DWÓR III „DWÓR SCHOPENHAUERA”
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:III Dwór, G.C. Ludwig, 1825–1826.JPG|thumb|''III Dwór'', G.C. Ludwig, 1825–1826]] | [[File:III Dwór, G.C. Ludwig, 1825–1826.JPG|thumb|''III Dwór'', G.C. Ludwig, 1825–1826]] | ||
| − | '''DWÓR III „DWÓR SCHOPENHAUERA”''', ul. Polanki 122. Wzmiankowany od roku 1625 jako własność Helmicha von Twenhusena, następnie należał | + | |
| + | '''DWÓR III „DWÓR SCHOPENHAUERA”''', ul. Polanki 122. Wzmiankowany od roku 1625 jako własność Helmicha von Twenhusena, następnie należał między innymi do Georga von Wachsschlägera (1638), Simona von Boemena, Davida Knadego (1741) oraz Heinricha Florisa Schopenhauera (od 1784), ojca filozofa [[SCHOPENHAUER ARTHUR | Arthura Schopenhauera]], który w dworku spędził pięć lat dzieciństwa (1788–1793). Po opuszczeniu Gdańska przez rodzinę Schopenhauerów (w 1793, po II rozbiorze Polski) kolejnymi właścicielami byli między innymi Peter Finke (początek XIX wieku), radca Lauchlan Mac Lean (1819), Franc Marschall (1843), David Zimmermann (1850). W 1855 roku urządzono w dworze zakład leczniczy, w 1868 [[DOM DZIECKA (Dom Dziecka i Sierot) | Dom Dziecka]] (Kinderhaus). Obecnie siedziba Schroniska dla Nieletnich, Instytutu Ekspertyz Sądowych, Schroniska dla Ptaków Chronionych przy Zarządzie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego (z siedzibą po wschodniej stronie ul. Polanki 51). Zachował się pochodzący z XIX wieku, później przebudowywany, piętrowy budynek dworu. Starszy i cenniejszy budynek z XVIII wieku, północny, po 1945 roku został wyburzony do parteru i przebudowany. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 11:37, 19 paź 2017
DWÓR III „DWÓR SCHOPENHAUERA”, ul. Polanki 122. Wzmiankowany od roku 1625 jako własność Helmicha von Twenhusena, następnie należał między innymi do Georga von Wachsschlägera (1638), Simona von Boemena, Davida Knadego (1741) oraz Heinricha Florisa Schopenhauera (od 1784), ojca filozofa Arthura Schopenhauera, który w dworku spędził pięć lat dzieciństwa (1788–1793). Po opuszczeniu Gdańska przez rodzinę Schopenhauerów (w 1793, po II rozbiorze Polski) kolejnymi właścicielami byli między innymi Peter Finke (początek XIX wieku), radca Lauchlan Mac Lean (1819), Franc Marschall (1843), David Zimmermann (1850). W 1855 roku urządzono w dworze zakład leczniczy, w 1868 Dom Dziecka (Kinderhaus). Obecnie siedziba Schroniska dla Nieletnich, Instytutu Ekspertyz Sądowych, Schroniska dla Ptaków Chronionych przy Zarządzie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego (z siedzibą po wschodniej stronie ul. Polanki 51). Zachował się pochodzący z XIX wieku, później przebudowywany, piętrowy budynek dworu. Starszy i cenniejszy budynek z XVIII wieku, północny, po 1945 roku został wyburzony do parteru i przebudowany.
