WEYKOPF LOUIS FRANZ CARL, fortepianmistrz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''LOUIS FRANZ CARL WEYKOPF''' (16 VIII 1853 Gdańsk – 23 X 1899 Gdańsk), fortepianmistrz. Syn [[WEYKOPF CARL HEINRICH LUDWIG WILHELM | Carla Heinricha Ludwiga Weykopfa]] i Theresy Wilhelminy z domu Mix. Zawodu uczył się u boku ojca. Pracował w rodzinnej fabryce w Gdańsku przy Jopengasse 9–10 (ul. Piwna | + | '''LOUIS FRANZ CARL WEYKOPF''' (16 VIII 1853 Gdańsk – 23 X 1899 Gdańsk), fortepianmistrz. Syn [[WEYKOPF CARL HEINRICH LUDWIG WILHELM | Carla Heinricha Ludwiga Weykopfa]] i Theresy Wilhelminy z domu Mix. Zawodu uczył się u boku ojca. Pracował w rodzinnej fabryce w Gdańsku przy Jopengasse 9–10 (ul. Piwna), a po śmierci ojca prowadził ją ze zmiennym powodzeniem samodzielnie. W 1894 roku oferował tanie instrumenty, cięcie w swojej fabryce desek i pni na forniry, a także sezonowane drewno; pod koniec roku wypożyczał na koncerty fortepiany Bechsteina. W następnym roku oferował już pianina własnej konstrukcji i produkcji, orzechowe i hebanowe, z „wolno leżącą” ramą metalową z pięcioma wspornikami i opancerzoną strojnicą. Należał do Koła Śpiewaczego Stowarzyszenia Kupców (Liedertafel des Kaufmännischen Vereins). Mieszkał przy Brandgasse 9F (obecnie nie istnieje) i Jopengasse 9. Jego żoną była Anna z domu Matthaei (8 II 1861 Gdańsk – 25 VIII 1913 Gdańsk), która po śmierci męża prowadziła fabrykę do końca życia. Firma zakończyła ostatecznie działalność w styczniu 1914 roku. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:49, 23 cze 2016
LOUIS FRANZ CARL WEYKOPF (16 VIII 1853 Gdańsk – 23 X 1899 Gdańsk), fortepianmistrz. Syn Carla Heinricha Ludwiga Weykopfa i Theresy Wilhelminy z domu Mix. Zawodu uczył się u boku ojca. Pracował w rodzinnej fabryce w Gdańsku przy Jopengasse 9–10 (ul. Piwna), a po śmierci ojca prowadził ją ze zmiennym powodzeniem samodzielnie. W 1894 roku oferował tanie instrumenty, cięcie w swojej fabryce desek i pni na forniry, a także sezonowane drewno; pod koniec roku wypożyczał na koncerty fortepiany Bechsteina. W następnym roku oferował już pianina własnej konstrukcji i produkcji, orzechowe i hebanowe, z „wolno leżącą” ramą metalową z pięcioma wspornikami i opancerzoną strojnicą. Należał do Koła Śpiewaczego Stowarzyszenia Kupców (Liedertafel des Kaufmännischen Vereins). Mieszkał przy Brandgasse 9F (obecnie nie istnieje) i Jopengasse 9. Jego żoną była Anna z domu Matthaei (8 II 1861 Gdańsk – 25 VIII 1913 Gdańsk), która po śmierci męża prowadziła fabrykę do końca życia. Firma zakończyła ostatecznie działalność w styczniu 1914 roku.
