BROST ERICH, dziennikarz, działacz polityczny
(Utworzył nową stronę „{{paper}} BROST ERICH (29 X 1903 Elbląg – 8 X 1995 Essen), dziennikarz, działacz polit. W Gd. od 1915, 1924–36 dziennikarz q „Danziger Volksstimme”, 1935...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | BROST ERICH (29 X 1903 Elbląg – 8 X 1995 Essen), dziennikarz, działacz polit. W Gd. od 1915, 1924–36 dziennikarz q „Danziger Volksstimme”, 1935–36 poseł SPD do q Volkstagu, emisariusz antyhitlerowskiej opozycji do Europy Zach. Rzecznik porozumienia z Polską. W 1936–45 na emigracji: Warszawa (październik 1936 – sierpień 1939), Sztokholm (wrzesień 1939 – lipiec 1940), Helsinki (lipiec 1940 – lipiec 1941), Uppsala (lipiec 1941 – grudzień 1942), Londyn (do czerwca 1945). Brytyjską wizę uzyskał dzięki pol. dyplomatom i socjalistom. Zamieszczał publikacje o sytuacji w II WMG w pismach emigr., m.in. w „Neuer Vorwärts”. Pracownik niemieckojęzycznej sekcji BBC. Od 1948 wydawca „Westdeutsche Allgemeine Zeitung”. W latach 70. XX w. jeden z największych potentatów prasowych w RFN. W 1994 ustanowił Fundację Ericha Brosta, mającą m.in. wspierać integrację Polski z Europą Zach. Od 1995, w ramach fundacji, przyznawana jest w Gd. Nagroda im. Ericha Brosta,której laureatami są m.in. q Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie (1996), q Stefan Chwin (1997), q Szczepan Baum i Ryszard Semka (1998). Na domu, w którym mieszkał przy ul. Kramarskiej, 18 IX 1996 odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci. Jego druga żona, Annelise, wsparła w 1999 budowę q Domu Seniora na Przymorzu. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BROST ERICH''' (29 X 1903 Elbląg – 8 X 1995 Essen), dziennikarz, działacz polit. W Gd. od 1915, 1924–36 dziennikarz q „Danziger Volksstimme”, 1935–36 poseł SPD do q Volkstagu, emisariusz antyhitlerowskiej opozycji do Europy Zach. Rzecznik porozumienia z Polską. W 1936–45 na emigracji: Warszawa (październik 1936 – sierpień 1939), Sztokholm (wrzesień 1939 – lipiec 1940), Helsinki (lipiec 1940 – lipiec 1941), Uppsala (lipiec 1941 – grudzień 1942), Londyn (do czerwca 1945). Brytyjską wizę uzyskał dzięki pol. dyplomatom i socjalistom. Zamieszczał publikacje o sytuacji w II WMG w pismach emigr., m.in. w „Neuer Vorwärts”. Pracownik niemieckojęzycznej sekcji BBC. Od 1948 wydawca „Westdeutsche Allgemeine Zeitung”. W latach 70. XX w. jeden z największych potentatów prasowych w RFN. W 1994 ustanowił Fundację Ericha Brosta, mającą m.in. wspierać integrację Polski z Europą Zach. Od 1995, w ramach fundacji, przyznawana jest w Gd. Nagroda im. Ericha Brosta,której laureatami są m.in. q Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie (1996), q Stefan Chwin (1997), q Szczepan Baum i Ryszard Semka (1998). Na domu, w którym mieszkał przy ul. Kramarskiej, 18 IX 1996 odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci. Jego druga żona, Annelise, wsparła w 1999 budowę q Domu Seniora na Przymorzu. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 17:30, 7 lut 2013
BROST ERICH (29 X 1903 Elbląg – 8 X 1995 Essen), dziennikarz, działacz polit. W Gd. od 1915, 1924–36 dziennikarz q „Danziger Volksstimme”, 1935–36 poseł SPD do q Volkstagu, emisariusz antyhitlerowskiej opozycji do Europy Zach. Rzecznik porozumienia z Polską. W 1936–45 na emigracji: Warszawa (październik 1936 – sierpień 1939), Sztokholm (wrzesień 1939 – lipiec 1940), Helsinki (lipiec 1940 – lipiec 1941), Uppsala (lipiec 1941 – grudzień 1942), Londyn (do czerwca 1945). Brytyjską wizę uzyskał dzięki pol. dyplomatom i socjalistom. Zamieszczał publikacje o sytuacji w II WMG w pismach emigr., m.in. w „Neuer Vorwärts”. Pracownik niemieckojęzycznej sekcji BBC. Od 1948 wydawca „Westdeutsche Allgemeine Zeitung”. W latach 70. XX w. jeden z największych potentatów prasowych w RFN. W 1994 ustanowił Fundację Ericha Brosta, mającą m.in. wspierać integrację Polski z Europą Zach. Od 1995, w ramach fundacji, przyznawana jest w Gd. Nagroda im. Ericha Brosta,której laureatami są m.in. q Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie (1996), q Stefan Chwin (1997), q Szczepan Baum i Ryszard Semka (1998). Na domu, w którym mieszkał przy ul. Kramarskiej, 18 IX 1996 odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego czci. Jego druga żona, Annelise, wsparła w 1999 budowę q Domu Seniora na Przymorzu.
