HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA OLIVIA
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA „OLIVIA”''', al. Grunwaldzka 470. Decyzja o budowie sztucznego lodowiska w Gdańsku zapadła 27 XI 1961 roku na posiedzeniu Zespołu ds. Oceny Projektów Inwestycyjnych przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Przestrzennego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN). Plan zatwierdził w grudniu 1961 Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, wydając zgodę na budowę sztucznego lodowiska w całkowicie krytej hali. Rozważano jej budowę na [[PLAC ZEBRAŃ LUDOWYCH | Palcu Zebrań Ludowych]] (pomysł odrzucono ze względu na planowaną przebudowę wiaduktu [[BŁĘDNIK, wiadukt | Błędnik]]), przy [[ZWYCIĘSTWA, aleja | al. Zwycięstwa]] za [[POMNIK-CZOŁG| pomnikiem-czołgiem]] (ten pomysł odrzucono z powodu planowanego poszerzenia alei). Pod koniec 1962 roku podjęto decyzję o budowie hali w [[OLIWA | Oliwie]]. Na konkurs, ogłoszony przez Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i gdański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich, wpłynęło 46 prac, dwie równorzędne nagrody przyznano 18 I 1963 roku zespołom z Warszawy: inżynierom architektom Maciejowi Gintowtowi, Maciejowi Krasińskiemu i Witoldowi Sigalinowi (przy współpracy w kwestii zagadnień konstrukcyjnych inż. Stanisława Kusia) oraz inż. arch. Arseniuszowi Romanowiczowi (między innymi laureatowi konkursu na projekt architektoniczny Dworca Głównego w Warszawie). Do realizacji skierowano pierwszy z tych projektów; prace konkursowe były eksponowane w 1963 roku w Strzelnicy św. Jerzego. <br/><br/> | '''HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA „OLIVIA”''', al. Grunwaldzka 470. Decyzja o budowie sztucznego lodowiska w Gdańsku zapadła 27 XI 1961 roku na posiedzeniu Zespołu ds. Oceny Projektów Inwestycyjnych przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Przestrzennego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN). Plan zatwierdził w grudniu 1961 Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, wydając zgodę na budowę sztucznego lodowiska w całkowicie krytej hali. Rozważano jej budowę na [[PLAC ZEBRAŃ LUDOWYCH | Palcu Zebrań Ludowych]] (pomysł odrzucono ze względu na planowaną przebudowę wiaduktu [[BŁĘDNIK, wiadukt | Błędnik]]), przy [[ZWYCIĘSTWA, aleja | al. Zwycięstwa]] za [[POMNIK-CZOŁG| pomnikiem-czołgiem]] (ten pomysł odrzucono z powodu planowanego poszerzenia alei). Pod koniec 1962 roku podjęto decyzję o budowie hali w [[OLIWA | Oliwie]]. Na konkurs, ogłoszony przez Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i gdański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich, wpłynęło 46 prac, dwie równorzędne nagrody przyznano 18 I 1963 roku zespołom z Warszawy: inżynierom architektom Maciejowi Gintowtowi, Maciejowi Krasińskiemu i Witoldowi Sigalinowi (przy współpracy w kwestii zagadnień konstrukcyjnych inż. Stanisława Kusia) oraz inż. arch. Arseniuszowi Romanowiczowi (między innymi laureatowi konkursu na projekt architektoniczny Dworca Głównego w Warszawie). Do realizacji skierowano pierwszy z tych projektów; prace konkursowe były eksponowane w 1963 roku w Strzelnicy św. Jerzego. <br/><br/> | ||
Budowę hali rozpoczęto w marcu 1966 roku. W sezonie zimowym 1969/1970 hokeistom [[STOCZNIOWIEC | RKS Stoczniowca Gdańsk]] i ogółowi mieszkańców oddano do użytku otwarte sztuczne lodowisko, przylegające od zachodu do powstającej krytej hali. Jej budowę przyspieszyło przekazanie hali 1 I 1971 roku przez Prezydium WRN Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego, które z kolei przekazało ją pod zarząd RKS Stoczniowiec. Nazwę hala otrzymała jesienią 1972 w wyniku konkursu ogłoszonego przez RKS Stoczniowiec (wpłynęło 280 propozycji, 15 X 1972 do finału zakwalifikowano osiem z nich: Balton, Korab, Neptun, Stoczniowiec, Jantar, Lodmor, Olivia, Tormor). Została otwarta 16 XII 1972, wstęgę przecinał przewodniczący Prezydium WRN Henryk Śliwowski. Pierwszymi imprezami w hali (w dniu otwarcia) były pokaz jazdy figurowej na lodzie i towarzyski mecz hokeja Stoczniowiec Gdańsk (II liga) – Polonia Bydgoszcz (I liga), zakończony wynikiem 4:6. Ze względu na trwające prace wykończeniowe widownię w pierwszych miesiącach ograniczono do 1450 osób. <br/><br/> | Budowę hali rozpoczęto w marcu 1966 roku. W sezonie zimowym 1969/1970 hokeistom [[STOCZNIOWIEC | RKS Stoczniowca Gdańsk]] i ogółowi mieszkańców oddano do użytku otwarte sztuczne lodowisko, przylegające od zachodu do powstającej krytej hali. Jej budowę przyspieszyło przekazanie hali 1 I 1971 roku przez Prezydium WRN Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego, które z kolei przekazało ją pod zarząd RKS Stoczniowiec. Nazwę hala otrzymała jesienią 1972 w wyniku konkursu ogłoszonego przez RKS Stoczniowiec (wpłynęło 280 propozycji, 15 X 1972 do finału zakwalifikowano osiem z nich: Balton, Korab, Neptun, Stoczniowiec, Jantar, Lodmor, Olivia, Tormor). Została otwarta 16 XII 1972, wstęgę przecinał przewodniczący Prezydium WRN Henryk Śliwowski. Pierwszymi imprezami w hali (w dniu otwarcia) były pokaz jazdy figurowej na lodzie i towarzyski mecz hokeja Stoczniowiec Gdańsk (II liga) – Polonia Bydgoszcz (I liga), zakończony wynikiem 4:6. Ze względu na trwające prace wykończeniowe widownię w pierwszych miesiącach ograniczono do 1450 osób. <br/><br/> | ||
| − | Hala składa się z dwóch pełnowymiarowych krytych lodowisk (wykorzystywanych także jako boiska lub miejsca widowisk artystycznych: składana podłoga z płyt parkietowych, lodowisko według projektu [[LIPOWICZ ROMAN | Romana Lipowicza]]), odpowiednio: 2660 m² i 2400 m², na 3867 i 800 widzów, z możliwością organizowania w dużej hali imprez na 5,5 tysiąca osób. Ma zaplecze sportowo-rekreacyjne, hotelowe (Dom Sportowca „Olivia”: 46 pokoi, apartament) i gastronomiczne. Miejsce ważnych imprez sportowych (między innymi 8–13 III 1976 Mistrzostwa Europy w hokeju na lodzie grupy C, 6–13 VI 1976 Mistrzostwa Świata i Europy juniorów w podnoszeniu ciężarów, 19–22 V 1994 Mistrzostwa Europy w judo, 1994 Mistrzostwa Polski seniorów i juniorów w łyżwiarstwie figurowym). Miejsce zjazdów [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]] (od pierwszego zjazdu z 5–10 IX 1981 poczynając); 24 I 2001 – zjazdu założycielskiego Platformy Obywatelskiej; targów, między innymi Międzynarodowych Targów Małych Przedsiębiorstw „Inicjatywa 91”, [[MIĘDZYNARODOWE TARGI GDAŃSKIE PO 1945 | Międzynarodowych Targów Gdańskich]] (okresowo) i stale, od 1982 do 2011 roku, [[MIĘDZYNARODOWE TARGI MORSKIE BALTEXPO | Międzynarodowych Targów Morskich Baltexpo]]. W latach 1995–2000 została zmodernizowana, potem, w okresie 2007–2010, wyremontowano grożący zawaleniem dach (z tego powodu całkowicie zamknięta 11–28 XII 2007), w latach 2014–2015 gruntownie odnowiono wnętrze mniejszej sali, wiosną i latem 2016 odnowiono elewację, wymieniono przeszklenia, zamontowano zewnętrzną iluminację. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | + | Hala składa się z dwóch pełnowymiarowych krytych lodowisk (wykorzystywanych także jako boiska lub miejsca widowisk artystycznych: składana podłoga z płyt parkietowych, lodowisko według projektu [[LIPOWICZ ROMAN | Romana Lipowicza]]), odpowiednio: 2660 m² i 2400 m², na 3867 i 800 widzów, z możliwością organizowania w dużej hali imprez na 5,5 tysiąca osób. Ma zaplecze sportowo-rekreacyjne, hotelowe (Dom Sportowca „Olivia”: 46 pokoi, apartament) i gastronomiczne. Miejsce ważnych imprez sportowych (między innymi 8–13 III 1976 Mistrzostwa Europy w hokeju na lodzie grupy C, 6–13 VI 1976 Mistrzostwa Świata i Europy juniorów w podnoszeniu ciężarów, 19–22 V 1994 Mistrzostwa Europy w judo, 1994 Mistrzostwa Polski seniorów i juniorów w łyżwiarstwie figurowym). Miejsce zjazdów [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]] (od pierwszego zjazdu z 5–10 IX 1981 poczynając); 24 I 2001 – zjazdu założycielskiego Platformy Obywatelskiej; targów, między innymi Międzynarodowych Targów Małych Przedsiębiorstw „Inicjatywa 91”, [[MIĘDZYNARODOWE TARGI GDAŃSKIE PO 1945 | Międzynarodowych Targów Gdańskich]] (okresowo) i stale, od 1982 do 2011 roku, [[MIĘDZYNARODOWE TARGI MORSKIE BALTEXPO | Międzynarodowych Targów Morskich Baltexpo]]. W latach 1995–2000 została zmodernizowana, potem, w okresie 2007–2010, wyremontowano grożący zawaleniem dach (z tego powodu całkowicie zamknięta 11–28 XII 2007), w latach 2014–2015 gruntownie odnowiono wnętrze mniejszej sali, wiosną i latem 2016 roku odnowiono elewację, wymieniono przeszklenia, zamontowano zewnętrzną iluminację. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 12:07, 25 maj 2017
HALA WIDOWISKOWO-SPORTOWA „OLIVIA”, al. Grunwaldzka 470. Decyzja o budowie sztucznego lodowiska w Gdańsku zapadła 27 XI 1961 roku na posiedzeniu Zespołu ds. Oceny Projektów Inwestycyjnych przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Przestrzennego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN). Plan zatwierdził w grudniu 1961 Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki, wydając zgodę na budowę sztucznego lodowiska w całkowicie krytej hali. Rozważano jej budowę na Palcu Zebrań Ludowych (pomysł odrzucono ze względu na planowaną przebudowę wiaduktu Błędnik), przy al. Zwycięstwa za pomnikiem-czołgiem (ten pomysł odrzucono z powodu planowanego poszerzenia alei). Pod koniec 1962 roku podjęto decyzję o budowie hali w Oliwie. Na konkurs, ogłoszony przez Wojewódzki Komitet Kultury Fizycznej i gdański oddział Stowarzyszenia Architektów Polskich, wpłynęło 46 prac, dwie równorzędne nagrody przyznano 18 I 1963 roku zespołom z Warszawy: inżynierom architektom Maciejowi Gintowtowi, Maciejowi Krasińskiemu i Witoldowi Sigalinowi (przy współpracy w kwestii zagadnień konstrukcyjnych inż. Stanisława Kusia) oraz inż. arch. Arseniuszowi Romanowiczowi (między innymi laureatowi konkursu na projekt architektoniczny Dworca Głównego w Warszawie). Do realizacji skierowano pierwszy z tych projektów; prace konkursowe były eksponowane w 1963 roku w Strzelnicy św. Jerzego.
Budowę hali rozpoczęto w marcu 1966 roku. W sezonie zimowym 1969/1970 hokeistom RKS Stoczniowca Gdańsk i ogółowi mieszkańców oddano do użytku otwarte sztuczne lodowisko, przylegające od zachodu do powstającej krytej hali. Jej budowę przyspieszyło przekazanie hali 1 I 1971 roku przez Prezydium WRN Zjednoczeniu Przemysłu Okrętowego, które z kolei przekazało ją pod zarząd RKS Stoczniowiec. Nazwę hala otrzymała jesienią 1972 w wyniku konkursu ogłoszonego przez RKS Stoczniowiec (wpłynęło 280 propozycji, 15 X 1972 do finału zakwalifikowano osiem z nich: Balton, Korab, Neptun, Stoczniowiec, Jantar, Lodmor, Olivia, Tormor). Została otwarta 16 XII 1972, wstęgę przecinał przewodniczący Prezydium WRN Henryk Śliwowski. Pierwszymi imprezami w hali (w dniu otwarcia) były pokaz jazdy figurowej na lodzie i towarzyski mecz hokeja Stoczniowiec Gdańsk (II liga) – Polonia Bydgoszcz (I liga), zakończony wynikiem 4:6. Ze względu na trwające prace wykończeniowe widownię w pierwszych miesiącach ograniczono do 1450 osób.
Hala składa się z dwóch pełnowymiarowych krytych lodowisk (wykorzystywanych także jako boiska lub miejsca widowisk artystycznych: składana podłoga z płyt parkietowych, lodowisko według projektu Romana Lipowicza), odpowiednio: 2660 m² i 2400 m², na 3867 i 800 widzów, z możliwością organizowania w dużej hali imprez na 5,5 tysiąca osób. Ma zaplecze sportowo-rekreacyjne, hotelowe (Dom Sportowca „Olivia”: 46 pokoi, apartament) i gastronomiczne. Miejsce ważnych imprez sportowych (między innymi 8–13 III 1976 Mistrzostwa Europy w hokeju na lodzie grupy C, 6–13 VI 1976 Mistrzostwa Świata i Europy juniorów w podnoszeniu ciężarów, 19–22 V 1994 Mistrzostwa Europy w judo, 1994 Mistrzostwa Polski seniorów i juniorów w łyżwiarstwie figurowym). Miejsce zjazdów NSZZ „Solidarność” (od pierwszego zjazdu z 5–10 IX 1981 poczynając); 24 I 2001 – zjazdu założycielskiego Platformy Obywatelskiej; targów, między innymi Międzynarodowych Targów Małych Przedsiębiorstw „Inicjatywa 91”, Międzynarodowych Targów Gdańskich (okresowo) i stale, od 1982 do 2011 roku, Międzynarodowych Targów Morskich Baltexpo. W latach 1995–2000 została zmodernizowana, potem, w okresie 2007–2010, wyremontowano grożący zawaleniem dach (z tego powodu całkowicie zamknięta 11–28 XII 2007), w latach 2014–2015 gruntownie odnowiono wnętrze mniejszej sali, wiosną i latem 2016 roku odnowiono elewację, wymieniono przeszklenia, zamontowano zewnętrzną iluminację.
