MAACK BERTHOLD, oficer
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''BERTHOLD MAACK''' (24 III 1898 Hamburg-Altona – 26 IX 1981 Merano, włoski Tyrol), oficer SS. Po szkole średniej w rodzinnej miejscowości od stycznia 1915 do listopada 1918 roku służył na frontach I wojny światowej w 45. regimencie artylerii polowej z Altony. Wojnę zakończył w stopniu podporucznika (Leutnant). W latach 1919–1920 w oddziałach | + | '''BERTHOLD MAACK''' (24 III 1898 Hamburg-Altona – 26 IX 1981 Merano, włoski Tyrol), oficer SS. Po szkole średniej w rodzinnej miejscowości od stycznia 1915 do listopada 1918 roku służył na frontach I wojny światowej w 45. regimencie artylerii polowej z Altony. Wojnę zakończył w stopniu podporucznika (Leutnant). W latach 1919–1920 w oddziałach Freikorps (oddziały ochotnicze) na wschodnich rubieżach Niemiec. W 1920–1931 handlowiec. Od 1 X 1930 członek NSDAP, od 1 X 1931 w SS. W 1931 Sturmführer, w 1933 SS-Oberführer (brygadier), w 1936 SS-Brigadeführer Allgemeine SS (generał major ogólnej SS). W latach 1931–1933 dowódca jednostek SS, 1933–1934 w sztabie Nadokręgu SS „Południe-Wschód” (Oberabschnitt Südost) we Wrocławiu, od 22 X do 4 XII 1934 komendant obozu koncentracyjnego Dachau pod Monachium, 4 X 1934 – 1 XI 1935 dowódca 39. pułku SS (SS-Standarte) w Koszalinie. Od 1 XI 1935 do 15 IV 1938 dowódca XXVI Okręgu SS (SS-Abschnitt) w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG), jego następcą został SS-Oberführer Johannes Schäfer. Od 15 IV 1938 do 8 V 1945 dowódca XXVI okręgu SS w Dortmundzie. Jednocześnie od marca 1940 do maja 1945 oficer jednostek frontowych Waffen-SS. Awansował tu od stopnia SS-Obersturmbannführera (podpułkownika) w roku 1940 do SS-Brigadeführera SS i Generalmajora Waffen-SS (generał brygady) w 1945. W Gdańsku przeorganizował miejscowe struktury SS, zwiększył ich liczebność oraz przeszkolił w działaniach bojówkarskich przeciw członkom opozycyjnych wobec NSDAP partii politycznych. Esesmani przechodzili w Gdańsku i w Niemczech szkolenie bojowe, uczestniczyli w wiecach partyjnych oraz wspólnie z członkami Sturmabteilung (Oddziały Szturmowe) w dziennych i wieczornych przemarszach z pochodniami po ulicach Gdańska, będących pokazem siły i potęgi partii hitlerowskiej w II WMG. Brali udział w antyżydowskich ekscesach, w tym w akcji niszczenia sklepów żydowskich i sopockiej synagogi w nocy z 22 na 23 października 1937 roku. Z członków gdańskiej SS rekrutowała się w okresie 1939–1941 pierwsza załoga [[OBÓZ STUTTHOF | obozu Stutthof]] i jego [[OBÓZ STUTTHOF, PODOBOZY W GDAŃSKU | podobozów]] oraz esesmani z [[WACHSTURMBANN EIMANN SS | Wachsturmbann Eimann SS]], dokonujący od września 1939 do wiosny 1940 roku masowych egzekucji Polaków, Żydów i chorych psychicznie na północnym Pomorzu. Brak informacji o jego życiu i działalności po roku 1945 w Niemczech Zachodnich. Nigdy nie był oskarżany o zbrodnie wojenne. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 00:19, 8 mar 2019
BERTHOLD MAACK (24 III 1898 Hamburg-Altona – 26 IX 1981 Merano, włoski Tyrol), oficer SS. Po szkole średniej w rodzinnej miejscowości od stycznia 1915 do listopada 1918 roku służył na frontach I wojny światowej w 45. regimencie artylerii polowej z Altony. Wojnę zakończył w stopniu podporucznika (Leutnant). W latach 1919–1920 w oddziałach Freikorps (oddziały ochotnicze) na wschodnich rubieżach Niemiec. W 1920–1931 handlowiec. Od 1 X 1930 członek NSDAP, od 1 X 1931 w SS. W 1931 Sturmführer, w 1933 SS-Oberführer (brygadier), w 1936 SS-Brigadeführer Allgemeine SS (generał major ogólnej SS). W latach 1931–1933 dowódca jednostek SS, 1933–1934 w sztabie Nadokręgu SS „Południe-Wschód” (Oberabschnitt Südost) we Wrocławiu, od 22 X do 4 XII 1934 komendant obozu koncentracyjnego Dachau pod Monachium, 4 X 1934 – 1 XI 1935 dowódca 39. pułku SS (SS-Standarte) w Koszalinie. Od 1 XI 1935 do 15 IV 1938 dowódca XXVI Okręgu SS (SS-Abschnitt) w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG), jego następcą został SS-Oberführer Johannes Schäfer. Od 15 IV 1938 do 8 V 1945 dowódca XXVI okręgu SS w Dortmundzie. Jednocześnie od marca 1940 do maja 1945 oficer jednostek frontowych Waffen-SS. Awansował tu od stopnia SS-Obersturmbannführera (podpułkownika) w roku 1940 do SS-Brigadeführera SS i Generalmajora Waffen-SS (generał brygady) w 1945. W Gdańsku przeorganizował miejscowe struktury SS, zwiększył ich liczebność oraz przeszkolił w działaniach bojówkarskich przeciw członkom opozycyjnych wobec NSDAP partii politycznych. Esesmani przechodzili w Gdańsku i w Niemczech szkolenie bojowe, uczestniczyli w wiecach partyjnych oraz wspólnie z członkami Sturmabteilung (Oddziały Szturmowe) w dziennych i wieczornych przemarszach z pochodniami po ulicach Gdańska, będących pokazem siły i potęgi partii hitlerowskiej w II WMG. Brali udział w antyżydowskich ekscesach, w tym w akcji niszczenia sklepów żydowskich i sopockiej synagogi w nocy z 22 na 23 października 1937 roku. Z członków gdańskiej SS rekrutowała się w okresie 1939–1941 pierwsza załoga obozu Stutthof i jego podobozów oraz esesmani z Wachsturmbann Eimann SS, dokonujący od września 1939 do wiosny 1940 roku masowych egzekucji Polaków, Żydów i chorych psychicznie na północnym Pomorzu. Brak informacji o jego życiu i działalności po roku 1945 w Niemczech Zachodnich. Nigdy nie był oskarżany o zbrodnie wojenne.
