GRÜTZMACHER JOHANN ADOLPH, prawnik
(dodanie_hasła_12.2017.) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} [[Category: | + | '''JOHANN ADOLPH GRÜTZMACHER''' (19 XI 1762 Suckow an der Ihna, obecnie Żukowo koło Stargardu – 20 VI 1831 Mitau (Mitawa) w Kurlandii, obecnie Jełgawa, Łotwa), prawnik. Syn Michaela Georga Christopha (1722–1794), w 1737 roku ucznia [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE| Gimnazjum Akademickiego]], od 1759 pastora w Żukowie, i Louisy Elisabeth Dorthe (1724–1781), wdowy po pastorze. Przez krótki czas uczęszczał do gimnazjum w Gdańsku, następnie od 1781 roku studiował prawo na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą, od 1784 w Halle. Po uzyskaniu dyplomu (24 XII 1785) był urzędnikiem rejencji w Kwidzynie. 6 XII 1788, po egzaminie państwowym, został referendarzem, w 1789 asesorem sądu w Kwidzynie.<br/><br/>29 VII 1794 powołano go na dyrektora nowo utworzonego sądu miejskiego w Gdańsku z siedzibą w [[RATUSZ STAREGO MIASTA| Ratuszu Staromiejskim]]. W lipcu 1798 roku, już jako tajny radca, został asystentem [[PREZYDENT GDAŃSKA| prezydenta Gdańska]] [[LINDENOWSKI JOHANN CHRISTIAN von| Johanna Christiana von Lindenowskiego]]. W 1803 roku został wraz z nim odwołany przez nowego prezydenta [[BAX JOHANN CHRISTIAN LUDWIG| Johanna Christiana Baxa]], stracił też stanowisko dyrektora sądu. W czasie pracy w Gdańsku mieszkał przy Hundegasse 326 (ul. Ogarna 102).<br/><br/>Po 1803 roku początkowo pracował w pruskiej administracji w Warszawie, następnie ponownie w Kwidzynie. W 1806, po złożeniu dymisji z funkcji państwowych pełnionych od 1788 roku, przeniósł się do okupowanej przez Prusy Mitawy w Kurlandii, do śmierci pełniąc funkcję urzędowego adwokata sądowego.<br/><br/>Jego żoną była Henriette Coeler; mieli kilkoro dzieci. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:13, 15 gru 2017
JOHANN ADOLPH GRÜTZMACHER (19 XI 1762 Suckow an der Ihna, obecnie Żukowo koło Stargardu – 20 VI 1831 Mitau (Mitawa) w Kurlandii, obecnie Jełgawa, Łotwa), prawnik. Syn Michaela Georga Christopha (1722–1794), w 1737 roku ucznia Gimnazjum Akademickiego, od 1759 pastora w Żukowie, i Louisy Elisabeth Dorthe (1724–1781), wdowy po pastorze. Przez krótki czas uczęszczał do gimnazjum w Gdańsku, następnie od 1781 roku studiował prawo na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą, od 1784 w Halle. Po uzyskaniu dyplomu (24 XII 1785) był urzędnikiem rejencji w Kwidzynie. 6 XII 1788, po egzaminie państwowym, został referendarzem, w 1789 asesorem sądu w Kwidzynie.
29 VII 1794 powołano go na dyrektora nowo utworzonego sądu miejskiego w Gdańsku z siedzibą w Ratuszu Staromiejskim. W lipcu 1798 roku, już jako tajny radca, został asystentem prezydenta Gdańska Johanna Christiana von Lindenowskiego. W 1803 roku został wraz z nim odwołany przez nowego prezydenta Johanna Christiana Baxa, stracił też stanowisko dyrektora sądu. W czasie pracy w Gdańsku mieszkał przy Hundegasse 326 (ul. Ogarna 102).
Po 1803 roku początkowo pracował w pruskiej administracji w Warszawie, następnie ponownie w Kwidzynie. W 1806, po złożeniu dymisji z funkcji państwowych pełnionych od 1788 roku, przeniósł się do okupowanej przez Prusy Mitawy w Kurlandii, do śmierci pełniąc funkcję urzędowego adwokata sądowego.
Jego żoną była Henriette Coeler; mieli kilkoro dzieci.
