KADAU ERNST I, złotnik
(dodanie logotypów) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| − | '''ERNST KADAU I''' (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika [[KADAU LUKAS| Lukasa Kadaua]]. Od 1633 roku uczył się zawodu w warsztacie swojego ojczyma Hansa Pollmana. Pracę mistrzowską wykonał u Jacoba Hermana II w 1643. Funkcję kompana gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek| cechu złotników]] pełnił w latach 1658 i 1668, starszego cechu – 1659 i 1669. W jego warsztacie powstały prace mistrzowskie [[PRESSDING NATHANIEL II| Nathanaela Pressdinga II]], Martina Ortscheidera i [[HAIDT ANDREAS| Andreasa Haidta]]. Miał trzech synów – | + | |
| − | Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ([[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA| kościół św. Mikołaja w Gdańsku]], Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).<br/><br/> | + | '''ERNST KADAU I''' (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika [[KADAU LUKAS | Lukasa Kadaua]]. Od 1633 roku uczył się zawodu w warsztacie swojego ojczyma Hansa Pollmana. Pracę mistrzowską wykonał u Jacoba Hermana II w 1643. Funkcję kompana gdańskiego [[CECHY, XIV–XVIII wiek | cechu złotników]] pełnił w latach 1658 i 1668, starszego cechu – 1659 i 1669. W jego warsztacie powstały prace mistrzowskie [[PRESSDING NATHANIEL II | Nathanaela Pressdinga II]], Martina Ortscheidera i [[HAIDT ANDREAS | Andreasa Haidta]]. Miał trzech synów – [[KADAU ERNST II | Ernsta]], Nathanaela i Beniamina, którzy kontynuowali zawód ojca. <br/><br/> |
| + | Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ([[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościół św. Mikołaja w Gdańsku]], Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).<br/><br/> | ||
Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | Zob. też [[ZŁOTNICTWO| złotnictwo]]. {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | ||
Wersja z 12:27, 2 sty 2018
ERNST KADAU I (3 III 1618 Gdańsk – 17 IX 1679 Gdańsk), złotnik. Syn złotnika Lukasa Kadaua. Od 1633 roku uczył się zawodu w warsztacie swojego ojczyma Hansa Pollmana. Pracę mistrzowską wykonał u Jacoba Hermana II w 1643. Funkcję kompana gdańskiego cechu złotników pełnił w latach 1658 i 1668, starszego cechu – 1659 i 1669. W jego warsztacie powstały prace mistrzowskie Nathanaela Pressdinga II, Martina Ortscheidera i Andreasa Haidta. Miał trzech synów – Ernsta, Nathanaela i Beniamina, którzy kontynuowali zawód ojca.
Używał znaków warsztatowych z monogramem EK. Liczne sprzęty liturgiczne jego autorstwa znajdowały się w kościołach na terenie Pomorza, na przykład kielichy ( kościół św. Mikołaja w Gdańsku, Nowy Staw, Palczewo), puszki eucharystyczne (Barłożno, Nowa Cerkiew), dzban liturgiczny (dawniej Löbenichtsche Pfarrkirche w Królewcu). Wśród sprzętów świeckich można wyliczyć piętnaście kufli, w których dominują przedstawienia figuralne w rezerwach lub dekoracja kwiatowa, a także puchar puklowany (Ermitaż w Petersburgu), kubek (Kunstgewerbemuseum w Berlinie), paterkę (Muzeum w Kórniku).
Zob. też złotnictwo.
