CHODAKOWSKA ANNA, aktorka
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ANNA CHODAKOWSKA''' (30 III 1920 Lwów – 16 VI 1991 Gdańsk), aktorka. Egzamin zawodowy zdała eksternistycznie w 1938 roku. Zadebiutowała jeszcze przed II wojną światową na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie, w ''Fircyku w zalotach'' Franciszka Zabłockiego w reżyserii Janusza Warneckiego (1938). Po wojnie krótko występowała w krakowskim Starym Teatrze. Sprawa aktywności aktorskiej w czasie okupacji – a także niepotwierdzonego udziału w antypolskim filmie ''Heimkehr'' – spowodowała długą przerwę w jej pracy zawodowej (zajmowała się wówczas teatrem amatorskim), zakończoną weryfikacją przez Sąd Koleżeński Związku Artystów Scen Polskich w roku 1951. Do zawodu powróciła we Wrocławiu. W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] została zaangażowana w 1955. Na gdańskiej scenie zadebiutowała w ''Balladynie'' Juliusza Słowackiego w reżyserii Tadeusza Żuchniewskiego (premiera 1 II 1956). Od 1974 roku brała też udział w spektaklach Teatru Telewizji. Występowała w filmach kinowych ( | + | '''ANNA CHODAKOWSKA''' (30 III 1920 Lwów – 16 VI 1991 Gdańsk), aktorka. Egzamin zawodowy zdała eksternistycznie w 1938 roku. Zadebiutowała jeszcze przed II wojną światową na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie, w ''Fircyku w zalotach'' Franciszka Zabłockiego w reżyserii Janusza Warneckiego (1938). Po wojnie krótko występowała w krakowskim Starym Teatrze. Sprawa aktywności aktorskiej w czasie okupacji – a także niepotwierdzonego udziału w antypolskim filmie ''Heimkehr'' – spowodowała długą przerwę w jej pracy zawodowej (zajmowała się wówczas teatrem amatorskim), zakończoną weryfikacją przez Sąd Koleżeński Związku Artystów Scen Polskich w roku 1951. Do zawodu powróciła we Wrocławiu. W [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] została zaangażowana w 1955 roku. Na gdańskiej scenie zadebiutowała w ''Balladynie'' Juliusza Słowackiego w reżyserii Tadeusza Żuchniewskiego (premiera 1 II 1956). Od 1974 roku brała też udział w spektaklach Teatru Telewizji. Występowała w filmach kinowych (między innymi ''Medium'' w reżyserii Jacka Koprowicza, 1985). Miała wszechstronny repertuar; z równym powodzeniem kreowała role tragiczne, dramatyczne i charakterystyczne, jak i komediowe. Zdobyła uznanie publiczności, a także wysoką renomę wśród aktorów i reżyserów. Jej ostatnią rolą na scenie gdańskiego teatru była pani Boyle w ''Pułapce na myszy'' według Agathy Christie w reżyserii [[CZOSNOWSKA BOGUSŁAWA | Bogusławy Czosnowskiej]] (1 IV 1989). Rok później, 17 VI 1990, po raz ostatni pojawiła się na ekranie w Teatrze Telewizji, w ''Godach weselnych'' Leona Schillera w reżyserii Jana Skotnickiego. Uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i odznaką „Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej” (1986). {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 20:07, 9 paź 2017
ANNA CHODAKOWSKA (30 III 1920 Lwów – 16 VI 1991 Gdańsk), aktorka. Egzamin zawodowy zdała eksternistycznie w 1938 roku. Zadebiutowała jeszcze przed II wojną światową na scenie Teatru Wielkiego we Lwowie, w Fircyku w zalotach Franciszka Zabłockiego w reżyserii Janusza Warneckiego (1938). Po wojnie krótko występowała w krakowskim Starym Teatrze. Sprawa aktywności aktorskiej w czasie okupacji – a także niepotwierdzonego udziału w antypolskim filmie Heimkehr – spowodowała długą przerwę w jej pracy zawodowej (zajmowała się wówczas teatrem amatorskim), zakończoną weryfikacją przez Sąd Koleżeński Związku Artystów Scen Polskich w roku 1951. Do zawodu powróciła we Wrocławiu. W Teatrze Wybrzeże została zaangażowana w 1955 roku. Na gdańskiej scenie zadebiutowała w Balladynie Juliusza Słowackiego w reżyserii Tadeusza Żuchniewskiego (premiera 1 II 1956). Od 1974 roku brała też udział w spektaklach Teatru Telewizji. Występowała w filmach kinowych (między innymi Medium w reżyserii Jacka Koprowicza, 1985). Miała wszechstronny repertuar; z równym powodzeniem kreowała role tragiczne, dramatyczne i charakterystyczne, jak i komediowe. Zdobyła uznanie publiczności, a także wysoką renomę wśród aktorów i reżyserów. Jej ostatnią rolą na scenie gdańskiego teatru była pani Boyle w Pułapce na myszy według Agathy Christie w reżyserii Bogusławy Czosnowskiej (1 IV 1989). Rok później, 17 VI 1990, po raz ostatni pojawiła się na ekranie w Teatrze Telewizji, w Godach weselnych Leona Schillera w reżyserii Jana Skotnickiego. Uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi (1976) i odznaką „Za Zasługi dla Ziemi Gdańskiej” (1986).
