DWÓR IV „JUTRZENKA”
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 19.03.2019)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''DWÓR IV''', ul. Polanki 119. Wzmiankowany od roku 1626 lub 1632, kiedy | + | '''DWÓR IV''', ul. Polanki 119. Wzmiankowany od roku 1626 lub 1632, kiedy wydzierżawił go od [[KLASZTOR CYSTERSÓW W OLIWIE| klasztoru cystersów w Oliwie]] Johann Morgenroth. Początkowo drewniany dwór zastąpiła w XVIII wieku murowana, rokokowa rezydencja, przebudowana następnie w stylu klasycystycznym. Właścicielami byli m.in. burmistrz [[BÖMELN GABRIEL| Gabriel von Bömeln]], którego w 1738 opat oliwski skarżył, że odsprzedał bez jego zgody dzierżawę, Georg von Wachsschläger (od 1732), Jan Losehart (1737–1741), [[GRODDECK KARL | Karl Groddeck]] (od 1741), Fridrich von Kempen (1805), August Krompholz, właściciel cegielni ( [[KROMPHOLZ EMIL ADOLF| Emil Adolf Krompholz]]). W roku 1909 roku mieścił się w dworze Okręgowy Zakład Ubezpieczeń dla Prus Wschodnich, następnie szkoła dla dziewcząt. W 1945 roku urządzono tam szpital dziecięcy, w 1950 utworzono Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce, od 1976 [[SPECJALISTYCZNY ZESPÓŁ OPIEKI ZDROWOTNEJ NAD MATKĄ I DZIECKIEM | Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem]]. Zachował się główny budynek dworu. Piętrowy, zbudowany na planie prostokąta w XVIII wieku, po wielu przebudowach nie sprawia dziś imponującego wrażenia. Prowadzi do niego aleja lipowa, która wraz ze stawami przypomina o dawnym założeniu parkowym. Od 2008 roku nieużytkowany z powodu złego stanu technicznego; 10 I 2014, około godziny 18.00, w wyniku pożaru zawalił się w ¾ swojej powierzchni dach budynku. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 16:10, 19 mar 2019
DWÓR IV, ul. Polanki 119. Wzmiankowany od roku 1626 lub 1632, kiedy wydzierżawił go od klasztoru cystersów w Oliwie Johann Morgenroth. Początkowo drewniany dwór zastąpiła w XVIII wieku murowana, rokokowa rezydencja, przebudowana następnie w stylu klasycystycznym. Właścicielami byli m.in. burmistrz Gabriel von Bömeln, którego w 1738 opat oliwski skarżył, że odsprzedał bez jego zgody dzierżawę, Georg von Wachsschläger (od 1732), Jan Losehart (1737–1741), Karl Groddeck (od 1741), Fridrich von Kempen (1805), August Krompholz, właściciel cegielni ( Emil Adolf Krompholz). W roku 1909 roku mieścił się w dworze Okręgowy Zakład Ubezpieczeń dla Prus Wschodnich, następnie szkoła dla dziewcząt. W 1945 roku urządzono tam szpital dziecięcy, w 1950 utworzono Państwowe Przeciwgruźlicze Sanatorium Dziecięce, od 1976 Specjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem. Zachował się główny budynek dworu. Piętrowy, zbudowany na planie prostokąta w XVIII wieku, po wielu przebudowach nie sprawia dziś imponującego wrażenia. Prowadzi do niego aleja lipowa, która wraz ze stawami przypomina o dawnym założeniu parkowym. Od 2008 roku nieużytkowany z powodu złego stanu technicznego; 10 I 2014, około godziny 18.00, w wyniku pożaru zawalił się w ¾ swojej powierzchni dach budynku.
