STEPNOWSKI PIOTR, rektor Uniwersytetu Gdańskiego
(dodane zdjęcie, 22.11.2016) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 14.12.2018)) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Piotr Stepnowski.jpg|thumb|Piotr Stepnowski]] | [[File:Piotr Stepnowski.jpg|thumb|Piotr Stepnowski]] | ||
'''PIOTR STEPNOWSKI''' (ur. 30 VI 1970 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1985–1987 uczeń [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku]], 1987–1988 Saint Patrick High School w Halifaksie, 1988–1990 III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni. W latach 1990–1995 studiował na Wydziale Chemii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG) – kierunek ochrona środowiska; w okresie 1995–1997 słuchacz studiów doktoranckich. W latach 1997–1999 pracownik naukowo-techniczny, od 1999 roku doktor i adiunkt, od 2005 doktor habilitowany, od 2007 profesor tytularny, od 2010 profesor zwyczajny. W 1997 i 1998 roku odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Lund (Szwecja), w 1999 w Centrum Badań Morza w La Spezia (Włochy), w latach 1999–2002 na Uniwersytecie w Bremie. W 1998 roku był uczestnikiem polarnej ekspedycji naukowej Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (PAN) na pokładzie r/v „Oceania”. Od 2006 roku kieruje Katedrą Analizy Środowiska, w latach 2008–2011 pełnił funkcję prodziekana do spraw organizacji, rozwoju i współpracy z zagranicą Wydziału Chemii UG, 2008–2010 funkcję kierownika Studiów Podyplomowych „Współczesne metody analityki z elementami diagnostyki molekularnej”, 2009–2012 kierował programem kierunków zamawianych na UG, w tych latach był też wiceprzewodniczącym Rady Programowej Międzywydziałowego Kierunku Ochrona Środowiska na UG. W okresie 2011–2012 był inicjatorem powstania i pierwszym dyrektorem Instytutu Ochrony Środowiska i Zdrowia Człowieka Wydziału Chemii UG. Od 2012 do 2016 roku był dziekanem tego wydziału, w 2016 roku został prorektorem UG do spraw nauki i współpracy z zagranicą. <br/><br/> | '''PIOTR STEPNOWSKI''' (ur. 30 VI 1970 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1985–1987 uczeń [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, III | III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku]], 1987–1988 Saint Patrick High School w Halifaksie, 1988–1990 III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni. W latach 1990–1995 studiował na Wydziale Chemii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG) – kierunek ochrona środowiska; w okresie 1995–1997 słuchacz studiów doktoranckich. W latach 1997–1999 pracownik naukowo-techniczny, od 1999 roku doktor i adiunkt, od 2005 doktor habilitowany, od 2007 profesor tytularny, od 2010 profesor zwyczajny. W 1997 i 1998 roku odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Lund (Szwecja), w 1999 w Centrum Badań Morza w La Spezia (Włochy), w latach 1999–2002 na Uniwersytecie w Bremie. W 1998 roku był uczestnikiem polarnej ekspedycji naukowej Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (PAN) na pokładzie r/v „Oceania”. Od 2006 roku kieruje Katedrą Analizy Środowiska, w latach 2008–2011 pełnił funkcję prodziekana do spraw organizacji, rozwoju i współpracy z zagranicą Wydziału Chemii UG, 2008–2010 funkcję kierownika Studiów Podyplomowych „Współczesne metody analityki z elementami diagnostyki molekularnej”, 2009–2012 kierował programem kierunków zamawianych na UG, w tych latach był też wiceprzewodniczącym Rady Programowej Międzywydziałowego Kierunku Ochrona Środowiska na UG. W okresie 2011–2012 był inicjatorem powstania i pierwszym dyrektorem Instytutu Ochrony Środowiska i Zdrowia Człowieka Wydziału Chemii UG. Od 2012 do 2016 roku był dziekanem tego wydziału, w 2016 roku został prorektorem UG do spraw nauki i współpracy z zagranicą. <br/><br/> | ||
| − | Jego zainteresowania naukowe dotyczą metod rozdzieleń chromatograficznych i oznaczania związków organicznych obdarzonych ładunkiem, badań mechanizmów retencji w chromatografii cieczowej, analityki chemicznej mikrozanieczyszczeń środowiska, oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej związków chemicznych, badań właściwości fizykochemicznych cieczy jonowych, analityki pozostałości antybiotyków i chemoterapeutyków w środowisku, badań mechanizmów sorpcji substancji chemicznych do gleb i osadów dennych oraz technik pogłębionego utleniania zanieczyszczeń. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w ramach inicjatywy Komisji Europejskiej Joint Programming in Research (Programowanie Wspólnych Badań), 2007–2010 był przewodniczącym Wydziału III Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (GTN). Od 2010 roku członek rady nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku oraz prezes zarządu [[AGENCJA REGIONALNEGO MONITORINGU ATMOSFERY AGLOMERACJI GDAŃSKIEJ | Agencji Regionalnego Monitoringu Atmosfery Aglomeracji Gdańskiej]]. Od 2011 roku członek Rady Konsultacyjnej Programu Ochrony Środowiska Województwa Pomorskiego, ponadto Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1997 roku), Sekcji Chemii Morza Komitetu Badań Morza PAN (od 1996) oraz GTN (od 2006). W 2009 roku otrzymał nagrodę indywidualną za działalność na rzecz ochrony środowiska Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Jego zainteresowania naukowe dotyczą metod rozdzieleń chromatograficznych i oznaczania związków organicznych obdarzonych ładunkiem, badań mechanizmów retencji w chromatografii cieczowej, analityki chemicznej mikrozanieczyszczeń środowiska, oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej związków chemicznych, badań właściwości fizykochemicznych cieczy jonowych, analityki pozostałości antybiotyków i chemoterapeutyków w środowisku, badań mechanizmów sorpcji substancji chemicznych do gleb i osadów dennych oraz technik pogłębionego utleniania zanieczyszczeń. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w ramach inicjatywy Komisji Europejskiej Joint Programming in Research (Programowanie Wspólnych Badań), 2007–2010 był przewodniczącym Wydziału III Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (GTN). Od 2010 roku członek rady nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku oraz prezes zarządu [[AGENCJA REGIONALNEGO MONITORINGU ATMOSFERY AGLOMERACJI GDAŃSKIEJ | Agencji Regionalnego Monitoringu Atmosfery Aglomeracji Gdańskiej]]. Od 2011 roku członek Rady Konsultacyjnej Programu Ochrony Środowiska Województwa Pomorskiego, ponadto Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1997 roku), Sekcji Chemii Morza Komitetu Badań Morza PAN (od 1996) oraz GTN (od 2006). W 2009 roku otrzymał nagrodę indywidualną za działalność na rzecz ochrony środowiska Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. W 2018 otrzymał Medal im. Wiktora Kemuli Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:10, 14 gru 2018
PIOTR STEPNOWSKI (ur. 30 VI 1970 Gdańsk), naukowiec, chemik. W latach 1985–1987 uczeń III Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, 1987–1988 Saint Patrick High School w Halifaksie, 1988–1990 III Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni. W latach 1990–1995 studiował na Wydziale Chemii Uniwersytetu Gdańskiego (UG) – kierunek ochrona środowiska; w okresie 1995–1997 słuchacz studiów doktoranckich. W latach 1997–1999 pracownik naukowo-techniczny, od 1999 roku doktor i adiunkt, od 2005 doktor habilitowany, od 2007 profesor tytularny, od 2010 profesor zwyczajny. W 1997 i 1998 roku odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Lund (Szwecja), w 1999 w Centrum Badań Morza w La Spezia (Włochy), w latach 1999–2002 na Uniwersytecie w Bremie. W 1998 roku był uczestnikiem polarnej ekspedycji naukowej Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk (PAN) na pokładzie r/v „Oceania”. Od 2006 roku kieruje Katedrą Analizy Środowiska, w latach 2008–2011 pełnił funkcję prodziekana do spraw organizacji, rozwoju i współpracy z zagranicą Wydziału Chemii UG, 2008–2010 funkcję kierownika Studiów Podyplomowych „Współczesne metody analityki z elementami diagnostyki molekularnej”, 2009–2012 kierował programem kierunków zamawianych na UG, w tych latach był też wiceprzewodniczącym Rady Programowej Międzywydziałowego Kierunku Ochrona Środowiska na UG. W okresie 2011–2012 był inicjatorem powstania i pierwszym dyrektorem Instytutu Ochrony Środowiska i Zdrowia Człowieka Wydziału Chemii UG. Od 2012 do 2016 roku był dziekanem tego wydziału, w 2016 roku został prorektorem UG do spraw nauki i współpracy z zagranicą.
Jego zainteresowania naukowe dotyczą metod rozdzieleń chromatograficznych i oznaczania związków organicznych obdarzonych ładunkiem, badań mechanizmów retencji w chromatografii cieczowej, analityki chemicznej mikrozanieczyszczeń środowiska, oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej związków chemicznych, badań właściwości fizykochemicznych cieczy jonowych, analityki pozostałości antybiotyków i chemoterapeutyków w środowisku, badań mechanizmów sorpcji substancji chemicznych do gleb i osadów dennych oraz technik pogłębionego utleniania zanieczyszczeń. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przedstawiciela Rzeczypospolitej Polskiej w ramach inicjatywy Komisji Europejskiej Joint Programming in Research (Programowanie Wspólnych Badań), 2007–2010 był przewodniczącym Wydziału III Nauk Matematyczno-Fizyczno-Chemicznych Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (GTN). Od 2010 roku członek rady nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku oraz prezes zarządu Agencji Regionalnego Monitoringu Atmosfery Aglomeracji Gdańskiej. Od 2011 roku członek Rady Konsultacyjnej Programu Ochrony Środowiska Województwa Pomorskiego, ponadto Polskiego Towarzystwa Chemicznego (od 1997 roku), Sekcji Chemii Morza Komitetu Badań Morza PAN (od 1996) oraz GTN (od 2006). W 2009 roku otrzymał nagrodę indywidualną za działalność na rzecz ochrony środowiska Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku. W 2018 otrzymał Medal im. Wiktora Kemuli Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
