WULFF GABRIEL, złotnik
(Utworzył nową stronę „{{web}} Category: Hasła w przygotowaniu {{author: AFR}}”) |
(nowe_hasło_08.2017) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | + | '''Gabriel WULFF''' (przed 1600? – Gdańsk po 1647), złotnik. Prawdopodobnie przybył spoza Gdańska. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Detloffa w 1620 r. Funkcją kompana pełnił w latach: 1632 i 1645, starszego cechu w latach: 1633 i 1646. Terminowali w jego warsztacie Michael Wickebusch i Heinrich Gepner, a prace mistrzowskie wykonali: Hans Gronau III, Jacob Schmit II, Hans Paul Junge, Andreas Schwenck I, Adam Freymann, Michael Detloff, Georg Habenstreit. Czterech jego synów: Martin, Gabriel, Nathanael i Constantin rozpoczęło naukę zawodu, jednak żaden nie uzyskał tytułu mistrzowskiego w Gdańsku. Ostatnia wzmianka na temat Wulffa w aktach cechowych pochodzi z 1647 roku, jednak nie oznacza ona końca działalności warsztatu, biorąc pod uwagę przypisywany mu kufel (Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu) datowany na drugą połowę XVII wieku. <br/><br/> | |
| − | {{author: AFR}} | + | |
| + | Używał znaku warsztatowego z monogramem „GW” w polu o formie trapezu. Ciekawym zabytkiem w jego dorobku jest pas srebrny (Kraków, Muzeum Narodowe, nr inw. MNK-IV-2050). {{author: AFR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] [[Category: Złotnicy]] | ||
Wersja z 11:33, 29 sie 2017
Gabriel WULFF (przed 1600? – Gdańsk po 1647), złotnik. Prawdopodobnie przybył spoza Gdańska. Pracę mistrzowską wykonał u Christiana Detloffa w 1620 r. Funkcją kompana pełnił w latach: 1632 i 1645, starszego cechu w latach: 1633 i 1646. Terminowali w jego warsztacie Michael Wickebusch i Heinrich Gepner, a prace mistrzowskie wykonali: Hans Gronau III, Jacob Schmit II, Hans Paul Junge, Andreas Schwenck I, Adam Freymann, Michael Detloff, Georg Habenstreit. Czterech jego synów: Martin, Gabriel, Nathanael i Constantin rozpoczęło naukę zawodu, jednak żaden nie uzyskał tytułu mistrzowskiego w Gdańsku. Ostatnia wzmianka na temat Wulffa w aktach cechowych pochodzi z 1647 roku, jednak nie oznacza ona końca działalności warsztatu, biorąc pod uwagę przypisywany mu kufel (Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu) datowany na drugą połowę XVII wieku.
Używał znaku warsztatowego z monogramem „GW” w polu o formie trapezu. Ciekawym zabytkiem w jego dorobku jest pas srebrny (Kraków, Muzeum Narodowe, nr inw. MNK-IV-2050).
