BONIK KAZIMIERZ, prawnik, sędzia
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[ | + | '''KAZIMIERZ BONIK''' (ur. 18 II 1940 Mazury, powiat Wysokie Mazowieckie), prawnik, sędzia. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (studia w latach 1957–1963, ukończone z tytułem magistra prawa). W latach 1962–1978 prokurator, kolejno jako aplikant (1962–1964), asesor (1964–1965), podprokurator Prokuratury Powiatowej w Gdańsku (1965–1972), wiceprokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Gdańsku (1973–1978). W latach 1978–1990 radca prawny w jednostkach organizacyjnych spółdzielczości mieszkaniowej i inwalidzkiej w Gdańsku. W 1990 roku ponownie w Prokuraturze Wojewódzkiej w Gdańsku – od 3 VIII 1990 do 30 VI 1991 prokurator wojewódzki. Od 1 VII 1991 sędzia [[SĄDOWNICTWO W GDAŃSKU | Sądu Apelacyjnego w Gdańsku]], a następnie – od 15 II 1995 do 14 II 2003 (dwie kadencje) – prezes. Od 15 II 2003 sędzia Sądu Apelacyjnego w stanie spoczynku. Bezpartyjny, w latach 1980–1982 członek sekcji radców prawnych [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004). W 2007 roku wyróżniony przez Krajową Radę Sądownictwa medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości”. {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | {{author: CR}} | + | |
Wersja z 17:53, 11 mar 2016
KAZIMIERZ BONIK (ur. 18 II 1940 Mazury, powiat Wysokie Mazowieckie), prawnik, sędzia. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (studia w latach 1957–1963, ukończone z tytułem magistra prawa). W latach 1962–1978 prokurator, kolejno jako aplikant (1962–1964), asesor (1964–1965), podprokurator Prokuratury Powiatowej w Gdańsku (1965–1972), wiceprokurator Prokuratury Wojewódzkiej w Gdańsku (1973–1978). W latach 1978–1990 radca prawny w jednostkach organizacyjnych spółdzielczości mieszkaniowej i inwalidzkiej w Gdańsku. W 1990 roku ponownie w Prokuraturze Wojewódzkiej w Gdańsku – od 3 VIII 1990 do 30 VI 1991 prokurator wojewódzki. Od 1 VII 1991 sędzia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, a następnie – od 15 II 1995 do 14 II 2003 (dwie kadencje) – prezes. Od 15 II 2003 sędzia Sądu Apelacyjnego w stanie spoczynku. Bezpartyjny, w latach 1980–1982 członek sekcji radców prawnych Solidarności. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004). W 2007 roku wyróżniony przez Krajową Radę Sądownictwa medalem „Zasłużony dla Wymiaru Sprawiedliwości”.
