WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939
(wstawienie ilustracji (e-mail z 2.07.2018)) |
(wstawienie ilustracji (e-mail z 16.08.2018)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Reginald Tower, wysoki komisarz Ligi Narodów.JPG|thumb|Reginald Tower, wysoki komisarz Ligi Narodów]] | [[File:Reginald Tower, wysoki komisarz Ligi Narodów.JPG|thumb|Reginald Tower, wysoki komisarz Ligi Narodów]] | ||
| + | [[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów22.jpg|thumb|Bernardo Attolico, 1936 jako ambasador Włoch w Niemczech (obok Leni Riefenstahl)]] | ||
[[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Adriaan van Hamel Joost (z lewej) wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | [[File:2_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Adriaan van Hamel Joost (z lewej) wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | ||
[[File:3_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Manfredo Gravina wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | [[File:3_Wysocy_Komisarze_Ligi_Narodów.jpg|thumb|Manfredo Gravina wysoki Komisarz Ligi Narodów w Gdańsku]] | ||
Wersja z 11:57, 16 sie 2018
WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939. Mianowani przez Radę Ligii Narodów (LN) na 3 lata, z możliwością przedłużenia kadencji. Według traktatu wersalskiego i konwencji paryskiej, w pierwszej instancji rozstrzygali spory polsko-gdańskie. Największe zaangażowanie LN w sprawy II Wolnego Miasta Gdańska (WMG) miało miejsce w latach 1920–1926 (na 70 wydanych decyzji niemal 50 pochodziło od wysokich komisarzy mających brytyjskie obywatelstwo). W okresie 1933–1937 strony polska i gdańska unikały angażowania LN, sporne kwestie rozstrzygano podczas dwustronnych rozmów. W latach 30. XX wieku pozycja wysokich komisarzy osłabła. W 1935–1936 doszło do sporów Seána Lestera z Senatem II WMG o przestrzeganie gdańskiej konstytucji. Apogeum stanowiło niezłożenie w czerwcu 1936 roku przez dowództwo krążownika „Leipzig” przewidzianej w umowach wizyty komisarzowi LN. Liga faktycznie przestała być gwarantem konstytucji II WMG, straciła wpływ na rozwój sytuacji. Do 1937 pensje komisarzy i inne wydatki pokrywała Polska i II WMG, później LN. Wysoki komisarz miał siedzibę w obecnym budynku Rady Miejskiej Gdańska ( Nowy Ratusz).
| 1919–1920 | Reginald Tower (Wielka Brytynia) |
| 1920–1921 | Bernardo Attolico (Włochy) |
| 1921–1923 | Richard Haking (Wielka Brytania) |
| 1923–1926 | Mervyn Sarley Mac Donnel (Wielka Brytania) |
| 1926–1929 | Adriaan van Hamel Joost (Holandia) |
| 1929–1932 | Manfredo Gravina (Włochy) |
| 1932–1933 | Helmer Rosting (Dania) |
| 1934–1937 | Sean Lester (Irlandia) |
| 1937–1939 | Carl Jakob Burckhardt (Szwajcaria) |
