JANKEWITZ GUSTAV ADOLF, organista, kompozytor
(uzupełnienie_mail_BS_15.10) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''GUSTAV ADOLF JANKEWITZ''' (Jankiewicz, Jankowitz; 20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn cieśli gdańskiego Ferdinanda. Od 1855 roku uczył się w Warszawie, w latach 1861–1867 w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W okresie 1867–1869 odbył studia muzyczne u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W latach 1869–1871 w Warszawie organista kościoła ewangelicko-reformowanego i kapelmistrz niemieckiego teatru. W marcu 1871 roku powołany na drugiego organistę i kantora [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkole św. Jana]]. W roku 1872 założył chór kościelny, z którym wykonywał oratoria i kantaty, m.in. kompozytorów gdańskich XVIII wieku: [[LOEHLEIN GEORG SIMON | Georga S. Loehleina]] i [[SIEWERT BENJAMIN GOTTHOLD | Benjamina G. Siewerta]]. W roku 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około roku 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), w 1878 i 1888 dwa opracowane śpiewniki szkolne, w 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP [[MARKULL FRIEDRICH WILHELM | Friedricha Wilhelma Markulla]]. Od 1876 roku członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), 1888–1897 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha). <br/><br/> Był dwukrotnie żonaty. Przed 1870 rokiem | + | '''GUSTAV ADOLF JANKEWITZ''' (Jankiewicz, Jankowitz; 20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn cieśli gdańskiego Ferdinanda. Od 1855 roku uczył się w Warszawie, w latach 1861–1867 w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W okresie 1867–1869 odbył studia muzyczne u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W latach 1869–1871 w Warszawie organista kościoła ewangelicko-reformowanego i kapelmistrz niemieckiego teatru. W marcu 1871 roku powołany na drugiego organistę i kantora [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkole św. Jana]]. W roku 1872 założył chór kościelny, z którym wykonywał oratoria i kantaty, m.in. kompozytorów gdańskich XVIII wieku: [[LOEHLEIN GEORG SIMON | Georga S. Loehleina]] i [[SIEWERT BENJAMIN GOTTHOLD | Benjamina G. Siewerta]]. W roku 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około roku 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), w 1878 i 1888 dwa opracowane śpiewniki szkolne, w 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP [[MARKULL FRIEDRICH WILHELM | Friedricha Wilhelma Markulla]]. Od 1876 roku członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), 1888–1897 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha). <br/><br/> Był dwukrotnie żonaty. Przed 1870 rokiem ożenił się z Ewą Winkler (1848 Warszawa – 28 III 1884 Gdańsk) w Warszawie, pochodzący z tego związku syn, Gustav Stephan Jankewitz (2 IX 1870 Warszawa – 30 V 1931 Lipsk) był urzędnikiem kolejowym. 8 VII 1885 roku poślubił Annę Ludowikę Eleonorę Dahms (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk) w Gdańsku, córkę artysty plastyka [[DAHMS OTTO HERMANN| Ottona Hermanna Dahmsa]]. Ich syn Gottfried Hermann Jankewitz (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem), w 1907 roku ukończył [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkołę średnią św. Jana]], po śmierci matki wyjechał z Gdańska. |
{{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:40, 6 lis 2017
GUSTAV ADOLF JANKEWITZ (Jankiewicz, Jankowitz; 20 IV 1846 Gdańsk – 7 XI 1897 Gdańsk), organista, kompozytor, nauczyciel muzyki. Syn cieśli gdańskiego Ferdinanda. Od 1855 roku uczył się w Warszawie, w latach 1861–1867 w Instytucie Muzycznym Apolinarego Kątskiego. W okresie 1867–1869 odbył studia muzyczne u Ignacego Moschelesa w Lipsku. W latach 1869–1871 w Warszawie organista kościoła ewangelicko-reformowanego i kapelmistrz niemieckiego teatru. W marcu 1871 roku powołany na drugiego organistę i kantora kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), w sierpniu 1871 na nauczyciela śpiewu w średniej szkole św. Jana. W roku 1872 założył chór kościelny, z którym wykonywał oratoria i kantaty, m.in. kompozytorów gdańskich XVIII wieku: Georga S. Loehleina i Benjamina G. Siewerta. W roku 1882 otworzył konserwatorium, do którego uczęszczało ponad 150 uczniów. Komponował oratoria, kantaty, utwory wokalne i instrumentalne. Około roku 1877 wydał podręcznik do nauki muzyki (wyd. 2: 1895), w 1878 i 1888 dwa opracowane śpiewniki szkolne, w 1886 album z utworami 17 kompozytorów z okazji jubileuszu 50-lecia pracy pierwszego organisty NMP Friedricha Wilhelma Markulla. Od 1876 roku członek gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo). W 1883 mieszkał przy Frauengasse 23 (ul. Mariacka), 1888–1897 przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha).
Był dwukrotnie żonaty. Przed 1870 rokiem ożenił się z Ewą Winkler (1848 Warszawa – 28 III 1884 Gdańsk) w Warszawie, pochodzący z tego związku syn, Gustav Stephan Jankewitz (2 IX 1870 Warszawa – 30 V 1931 Lipsk) był urzędnikiem kolejowym. 8 VII 1885 roku poślubił Annę Ludowikę Eleonorę Dahms (30 I 1855 Gdańsk – 9 I 1933 Gdańsk) w Gdańsku, córkę artysty plastyka Ottona Hermanna Dahmsa. Ich syn Gottfried Hermann Jankewitz (29 IX 1889 Gdańsk – po 1940 poza Gdańskiem), w 1907 roku ukończył szkołę średnią św. Jana, po śmierci matki wyjechał z Gdańska.