MEYER CARL LUDWIG, złotnik
(wstawienie ilustracji (e-mail z 12.02.2019)) |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
− | '''CARL LUDWIG MEYER''' (Meuer; 17 XI 1740 Gdańsk – 28 XII 1803 Gdańsk), złotnik. Od 1768 roku był czeladnikiem w warsztacie Ephraima Wishkego. W 1771 wykonał sztukę mistrzowską w pracowni Friedricha Wilhelma Endego. Miał dwóch synów: Johanna Ludwiga oraz Carla Gottfrieda, których kształcił w zawodzie. Pierwszy uzyskał tytuł mistrzowski w Gdańsku.<br/><br/> | + | '''CARL LUDWIG MEYER''' (Meuer; 17 XI 1740 Gdańsk – 28 XII 1803 Gdańsk), złotnik. Od 1768 roku był czeladnikiem w warsztacie Ephraima Wishkego. W 1771 wykonał sztukę mistrzowską w pracowni Friedricha Wilhelma Endego. Miał dwóch synów: Johanna Ludwiga oraz Carla Gottfrieda, których kształcił w zawodzie. Pierwszy uzyskał tytuł mistrzowski w Gdańsku. <br/><br/> |
− | Używał znaku warsztatowego z pełnym nazwiskiem MEYER w prostokącie lub w dekoracyjnym obrysie. Jest dzisiaj znany głównie jako autor zastawy stołowej, serwisów do napojów i pomniejszych wyrobów w stylu późnego rokoka (na przykład para świeczników i łyżki; | + | Używał znaku warsztatowego z pełnym nazwiskiem MEYER w prostokącie lub w dekoracyjnym obrysie. Jest dzisiaj znany głównie jako autor zastawy stołowej, serwisów do napojów i pomniejszych wyrobów w stylu późnego rokoka (na przykład para świeczników i łyżki; [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowe w Gdańsku]]). Na szczególną uwagę zasługuje monumentalny kufel o obfitej, misternie wykonanej dekoracji rokokowej (Galeria Neuse w Bremie). Wykonywał także liczne srebra sakralne: kielichy (Pieniążkowo, Subkowy, Trąbki Wielkie, Wiele, Wielki Garc), monstrancje (Kościerzyna, Pogódki, Subkowy, Strzelno, Strzelcice koło Pucka), zegary piaskowe (dawniej w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA | kościele św. Jana]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. TRÓJCY | św. Trójcy]]). <br/><br/> |
− | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Zob. też [[ZŁOTNICTWO | złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 08:38, 13 lut 2019
CARL LUDWIG MEYER (Meuer; 17 XI 1740 Gdańsk – 28 XII 1803 Gdańsk), złotnik. Od 1768 roku był czeladnikiem w warsztacie Ephraima Wishkego. W 1771 wykonał sztukę mistrzowską w pracowni Friedricha Wilhelma Endego. Miał dwóch synów: Johanna Ludwiga oraz Carla Gottfrieda, których kształcił w zawodzie. Pierwszy uzyskał tytuł mistrzowski w Gdańsku.
Używał znaku warsztatowego z pełnym nazwiskiem MEYER w prostokącie lub w dekoracyjnym obrysie. Jest dzisiaj znany głównie jako autor zastawy stołowej, serwisów do napojów i pomniejszych wyrobów w stylu późnego rokoka (na przykład para świeczników i łyżki; Muzeum Narodowe w Gdańsku). Na szczególną uwagę zasługuje monumentalny kufel o obfitej, misternie wykonanej dekoracji rokokowej (Galeria Neuse w Bremie). Wykonywał także liczne srebra sakralne: kielichy (Pieniążkowo, Subkowy, Trąbki Wielkie, Wiele, Wielki Garc), monstrancje (Kościerzyna, Pogódki, Subkowy, Strzelno, Strzelcice koło Pucka), zegary piaskowe (dawniej w kościele św. Jana i św. Trójcy).
Zob. też złotnictwo.