PASANIL, zakład przemysłowy

'''PASANIL''', zakłady przemysłu pasmanteryjnego, spółka z o.o., [[STOGI | Stogi]], ul. Nowotna 18. Zajmuje część byłego ogrodu kuracyjnego na Stogach z Domem Zdrojowym i Hotelem Kuracyjnym. Nabyta przez Roberta Amslera i Fritza Boppa, którzy w 1921 roku, z wykorzystaniem dawnych budynków, założyli fabrykę wyrobów pasmanteryjnych Danziger Heubude Gummiband-Weberei ([[PRZEDSIĘBIORSTWA I ZAKŁADY PRZEMYSŁOWE | przedsiębiorstwa]]). Po bankructwie właścicieli firmę wykupiła spółka akcyjna kierowana przez Richarda Nagiela, od roku 1934 (po wykupieniu akcji) jedynego jej właściciela, od 1934 działała jako Para-Gummibandwerke AG. Rozbudowana (w 1935 powstała część biurowa) i modernizowana (rozebrano zabudowę zdrojową: Nową Salę i Dom Zdrojowy), zatrudniała 400 pracowników, produkując taśmy dekoracyjne i gumowe, pasy higieniczne i lecznicze, szelki, taśmy nośne, sznury dekoracyjne. W 1945 roku niewybuch bomby lotniczej zniszczył dach tkalni, ostrzał artylerii uszkodził budynek plecionkarki, zniszczone zostały maszyny. Upaństwowiona 3 I 1946 roku, działała jako Fabryka Taśm Gumowych PARA w Siennej Hucie (Stogi), następnie Fabryka Wstążek i Taśm nr 9 Gdańsk-Sianki pod Zarządem Państwowym. Podlegała Zjednoczeniu Przemysłu Pasmanteryjnego w Łodzi. Po likwidacji Zjednoczenia w 1951 roku zarządzana przez Ministerstwo Przemysłu Lekkiego jako Państwowe Fabryki Przemysłu Pasmanteryjnego – Gdańsk. Rozbudowana w latach 1951–1952, ze żłobkiem przyzakładowym i domem dla pracowników. W 1973 roku rozebrano starą zabudowę, w 1998 zmodernizowano uciążliwą dla okolicy kotłownię (z węglowej na gazową). 31 VII 2000 sprywatyzowana jako Zakład Przemysłu Pasmanteryjnego Pasanil. Nabywcą była firma Hako sp. z o.o. z Warszawy, która utworzyła nową: Pasanil sp. z o.o. Poddana restrukturyzacji, produkuje i sprzedaje wyroby pasmanteryjne, m.in. taśmy elastyczne, odzieżowe (spodniowe, do zamków błyskawicznych, firankowe, lamówki), szelkowe, obuwnicze, tapicersko-meblowe, ozdobne, frędzle, sznury ozdobne i odzieżowe, siatki wędliniarskie, sprzedaje wyroby włókiennicze, świadczy usługi farbiarskie. Od roku 2004 produkuje także na potrzeby wojska. Ma przyzakładową przychodnię zdrowia. W czerwcu 2015 roku sprzedano jedną trzecią dzierżawionych gruntów (na których stał niegdyś Dom Zdrojowy); rozebrane zostały znajdujące się tam i nieużywane od października 2014: budynek biurowo-administracyjny, warsztat, kotłowania, portiernia i szwalnia. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]