ANDREAS SLOMMOW, proboszcz kościoła NMP
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | ANDREAS SLOMMOW (ok. 1360 Słomowo, k. Torunia – po 1438 Gdańsk), proboszcz kośc. NMP, zał. biblioteki. Od 1387 ksiądz w zak. krzyż., od 1390 czł. bractwa kapłańskiego w kośc. NMP, od 1398 jego proboszcz. W 1408 kandydował do godności abp. w Rydze, 1418–19 z polecenia w. mistrza przebywał w Rzymie, przedstawiając papieżowi Marcinowi V stanowisko zak. krzyż. w rokowaniach z Polską. W 1432–33 delegat zak. krzyż. na soborze w Bazylei. Prowadził spory z dominikanami z Gd.; jako proboszcz | + | '''ANDREAS SLOMMOW''' (ok. 1360 Słomowo, k. Torunia – po 1438 Gdańsk), proboszcz kośc. NMP, zał. biblioteki. Od 1387 ksiądz w zak. krzyż., od 1390 czł. bractwa kapłańskiego w kośc. NMP, od 1398 jego proboszcz. W 1408 kandydował do godności abp. w Rydze, 1418–19 z polecenia w. mistrza przebywał w Rzymie, przedstawiając papieżowi Marcinowi V stanowisko zak. krzyż. w rokowaniach z Polską. W 1432–33 delegat zak. krzyż. na soborze w Bazylei. Prowadził spory z dominikanami z Gd.; jako proboszcz Głównego Miasta uważał się za ich duchownego zwierzchnika, żądał udziału w dochodach z pogrzebów i zbieranej jałmużny. W 1437, ze względu na wiek, ustąpił z probostwa NMP na rzecz przyjaciela Andrzeja Pfaffendorfa (dotychczasowego proboszcza toruńskiego). Po śmierci Pfaffendorfa (8 miesięcy później) powrócił na urząd, z którego 1438 zrezygnował. W latach 90. XIV w. organizował przy kośc. NMP bibliotekę dla duchowieństwa gd. (zob. q księgarstwo); w poł. XV w. znajdowało się w niej ok. 140 rękopisów łac., gł. teologicznych. W 1436 współpracował z Radą Głównego Miasta przy zakładaniu szkół parafialnych (zob. q szkolnictwo). {{author:BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 18:21, 2 lut 2013
ANDREAS SLOMMOW (ok. 1360 Słomowo, k. Torunia – po 1438 Gdańsk), proboszcz kośc. NMP, zał. biblioteki. Od 1387 ksiądz w zak. krzyż., od 1390 czł. bractwa kapłańskiego w kośc. NMP, od 1398 jego proboszcz. W 1408 kandydował do godności abp. w Rydze, 1418–19 z polecenia w. mistrza przebywał w Rzymie, przedstawiając papieżowi Marcinowi V stanowisko zak. krzyż. w rokowaniach z Polską. W 1432–33 delegat zak. krzyż. na soborze w Bazylei. Prowadził spory z dominikanami z Gd.; jako proboszcz Głównego Miasta uważał się za ich duchownego zwierzchnika, żądał udziału w dochodach z pogrzebów i zbieranej jałmużny. W 1437, ze względu na wiek, ustąpił z probostwa NMP na rzecz przyjaciela Andrzeja Pfaffendorfa (dotychczasowego proboszcza toruńskiego). Po śmierci Pfaffendorfa (8 miesięcy później) powrócił na urząd, z którego 1438 zrezygnował. W latach 90. XIV w. organizował przy kośc. NMP bibliotekę dla duchowieństwa gd. (zob. q księgarstwo); w poł. XV w. znajdowało się w niej ok. 140 rękopisów łac., gł. teologicznych. W 1436 współpracował z Radą Głównego Miasta przy zakładaniu szkół parafialnych (zob. q szkolnictwo).
