DWÓR V „ANGIELSKI DWÓR”
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:V Dwór, początek XX wieku.JPG|thumb|V Dwór, początek XX wieku]] | [[File:V Dwór, początek XX wieku.JPG|thumb|V Dwór, początek XX wieku]] | ||
| − | '''DWÓR V „JUTRZENKA”, „ANGIELSKI DWÓR”''', ul. Polanki 119. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654 roku, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier. Późniejszymi właścicielami byli | + | '''DWÓR V „JUTRZENKA”, „ANGIELSKI DWÓR”''', ul. Polanki 119. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654 roku, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier. Późniejszymi właścicielami byli między innymi Nataniel Rücholds, pani de la Motte, Peter Wastow, Nataniel Schultz (1714–1740), rodzina Soermannsów. W 2. połowie XVIII wieku powstał późnobarokowy dworek. Na przełomie XVIII i XIX wieku (do 1819) posiadłość należała do Johanna Gottharda von Frantziusa; powstał wówczas drugi, klasycystyczny budynek dworu. Po 1870 roku właścicielem był pochodzący z Anglii [[AIRD ALEXANDER | Alexander Aird]]. Ostatni właściciel, Sachsenhaus, sprzedał posesję Zakładowi Ubezpieczeń w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). W 1931 roku wybudowano w obrębie posiadłości sanatorium Kurheim der Angestelltenversicherung ([[SANATORIUM | sanatorium]] na terenie Dworu V); obecnie obiekt [[SZPITAL MARYNARKI WOJENNEJ | Siódmego (7.) Szpitala Marynarki Wojennej]]. W dworku od 1938 mieszkał prezydent [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II WMG]] [[GREISER ARTHUR KARL | Arthur Greiser]]. Na rezydencję składały się dwa połączone budynki – południowy z lat 1750–1760 i północny, powstały około roku 1800, przetrwała też część założenia parkowego. Od końca XX wieku w stanie niszczejącym, w 2008 roku dalszych zniszczeń dokonał pożar. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 12:11, 23 maj 2016
DWÓR V „JUTRZENKA”, „ANGIELSKI DWÓR”, ul. Polanki 119. Najstarsza wzmianka pochodzi z 1654 roku, kiedy nabywa go Nicolaus Cambier. Późniejszymi właścicielami byli między innymi Nataniel Rücholds, pani de la Motte, Peter Wastow, Nataniel Schultz (1714–1740), rodzina Soermannsów. W 2. połowie XVIII wieku powstał późnobarokowy dworek. Na przełomie XVIII i XIX wieku (do 1819) posiadłość należała do Johanna Gottharda von Frantziusa; powstał wówczas drugi, klasycystyczny budynek dworu. Po 1870 roku właścicielem był pochodzący z Anglii Alexander Aird. Ostatni właściciel, Sachsenhaus, sprzedał posesję Zakładowi Ubezpieczeń w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). W 1931 roku wybudowano w obrębie posiadłości sanatorium Kurheim der Angestelltenversicherung ( sanatorium na terenie Dworu V); obecnie obiekt Siódmego (7.) Szpitala Marynarki Wojennej. W dworku od 1938 mieszkał prezydent Senatu II WMG Arthur Greiser. Na rezydencję składały się dwa połączone budynki – południowy z lat 1750–1760 i północny, powstały około roku 1800, przetrwała też część założenia parkowego. Od końca XX wieku w stanie niszczejącym, w 2008 roku dalszych zniszczeń dokonał pożar.
