REINHOLD, firma

Wersja z 14:38, 21 wrz 2018

Friedrich Gottlieb Reinhold

Desiderius Wilhelm Adolph Siedler senior

REINHOLD, F.G. Reinhold, firma armatorsko-spedycyjna. Założona w 1858 roku przez Friedricha Gottlieba Reinholda (7 V 1801 Gdańsk – 8 IX 1878 Gdańsk), w 1831 właściciela firmy handlu hurtowego zbożem, z kantorem przy Poggenpfuhl 35 (ul. Żabi Kruk), w 1839 przy Dienergasse 14 (ul. Służebna). Wykorzystując nabytą dawną firmę armatorską, David R. Reehtz w 1858 roku założył firmę Reinhold F.G. Obsługiwała ona statki w porcie gdańskim i na redzie. Kantor mieścił się przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha). W 1863 roku prokurentem firmy został Desiderius Wilhelm Adolph Siedler sen. (1 III 1833 Szczecinek – 14 V 1889 Gdańsk), od 1866 jej współwłaściciel. Po śmierci założyciela jej jedyny właściciel. Syn wspólnika, Paul Friedrich Robert Reinhold (1832–1901), pracował w firmie jako prokurent. Desiderius Siedler sen. przekształcił ją po 1878 roku w firmę armatorsko-maklerską. Kantor firmy przeniesiono do kamienicy (nabytej około 1870 roku przez Desideriusa Siedlera) przy Brotbänkengasse 26 (ul. Chlebnicka), gdzie istniał do około 1925. Agencja firmy działała także w Nowym Porcie, w latach 1884–1897 przy Hafenstraße 4 (ulica obecnie nie istnieje), od 1905 przy Wolterstraße 2 (ul. Wąska). Po 1880 roku statki firmy pływały regularnie do Szwecji, Norwegii, Rosji (Petersburga), Anglii, Holandii, Belgii. Po 1880 roku w skład jej taboru wchodziły wyłącznie niewielkie parowce kabotażowe.

Po śmierci Desideriusa Siedlera sen. (od 1889 roku także członka Korporacji Kupców) jego spadkobiercą został syn Desiderius Siedler jr (II) (1861–1915), kontynuujący dotychczasową działalność firmy. W latach 1892–1897 jego wspólnikiem i prokurentem firmy był kupiec August Borowski. Okres I wojny światowej ograniczył zasięg działalności firmy do rejonu Morza Bałtyckiego i portów niemieckich. Desiderius Siedler jr zmarł z żalu po stracie na froncie starszego syna Desideriusa III (1892–1914). Po jego śmierci kierownictwo przejęła wdowa Maria Siedler z domu Müller (1871 Polzow w Uckermark – 7 VI 1939 Berlin, pochowana w Gdańsku), żona Desideriusa Siedlera jr. od 5 VI 1891. Prowadziła ją przy pomocy prokurentów. 1 I 1920 roku wspólnikiem został Eduard Bosselmann, siostrzeniec Desideriusa Siedlera jr. (II), ożeniony potem ze swoją kuzynką Edith Siedler. Świetnie przygotowany do zawodu, ożywił działalność firmy, utworzył siostrzane przedsiębiorstwo Seereederei Danzig AG o podobnych zadaniach, posiadające w 1923 roku: jeden mały parowiec do żeglugi kabotażowej (625 DTW) oraz trzy duże parowce o tonażu od 3500 do 4500 DTW, przystosowane do żeglugi oceanicznej. Drugą, utworzoną przez niego 1 I 1924 roku, spółką z o.o. Danziger Stauereibetrieb GmbH, był zakład sztauerski, wyodrębniony z firmy Reinhold F.G. W 1936 roku współwłaścicielem firmy został młodszy syn Desideriusa Siedlera jr., Hans Günther Siedler (1904–2001), w 1939 przejął kierownictwo, pozostali członkowie rodziny byli udziałowcami. W 1928 roku główna siedziba firmy znajdowała się przy Hopfengasse 33 (ul. Chmielna), w latach 1934–1939 przy Mattenbuden 30 (ul. Szopy). Po zakończeniu II wojny światowej zamieszkał z rodziną w Lubece i reaktywował tam w 1946 roku firmę pod dawną nazwą. Dział następnie w Lubece i w Hamburgu. Posiadała w 1946 kilka statków, które ocalały z wojennej zawieruchy. W 2001 roku firma została zlikwidowana i wykreślona z rejestru handlowego przez ostatniego jej właściciela, Hansa Jobsta Siedlera (ur. 13 I 1941 Gdańsk). MrGl