KOPERKIEWICZ ADAM, dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska
(wstawienie ilustracji (e-mail z 24.07.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Koperkiewicz_Adam.png|thumb|Adam Koperkiewicz]] | ||
| + | |||
'''ADAM KOPERKIEWICZ''' (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 roku studiował historię w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (następnie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), w SP nr 25 na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w [[CENTRALNE MUZEUM MORSKIE | Centralnym Muzeum Morskim]]. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 do 30 IX 2015 dyrektor [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]]. Od lipca 2017 roku doradca dyrektora [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] do spraw ewaluacji wystawy głównej i międzynarodowych kontaktów muzealnych. <br/><br/> | '''ADAM KOPERKIEWICZ''' (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 roku studiował historię w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (następnie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), w SP nr 25 na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w [[CENTRALNE MUZEUM MORSKIE | Centralnym Muzeum Morskim]]. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 do 30 IX 2015 dyrektor [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]]. Od lipca 2017 roku doradca dyrektora [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] do spraw ewaluacji wystawy głównej i międzynarodowych kontaktów muzealnych. <br/><br/> | ||
Jako dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się placówce, finansowanej od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną instytucję kulturalną Gdańska. Po 1995 roku zostały udostępnione kolejne oddziały, w tym: Zespół [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedynego w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (z koncertowym [[CARILLONY | carillonem]]). Realizując inicjatywę prezydenta Gdańska [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]], doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej” w 2004 roku otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w dziedzinie kultury „Splendor Gedanensis ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). <br/><br/> | Jako dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się placówce, finansowanej od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną instytucję kulturalną Gdańska. Po 1995 roku zostały udostępnione kolejne oddziały, w tym: Zespół [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedynego w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (z koncertowym [[CARILLONY | carillonem]]). Realizując inicjatywę prezydenta Gdańska [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]], doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej” w 2004 roku otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w dziedzinie kultury „Splendor Gedanensis ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). <br/><br/> | ||
Odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2009), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (2012), estońskim Orderem „Pro Terra Marianum” (2015), a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polski i Byłych Więźniów Politycznych. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2009), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (2012), estońskim Orderem „Pro Terra Marianum” (2015), a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polski i Byłych Więźniów Politycznych. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:04, 24 lip 2018
ADAM KOPERKIEWICZ (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 roku studiował historię w Wyższej Szkole Pedagogicznej (następnie Uniwersytet Gdański). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), w SP nr 25 na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w Centralnym Muzeum Morskim. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 do 30 IX 2015 dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Od lipca 2017 roku doradca dyrektora Muzeum II Wojny Światowej do spraw ewaluacji wystawy głównej i międzynarodowych kontaktów muzealnych.
Jako dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się placówce, finansowanej od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną instytucję kulturalną Gdańska. Po 1995 roku zostały udostępnione kolejne oddziały, w tym: Zespół Dworu Artusa, Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedynego w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży kościoła św. Katarzyny (z koncertowym carillonem). Realizując inicjatywę prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza, doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w Wisłoujściu. Za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej” w 2004 roku otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w dziedzinie kultury „Splendor Gedanensis ( nagrody miasta Gdańska).
Odznaczony Medalem św. Wojciecha (2009), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (2012), estońskim Orderem „Pro Terra Marianum” (2015), a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polski i Byłych Więźniów Politycznych.
