DWÓR UPHAGENA (Wrzeszcz)
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 19.11.2018)) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 19.11.2018)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Dom Angielski, 1881.JPG|thumb|Dom Angielski, 1881]] | ||
| + | [[File:Lwi Zamek, początek XX wieku.JPG|thumb|Lwi Zamek, początek XX wieku]] | ||
| + | |||
'''DWÓR UPHAGENA''', [[WRZESZCZ | Wrzeszcz]], al. Grunwaldzka 5. Od 30 III 1790 właścicielem tutejszej posiadłości ([[PARK UPHAGENA | Park Uphagena]]) był [[UPHAGEN JOHANN | Johann Uphagen]]. Klasycystyczny obecnie dwór zbudował w roku 1814 jego spadkobierca, bratanek [[UPHAGEN JOHANN CARL ERNST | Johann Carl Ernst Uphagen]], zapewne na gruzach starszego dworu spalonego w czasie wojen napoleońskich (1813). Wielokrotnie przebudowywany, zachował pierwotną bryłę i układ wnętrz. Wolno stojący, dwukondygnacyjny, jednobryłowy, na planie prostokąta, przykryty dachem czterospadowym, w krótszych połaciach, na osiach lukarny. Elewacja frontowa siedmioosiowa, w części środkowej posiada trzyosiowy, zwieńczony półkoliście ryzalit, po jego obu stronach znajdują się skierowane na zewnątrz ćwierćkola, bogato zdobione motywem liści akantu. Na parterze weranda, nad nią taras. Między parterem a pierwszą kondygnacją oraz poniżej dachu fryz z motywem roślinnym. Elewacja tylna mocno przebudowana, obecnie sześcioosiowa, z nieoryginalnym wejściem na osi, nad nim zwieńczenie niezachowanego ryzalitu z charakterystyczną dla klasycyzmu półokrągła niszą. Zachowały się schody z ażurową balustradą i zdobne motywami roślin drzwi jednego z pomieszczeń. Po II wojnie światowej konsulat Szwecji, od roku 1973 wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków, od 3 IV 1976 do 19 V 2001 Pałac Ślubów. Oficjalnie od 5 VIII 2003 siedziba (dzierżawiona od miasta) Fundacji Regionalne Centrum Informacji i Wspomagania Organizacji Pozarządowych. {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | '''DWÓR UPHAGENA''', [[WRZESZCZ | Wrzeszcz]], al. Grunwaldzka 5. Od 30 III 1790 właścicielem tutejszej posiadłości ([[PARK UPHAGENA | Park Uphagena]]) był [[UPHAGEN JOHANN | Johann Uphagen]]. Klasycystyczny obecnie dwór zbudował w roku 1814 jego spadkobierca, bratanek [[UPHAGEN JOHANN CARL ERNST | Johann Carl Ernst Uphagen]], zapewne na gruzach starszego dworu spalonego w czasie wojen napoleońskich (1813). Wielokrotnie przebudowywany, zachował pierwotną bryłę i układ wnętrz. Wolno stojący, dwukondygnacyjny, jednobryłowy, na planie prostokąta, przykryty dachem czterospadowym, w krótszych połaciach, na osiach lukarny. Elewacja frontowa siedmioosiowa, w części środkowej posiada trzyosiowy, zwieńczony półkoliście ryzalit, po jego obu stronach znajdują się skierowane na zewnątrz ćwierćkola, bogato zdobione motywem liści akantu. Na parterze weranda, nad nią taras. Między parterem a pierwszą kondygnacją oraz poniżej dachu fryz z motywem roślinnym. Elewacja tylna mocno przebudowana, obecnie sześcioosiowa, z nieoryginalnym wejściem na osi, nad nim zwieńczenie niezachowanego ryzalitu z charakterystyczną dla klasycyzmu półokrągła niszą. Zachowały się schody z ażurową balustradą i zdobne motywami roślin drzwi jednego z pomieszczeń. Po II wojnie światowej konsulat Szwecji, od roku 1973 wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków, od 3 IV 1976 do 19 V 2001 Pałac Ślubów. Oficjalnie od 5 VIII 2003 siedziba (dzierżawiona od miasta) Fundacji Regionalne Centrum Informacji i Wspomagania Organizacji Pozarządowych. {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 11:46, 19 lis 2018
DWÓR UPHAGENA, Wrzeszcz, al. Grunwaldzka 5. Od 30 III 1790 właścicielem tutejszej posiadłości ( Park Uphagena) był Johann Uphagen. Klasycystyczny obecnie dwór zbudował w roku 1814 jego spadkobierca, bratanek Johann Carl Ernst Uphagen, zapewne na gruzach starszego dworu spalonego w czasie wojen napoleońskich (1813). Wielokrotnie przebudowywany, zachował pierwotną bryłę i układ wnętrz. Wolno stojący, dwukondygnacyjny, jednobryłowy, na planie prostokąta, przykryty dachem czterospadowym, w krótszych połaciach, na osiach lukarny. Elewacja frontowa siedmioosiowa, w części środkowej posiada trzyosiowy, zwieńczony półkoliście ryzalit, po jego obu stronach znajdują się skierowane na zewnątrz ćwierćkola, bogato zdobione motywem liści akantu. Na parterze weranda, nad nią taras. Między parterem a pierwszą kondygnacją oraz poniżej dachu fryz z motywem roślinnym. Elewacja tylna mocno przebudowana, obecnie sześcioosiowa, z nieoryginalnym wejściem na osi, nad nim zwieńczenie niezachowanego ryzalitu z charakterystyczną dla klasycyzmu półokrągła niszą. Zachowały się schody z ażurową balustradą i zdobne motywami roślin drzwi jednego z pomieszczeń. Po II wojnie światowej konsulat Szwecji, od roku 1973 wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków, od 3 IV 1976 do 19 V 2001 Pałac Ślubów. Oficjalnie od 5 VIII 2003 siedziba (dzierżawiona od miasta) Fundacji Regionalne Centrum Informacji i Wspomagania Organizacji Pozarządowych.
