WYSIATYCKI KAZIMIERZ, profesor Politechniki Gdańskiej
(nowe_hasło_08.2017) |
(dodanie logotypów) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] <br/> | ||
| + | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
| + | |||
'''KAZIMIERZ WYSIATYCKI''' (ur. 18 XI 1925 Sędziszów Małopolski), naukowiec, profesor q Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z zakresu mostów i numeryki. Syn Stanisława i Stanisławy z domu Sibistowicz. W latach 1938–1939 uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1941 do 1944 pracował jako goniec w Zarządzie Miejskim w Sędziszowie Małopolskim. W 1946 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Robczycach. <br/><br/> | '''KAZIMIERZ WYSIATYCKI''' (ur. 18 XI 1925 Sędziszów Małopolski), naukowiec, profesor q Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z zakresu mostów i numeryki. Syn Stanisława i Stanisławy z domu Sibistowicz. W latach 1938–1939 uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1941 do 1944 pracował jako goniec w Zarządzie Miejskim w Sędziszowie Małopolskim. W 1946 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Robczycach. <br/><br/> | ||
Wersja z 07:58, 30 sie 2017
KAZIMIERZ WYSIATYCKI (ur. 18 XI 1925 Sędziszów Małopolski), naukowiec, profesor q Politechniki Gdańskiej (PG), specjalista z zakresu mostów i numeryki. Syn Stanisława i Stanisławy z domu Sibistowicz. W latach 1938–1939 uczył się w gimnazjum w Rzeszowie, od 1941 do 1944 pracował jako goniec w Zarządzie Miejskim w Sędziszowie Małopolskim. W 1946 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Robczycach.
Od 1946 roku w Gdańsku. Studiował na PG, działał w Bratniej Pomocy Studentów PG oraz w kole naukowym Inżynierii Lądowej. W 1951 roku absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej (magister inżynier budownictwa lądowego). W latach 1950–2004 pracownik PG, jednocześnie w okresie 1954–1964 zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. W 1956 roku uzyskał doktorat na Wydziale Budownictwa Lądowego PG, w 1965 habilitację na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej, w 1967 docent, w 1975 profesor nadzwyczajny (tytularny). W latach 1966–1971 był zastępcą dyrektora do spraw naukowo-dydaktycznych Instytutu Budownictwa i Architektury, 1967–1969 kierownikiem Zakładu Mostów Stalowych, 1977–1979, 1981–1983, 1985–1996 kierownikiem Katedry Mostów, 1984–1986 Zakładu Budowy Kolei, 1981–1984 dziekanem Wydziału Budownictwa Lądowego. W 1996 roku przeszedł na emeryturę.
Autor publikacji na temat numeryki, mechaniki budowli, budownictwa, mostów, w tym monografii Płaskie zagadnienie teorii sprężystości w budownictwie mostowym (1966). Był jednym z twórców Polskiej Normy Mostowej, konsultantem projektów mostów w kraju (między innymi mostu na trasie Sucharskiego w Gdańsku, jednego z pierwszych w Polsce mostów z betonu sprężonego), ekspertem ministerstwa budownictwa.
Członek Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk, Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej (członek honorowy), Związku Inżynierów i Techników Budowlanych (przewodniczący oddziału gdańskiego). Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1972), Medalem Jubileuszowym PG (2008).
Żonaty z Reginą z domu Załęską (ur. 1923).
