LECHIA

'''LECHIA''' (Budowlany Klub Sportowy Lechia), barwy: biel i zieleń. Założony w sierpniu 1945 roku. Funkcję prezesa klubu powierzono dyrektorowi [[BIURO ODBUDOWY PORTÓW (BOP)| Biura Odbudowy Portów]] inż. [[SZEDROWICZ WŁADYSŁAW | Władysławowi Szedrowiczowi]]. <BR/><BR/> '''Obiekty.''' Od 1945 do 2011 roku [[STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion Lechii) | Stadion Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji]], ul. Traugutta 29, od 2011 roku [[STADION W GDAŃSKU-LETNICY | Stadion w Gdańsku-Letnicy]] (w latach 2010–2015 funkcjonujący pod nazwą PGE Arena Gdańsk), ul. Pokoleń Lechii Gdańsk 1. <BR/><BR/> '''Nazwa.''' Pierwszą historyczną nazwą był Klub Sportowy Biura Odbudowy Portów (KS BOP). Pod koniec 1945 roku zmieniono nazwę na Baltia. Od wiosny 1946, z krótką przerwą w latach 50., kiedy to klub zgodnie z nakazem władz państwowych tytułowano Budowlani, obowiązuje nazwa klubu: Lechia. Nazwa oraz klubowe barwy bezpośrednio nawiązują do działającego przed II wojną światową we Lwowie klubu Lechia. W kolejnych latach przed słowem Lechia zmieniał się pierwszy człon nazwy klubu. W okresie funkcjonowania jako organizacji wielosekcyjnej były to: Klub Sportowy (KS), Budowlany Klub Sportowy (BKS). Od momentu wyodrębnienia każdej z sekcji jako samodzielnej organizacji przed słowem Lechia pojawiały się nazwy: Football Club (FC), Ośrodek Szkolenia Piłkarskiego (OSP), Rugby Club (RC), Klub Lekkoatletyczny (KL), Gdańskie Towarzystwo Tenisowe (GTT). Dziś nazwa Lechia łączy kilka działających niezależnie od siebie klubów. <BR/><BR/>'''Sekcje.''' Nieistniejące: boks, hokej na lodzie, hokej na trawie, koszykówka mężczyzn (1945–1946), narciarstwo, piłka ręczna, pływanie, siatkówka mężczyzn (1945–1946), strzelectwo, szachy, tenis stołowy, zapasy, żeglarstwo. Istniejące: piłka nożna, rugby, lekkoatletyka, podnoszenie ciężarów, kolarstwo. Od roku 2002 każda z sekcji funkcjonuje jako odrębna organizacja.<BR/><BR/>'''Sukcesy.''' '''1.''' Piłka nożna (od roku 1945). 22 sezony w ekstraklasie – III miejsce w 1956, 32 sezony w II lidze (obecnie I liga). Zdobywca Pucharu Polski – finał 22 VI 1983 w Piotrkowie Trybunalskim: Lechia Gdańsk – Piast Gliwice 2:1. Finalista Pucharu Polski – finał 29 IX 1955 w Warszawie: Legia Warszawa – Lechia Gdańsk 5:0. Superpuchar Polski – 30 VII 1983 w Gdańsku: Lechia Gdańsk – Lech Poznań 1:0. W 1957 roku Mistrzostwo Polski juniorów starszych, w latach 1993, 1995, 2000, 2004 i 2012 Mistrzostwo Polski juniorów młodszych. Najbardziej znani gracze: Bogdan Adamczyk, Jerzy Apolewicz, Krzysztof Baszkiewicz, Stanisław Burzyński, Mateusz Bąk, Tadeusz Fajfer, Zygmunt Gadecki, Andrzej Głownia, Jacek Grembocki, [[GRONOWSKI ROBERT HENRYK | Henryk Gronowski]], [[GRONOWSKI ROBERT HENRYK | Robert Gronowski]], Alfred Kokot, Henryk Kokot, [[KORYNT ROMAN | Roman Korynt]], [[KRUSZCZYŃSKI JERZY | Jerzy Kruszczyński]], Zbigniew Kruszyński, Janusz Kupcewicz, Ivans Lukjanovs, Marek Ługowski, Sebastian Mila, Piotr Nierychło, Czesław Nowicki, Mariusz Pawlak, Mirosław Pękala, [[PUSZKARZ ZDZISŁAW | Zdzisław Puszkarz]], [[ROGOCZ ROMAN HUBERT | Roman Rogocz]], Łukasz Surma, Mirosław Tłokiński, Abdou Razack Traore, Emmanuel Tetteh, Sławomir Wojciechowski, Marek Zieńczuk. Najbardziej znani trenerzy: Ryszard Koncewicz, Tadeusz Foryś, Ryszard Kulesza, Wojciech Łazarek, Marian Geszke, Michał Globisz, Jerzy Jastrzębowski, Bogusław Kaczmarek, Adam Musiał, Dariusz Kubicki, Jacek Zieliński, Tomasz Kafarski.<BR/>'''2.''' Rugby (od roku 1956). Jedyny klub w Polsce, który nigdy nie spadł z ekstraklasy. Mistrz Polski: 11 razy – w latach 1960, 1961, 1970, 1994, 1995, 1996, 1998, 2000, 2001, 2002, 2012. Wicemistrz Polski: 11 razy – w latach 1963, 1971, 1972, 1973, 1982, 1985, 1986, 1991, 1993, 1997, 2010. III miejsce: 14 razy – w latach 1962, 1967, 1968, 1969, 1974, 1977, 1981, 1987, 1988, 1999, 2004, 2008, 2009, 2011. Puchar Polski: 11 razy – w latach 1977, 1984, 1985, 1986, 1994, 1996, 1997, 2004, 2005, 2006, 2008. Mistrz Polski juniorów: 4 razy – w latach 1960, 1967, 1980, 1998. Wicemistrz Polski juniorów: 4 razy – w 1959, 1961, 1962, 1976. III miejsce juniorzy: 4 razy – w 1988, 1991, 1992, 1996. Mistrz Polski (rugby 7): 1 raz – w roku 2010. Wicemistrz Polski (rugby 7): 1 raz – w 2009. III miejsce (rugby 7): 2 razy – w 1996, 1997. Mistrz Polski rugby kobiet 7: 1 raz – w 2011. Puchar Polski rugby kobiet 7: 1 raz – w 2011. Najbardziej znani gracze: Ryszard Banaczek, Jacek Grebasz, Edward Hodura, Stefan Kałużny, Robert Jumas, Jerzy Klockowski, Władysław Komar, Andrzej Langner, Rafał Sajur, Kazimierz Sasin, Janusz Urbanowicz, Andrzej Walas, Stanisław Więciorek, Wiesław Woronko, Stanisław Zieliński.<br>'''3.''' Lekkoatletyka (od roku 1945). Jednym z założycieli sekcji był [[ZIELENIEWSKI SŁAWOMIR | Sławomir Zieleniewski]]. Od 2002 roku sekcja działa jako Klub Lekkoatletyczny Lechia, którym kieruje Stanisław Lange. Sztandarowe imprezy organizowane przez klub: Międzynarodowe Zawody Lekkoatletyczne – Memoriał Józefa Żylewicza (od 1973), Bieg Świętego Dominika (od 1994), Czwartki Lekkoatletyczne dla uczniów szkół podstawowych. Najbardziej znani sportowcy: [[RADTKE KATARZYNA | Katarzyna Radtke]], chód sportowy; [[ZIMNY KAZIMIERZ FRANCISZEK | Kazimierz Zimny]], biegacz, [[ŁOMOWSKI MIECZYSŁAW | Mieczysław Łomowski]], miotacz; Bernadeta Blechacz – oszczepniczka (IX miejsce igrzyska olimpijskie w Moskwie, 1980), pięciokrotna mistrzyni Polski; Elżbieta Bocian-Wagner – biegaczka, olimpijka (igrzyska olimpijskie w Helsinkach, 1952 – 100 m), brązowa medalistka Akademickich Mistrzostw Świata z roku 1954 w biegu na 80 m przez płotki i w sztafecie 4 × 100 m, dziesięciokrotna mistrzyni Polski (80 m płotki, sztafeta 4 × 100 m i sztafety na dystansach nietypowych), czterokrotna mistrzyni kraju w hali; Genowefa Cieślik – mistrzyni Polski: w 1948 – 800 m, bieg na przełaj, pięciobój, w 1949 – 200 m; Piotr Gładki – biegi długodystansowe (igrzyska olimpijskie w Sydney, 2000 – maraton), Mistrz Polski w roku 1996 w biegu przełajowym na 12 km, w 1997 na 3000 m w hali, w 1998 i 1999 w biegu na 5000 m; [[KIELAS JAN | Jan Kielas]] – biegacz, olimpijczyk (igrzyska olimpijskie w Helsinkach, 1952 – 3000 m z przeszkodami), 12 razy zdobywał mistrzostwo Polski: 5000 m – w 1947, 1948 i 1949, 10 000 m – w 1947, 1948 i 1950, 3000 m z przeszkodami – w 1949 i 1950, bieg przełajowy: w 1948, 1949 i 1950, sztafeta 4 × 1500 m – 1950; Władysław Komar – kulomiot – w barwach L. mistrz Polski (1963), wicemistrz (1962) i brązowy medalista (1961), był również rugbistą Lechii; Gerard Mach – biegacz, olimpijczyk (igrzyska olimpijskie w Helsinkach, 1952 – 200 m (ćwierćfinał) i 400 m), jako lechista – dwukrotny uczestnik Akademickich Mistrzostw Świata (Budapeszt w 1949 – IV miejsce na 400 m i brązowy medal w sztafecie wiedeńskiej: 800–400–200–200 m; Berlin w 1951 – brązowy medal w sztafecie 4 × 400 m), mistrz Polski: 200 m – w 1952, 400 m – w 1948, 1949, 1951, 1952, sztafeta 4 × 100 m – w 1949, sztafeta 4 × 200 m – w 1949, sztafeta 4 × 400 m – w 1949, sztafeta olimpijska – w 1949, sztafeta szwedzka – w 1949 i 1950; Jacek Müller – chodziarz, srebrny medalista Mistrzostw Świata juniorów (Seul w 1992 – 10 km), uczestnik Mistrzostw Świata w Stuttgarcie (1993); Stanisław Stosik – siedmiokrotny medalista mistrzostw Polski na otwartym stadionie w 1994 – 200; Franciszek Szyszka – chodziarz, w barwach Lechii był mistrzem Polski w chodzie na 10 km (1959), na 20 km (1960, 1961 i 1962), na Mistrzostwach Europy (1962) – VIII miejsce (20 km); Janina Hasse – 400 m. <br> '''4.''' Kolarstwo. Sekcja funkcjonuje w strukturach KS Lechia. Najbardziej znani zawodnicy: Henryk Kowalski – mistrz Polski (1967), dwukrotny zwycięzca Tour de Pologne (1957, 1961) oraz triumfator Vuelta a Cuba (1963), uczestnik Wyścigu Pokoju (w 1956 – 25. miejsce, w 1958 – 35.); Michał Bogdziewicz – kolarstwo górskie, mistrz Polski w maratonie kolarstwa górskiego, wicemistrzostwo Polski w cross country, Grand Prix Niemiec w roku 2003.<br> '''5.''' Podnoszenie ciężarów. Sekcja z przeszłością pierwszoligową, obecnie III liga. Pozostaje w strukturach KS Lechia. Najbardziej znanym zawodnikiem był [[MALAK WALDEMAR | Waldemar Malak]].<br> '''6.''' Tenis (GTT Lechia). Złoty medal Drużynowych Mistrzostw Polski mężczyzn – w roku 1996. Srebrny medal Drużynowych Mistrzostw Polski seniorów – w latach 1997, 1998, 2005. Brązowy medal Drużynowych Mistrzostw Polski mężczyzn – w 2004, 2006. Halowy Mistrz Polski mężczyzn – w 2004. Mistrz Polski juniorów – w 2001. {{author: MGA}} <br /><br />