SCHRÖDER CHRISTIAN, burmistrz Gdańska
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Schröder Christian.JPG|thumb|Christian Schröder]] | [[File:Schröder Christian.JPG|thumb|Christian Schröder]] | ||
| − | '''CHRISTIAN SCHRÖDER''' (18 III 1626 Gdańsk – 27 IV 1701 Gdańsk), burmistrz gdański, syn Aegidiusa. Od 1641 roku uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], następnie studiował na uniwersytecie w Królewcu w 1644, Lejdzie w latach 1646–1647 oraz Franeker w 1647. Od 1653 roku reprezentant [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] (Kwartał Wysoki), w okresie 1653–1658 syndyk, 1659–1660 ławnik, 1661–1676 rajca, od 1665 sędzia, 1677–1701, w 1683 burmistrz i 1690 burgrabia. W 1686–1701 [[PROTOSCHOLARCHA | protoscholarcha]] przy Gimnazjum Akademickim. Jako syndyk zabiegał w lutym 1656 roku w Hadze o pomoc finansową i militarną Niderlandów dla Gdańska podczas zagrożenia miasta przez wojska szwedzkie. Doprowadził 10 VII 1656 do podpisania porozumienia, w którym Niderlandy przyrzekły Gdańskowi pożyczkę w wysokości 500 tysięcy guldenów, miesięczne subsydium 12 tysięcy talarów na opłacenie żołnierzy oraz pomoc wojskową. Efektem jego zabiegów było również uwolnienie w końcu lipca 1656 przez flotę niderlandzko-duńską portu gdańskiego od blokady szwedzkiej. Pod koniec roku 1657 był członkiem delegacji gdańskiej (wraz z burmistrzem [[LINDE ADRIAN von der, II | Adrianem von der Lindem]] i rajcą [[ROSENBERG ALBRECHT | Albrechtem Rosenbergiem]]), wysłanej na rozmowy z królem polskim Janem Kazimierzem do Bydgoszczy, z misją odwiedzenia monarchy od planów odstąpienia Elbląga elektorowi brandenburskiemu Fryderykowi Wilhelmowi za cenę porzucenia przezeń koalicji ze Szwecją. Posłował na sejmik pruski w maju 1673 (wraz z [[PROITE DANIEL | Danielem Proitem]]), gdzie bronił niezależnego stanowiska Rady Miejskiej Gdańska w kwestii sporów religijnych w mieście (w związku ze sprawą pastora [[STRAUCH AEGIDIUS | Aegidiusa Straucha]]), odmawiając tym samym kompetencji sejmikowi pruskiemu w tej sprawie. W 13–19 XI 1677 oddelegowany przez władze miejskie (wraz z burmistrzami [[KRUMHAUSEN GABRIEL | Gabrielem Krumhausenem]] i Danielem Proitem) na tajne obrady z królem polskim Janem III Sobieskim i dygnitarzami koronnymi w związku z interwencją władcy w Gdańsku (w sprawie żądań króla dotyczących m.in. oddania mu starostwa puckiego, także wobec zarzutów postawionych Radzie Miejskiej, oskarżanej o działania dyplomatyczne zmierzające do wypowiedzenia posłuszeństwa władcy). Reprezentował (wraz z [[FERBER CONSTANTIN (III) | Constantinem Ferberem]]) stanowisko Rady Miejskiej podczas rozprawy przeprowadzonej w Gdańsku przez króla Jana III Sobieskiego 25 | + | '''CHRISTIAN SCHRÖDER''' (18 III 1626 Gdańsk – 27 IV 1701 Gdańsk), burmistrz gdański, syn Aegidiusa. Od 1641 roku uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], następnie studiował na uniwersytecie w Królewcu w 1644, Lejdzie w latach 1646–1647 oraz Franeker w 1647. Od 1653 roku reprezentant [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]] (Kwartał Wysoki), w okresie 1653–1658 syndyk, 1659–1660 ławnik, 1661–1676 rajca, od 1665 sędzia, 1677–1701, w 1683 burmistrz i 1690 burgrabia. W 1686–1701 [[PROTOSCHOLARCHA | protoscholarcha]] przy Gimnazjum Akademickim. Jako syndyk zabiegał w lutym 1656 roku w Hadze o pomoc finansową i militarną Niderlandów dla Gdańska podczas zagrożenia miasta przez wojska szwedzkie. Doprowadził 10 VII 1656 do podpisania porozumienia, w którym Niderlandy przyrzekły Gdańskowi pożyczkę w wysokości 500 tysięcy guldenów, miesięczne subsydium 12 tysięcy talarów na opłacenie żołnierzy oraz pomoc wojskową. Efektem jego zabiegów było również uwolnienie w końcu lipca 1656 przez flotę niderlandzko-duńską portu gdańskiego od blokady szwedzkiej. Pod koniec roku 1657 był członkiem delegacji gdańskiej (wraz z burmistrzem [[LINDE ADRIAN von der, II | Adrianem von der Lindem]] i rajcą [[ROSENBERG ALBRECHT | Albrechtem Rosenbergiem]]), wysłanej na rozmowy z królem polskim Janem Kazimierzem do Bydgoszczy, z misją odwiedzenia monarchy od planów odstąpienia Elbląga elektorowi brandenburskiemu Fryderykowi Wilhelmowi za cenę porzucenia przezeń koalicji ze Szwecją. Posłował na sejmik pruski w maju 1673 (wraz z [[PROITE DANIEL | Danielem Proitem]]), gdzie bronił niezależnego stanowiska Rady Miejskiej Gdańska w kwestii sporów religijnych w mieście (w związku ze sprawą pastora [[STRAUCH AEGIDIUS | Aegidiusa Straucha]]), odmawiając tym samym kompetencji sejmikowi pruskiemu w tej sprawie. W 13–19 XI 1677 oddelegowany przez władze miejskie (wraz z burmistrzami [[KRUMHAUSEN GABRIEL | Gabrielem Krumhausenem]] i Danielem Proitem) na tajne obrady z królem polskim Janem III Sobieskim i dygnitarzami koronnymi w związku z interwencją władcy w Gdańsku (w sprawie żądań króla dotyczących m.in. oddania mu starostwa puckiego, także wobec zarzutów postawionych Radzie Miejskiej, oskarżanej o działania dyplomatyczne zmierzające do wypowiedzenia posłuszeństwa władcy). Reprezentował (wraz z [[FERBER CONSTANTIN (III) | Constantinem Ferberem]]) stanowisko Rady Miejskiej podczas rozprawy przeprowadzonej w Gdańsku przez króla Jana III Sobieskiego 25 I 1678 roku w związku ze sporem władz miejskich z opozycją rzemieślniczą. Właściciel dworku z ogrodem na terenie Długich Ogrodów (zakupionego po jego śmierci przez płk. von Weihera, a następnie w 1751 w posiadaniu marszałka Jerzego Mniszcha). W roku 1677 polecił wybić medal okolicznościowy upamiętniający jego wybór na stanowisko burmistrza. Pochowany w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]]. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:31, 6 paź 2016
CHRISTIAN SCHRÖDER (18 III 1626 Gdańsk – 27 IV 1701 Gdańsk), burmistrz gdański, syn Aegidiusa. Od 1641 roku uczył się w Gimnazjum Akademickim, następnie studiował na uniwersytecie w Królewcu w 1644, Lejdzie w latach 1646–1647 oraz Franeker w 1647. Od 1653 roku reprezentant Trzeciego Ordynku (Kwartał Wysoki), w okresie 1653–1658 syndyk, 1659–1660 ławnik, 1661–1676 rajca, od 1665 sędzia, 1677–1701, w 1683 burmistrz i 1690 burgrabia. W 1686–1701 protoscholarcha przy Gimnazjum Akademickim. Jako syndyk zabiegał w lutym 1656 roku w Hadze o pomoc finansową i militarną Niderlandów dla Gdańska podczas zagrożenia miasta przez wojska szwedzkie. Doprowadził 10 VII 1656 do podpisania porozumienia, w którym Niderlandy przyrzekły Gdańskowi pożyczkę w wysokości 500 tysięcy guldenów, miesięczne subsydium 12 tysięcy talarów na opłacenie żołnierzy oraz pomoc wojskową. Efektem jego zabiegów było również uwolnienie w końcu lipca 1656 przez flotę niderlandzko-duńską portu gdańskiego od blokady szwedzkiej. Pod koniec roku 1657 był członkiem delegacji gdańskiej (wraz z burmistrzem Adrianem von der Lindem i rajcą Albrechtem Rosenbergiem), wysłanej na rozmowy z królem polskim Janem Kazimierzem do Bydgoszczy, z misją odwiedzenia monarchy od planów odstąpienia Elbląga elektorowi brandenburskiemu Fryderykowi Wilhelmowi za cenę porzucenia przezeń koalicji ze Szwecją. Posłował na sejmik pruski w maju 1673 (wraz z Danielem Proitem), gdzie bronił niezależnego stanowiska Rady Miejskiej Gdańska w kwestii sporów religijnych w mieście (w związku ze sprawą pastora Aegidiusa Straucha), odmawiając tym samym kompetencji sejmikowi pruskiemu w tej sprawie. W 13–19 XI 1677 oddelegowany przez władze miejskie (wraz z burmistrzami Gabrielem Krumhausenem i Danielem Proitem) na tajne obrady z królem polskim Janem III Sobieskim i dygnitarzami koronnymi w związku z interwencją władcy w Gdańsku (w sprawie żądań króla dotyczących m.in. oddania mu starostwa puckiego, także wobec zarzutów postawionych Radzie Miejskiej, oskarżanej o działania dyplomatyczne zmierzające do wypowiedzenia posłuszeństwa władcy). Reprezentował (wraz z Constantinem Ferberem) stanowisko Rady Miejskiej podczas rozprawy przeprowadzonej w Gdańsku przez króla Jana III Sobieskiego 25 I 1678 roku w związku ze sporem władz miejskich z opozycją rzemieślniczą. Właściciel dworku z ogrodem na terenie Długich Ogrodów (zakupionego po jego śmierci przez płk. von Weihera, a następnie w 1751 w posiadaniu marszałka Jerzego Mniszcha). W roku 1677 polecił wybić medal okolicznościowy upamiętniający jego wybór na stanowisko burmistrza. Pochowany w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
