwa gd. w 1. poł. XV w. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1411.''' Po powrocie Gd. pod panowanie Krzyżaków po q wielkiej wojnie (jesienią 1410) w lutym 1411 władze q Głównego Miasta Gd. (jako jedyne w państwie krzyżackim) sprzeciwiły się ustanowieniu przez wielkiego mistrza Henryka von Plauena podatku nadzwyczajnego. Miał on zapewnić środki na spłatę przyjętych pokojem toruńskim krzyżackich zobowiązań finans. wobec Polski. Decyzja Rady Głównego Miasta Gd. wynikała z odmowy uznania przez Krzyżaków q przywilejów Władysława Jagiełły i zwrotu kosztów wysłania w lipcu 1410 oddziałów gd. do obrony Malborka. W obawie przed oporem innych miast komtur gd. (brat wielkiego mistrza) zablokował Gd., kupców kierowano do Elbląga, towary gdańszczan zatrzymywano. Rada Głównego Miasta Gd. wzmocniła obwarowania, zablokowała zamek, murując q Bramę Zamkową, po zajęciu przez zaciężnych Krzyżaków statku gd. na Zatoce Puckiej wysłała w morze kilka własnych z 250 marynarzami, a w okolice miasta 60 zbrojnych, pomocy szukała u miast hanzeatyckich. 5 kwietnia zawarto rozejm, dzień później komtur gd. wezwał na zamek burmistrzów q Conrada Letzkaua i q Arnolda Hechta, którym towarzyszyli rajcy Bartłomiej Gross (zięć Letzkaua) i drugi, nieznany z nazwiska. Burmistrzowie i rajca Gross zostali zamordowani, dopiero 13 kwietnia, po interwencji gdańszczan u nieświadomego przebiegu zdarzeń wielkiego mistrza, wydano ciała rodzinom i zwolniono ocalałego rajcę. Komtur gd., już za wiedzą wielkiego mistrza, nakazał konfiskatę majątku Letzkaua i Grossa, na Główne Miasto spadły represje: kara pieniężna w wysokości 14 tys. kop groszy czeskich, konieczność akceptacji przez władze krzyż. nowo wybranych rajców, ograniczenie do 2 liczby burmistrzów, do Rady Głównego Miasta wprowadzono zwolenników zakonu krzyż. (m.in. q Gerarda Bekego), władze miasta przyjęły ustanowione przez Krzyżaków podatki. Represje złagodzono w 1414, kiedy nowy wielki mistrz Michał Küchmeister obiecał nie ingerować w wybory władz miejskich. Wydarzenia związane z buntem odegrały ogromną rolę w kształtowaniu wrogich Krzyżakom postaw mieszczaństwa gd. w 1. poł. XV w. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:51, 7 lut 2013
BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1411. Po powrocie Gd. pod panowanie Krzyżaków po q wielkiej wojnie (jesienią 1410) w lutym 1411 władze q Głównego Miasta Gd. (jako jedyne w państwie krzyżackim) sprzeciwiły się ustanowieniu przez wielkiego mistrza Henryka von Plauena podatku nadzwyczajnego. Miał on zapewnić środki na spłatę przyjętych pokojem toruńskim krzyżackich zobowiązań finans. wobec Polski. Decyzja Rady Głównego Miasta Gd. wynikała z odmowy uznania przez Krzyżaków q przywilejów Władysława Jagiełły i zwrotu kosztów wysłania w lipcu 1410 oddziałów gd. do obrony Malborka. W obawie przed oporem innych miast komtur gd. (brat wielkiego mistrza) zablokował Gd., kupców kierowano do Elbląga, towary gdańszczan zatrzymywano. Rada Głównego Miasta Gd. wzmocniła obwarowania, zablokowała zamek, murując q Bramę Zamkową, po zajęciu przez zaciężnych Krzyżaków statku gd. na Zatoce Puckiej wysłała w morze kilka własnych z 250 marynarzami, a w okolice miasta 60 zbrojnych, pomocy szukała u miast hanzeatyckich. 5 kwietnia zawarto rozejm, dzień później komtur gd. wezwał na zamek burmistrzów q Conrada Letzkaua i q Arnolda Hechta, którym towarzyszyli rajcy Bartłomiej Gross (zięć Letzkaua) i drugi, nieznany z nazwiska. Burmistrzowie i rajca Gross zostali zamordowani, dopiero 13 kwietnia, po interwencji gdańszczan u nieświadomego przebiegu zdarzeń wielkiego mistrza, wydano ciała rodzinom i zwolniono ocalałego rajcę. Komtur gd., już za wiedzą wielkiego mistrza, nakazał konfiskatę majątku Letzkaua i Grossa, na Główne Miasto spadły represje: kara pieniężna w wysokości 14 tys. kop groszy czeskich, konieczność akceptacji przez władze krzyż. nowo wybranych rajców, ograniczenie do 2 liczby burmistrzów, do Rady Głównego Miasta wprowadzono zwolenników zakonu krzyż. (m.in. q Gerarda Bekego), władze miasta przyjęły ustanowione przez Krzyżaków podatki. Represje złagodzono w 1414, kiedy nowy wielki mistrz Michał Küchmeister obiecał nie ingerować w wybory władz miejskich. Wydarzenia związane z buntem odegrały ogromną rolę w kształtowaniu wrogich Krzyżakom postaw mieszczaństwa gd. w 1. poł. XV w.
