OBYWATELSTWO MIEJSKIE
(wstawienie ilustracji (e-mail z 27.12.2018)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
+ | [[File:1_Obywatelstwo_miejskie.jpg|thumb|Składanie przysięgi przy otrzymującego obywatelstwo miejskie 17 III 1598, akwarela z gwaszem ilustrująca gdańską księgę obywatelską z lat 1577-1732]] | ||
+ | [[File:2_Obywatelstwo_miejskie.jpg|thumb|Składanie przysięgi przy otrzymującego obywatelstwo miejskie 11 V 1740, akwarela z gwaszem ilustrująca gdańską księgę obywatelską z lat 1732-1791]] | ||
+ | |||
'''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ([[WILKIERZE | wilkierze]]). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] lub [[ORDYNKI | Ordynki]], zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | '''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ([[WILKIERZE | wilkierze]]). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] lub [[ORDYNKI | Ordynki]], zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 10:54, 27 gru 2018
OBYWATELSTWO MIEJSKIE (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku Głównego Miasta do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ( wilkierze). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je Rada Miejska lub Ordynki, zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście.