SZPITAL PSYCHIATRYCZNY
(ASZ – uzupełnienie wersji EG) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''SZPITAL PSYCHIATRYCZNY''' (Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. Tadeusza Bilikiewicza), ul. Srebrniki 1, w dawnych pomieszczeniach Państwowego Zakładu Opieki Społecznej (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer). Od października 1945 roku był to zakaźny Szpital Miejski Silberhammer (200 łóżek), przeniesiony ze zlikwidowanego Miejskiego Szpitala Chorób Zakaźnych we Wrzeszczu. W latach 1946–1952 wykorzystywany częściowo jako Osiedle Akademickie Bratniej Pomocy Studentów Akademii Lekarskiej. Od 29 X 1952 filia Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Kocborowie. 1 I 1955 wydzielony jako samodzielny Wojewódzki Szpital Psychiatryczny (200 łóżek). W 1971–1976 rozbudowany i zmodernizowany (500 łóżek stacjonarnych i 30 miejsc dziennego pobytu; zamiana sal 10–15 łóżkowych na 2–4 łóżkowe). W roku 1975 oddano do użytku oddziały: ogólnopsychiatryczne, dziecięcy, młodzieżowy, odwykowy męski, dzienny, w 1976 – neurologiczny. 1 I 1977 powołano Specjalistyczny Psychiatryczno-Neurologiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w składzie: Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Srebrzysko oraz Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznego i Chorób Układu Nerwowego. W 1984 roku na bazie szpitala powstała II Klinika Chorób Psychicznych | + | '''SZPITAL PSYCHIATRYCZNY''' (Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. Tadeusza Bilikiewicza), ul. Srebrniki 1, w dawnych pomieszczeniach Państwowego Zakładu Opieki Społecznej (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer). Od października 1945 roku był to zakaźny Szpital Miejski Silberhammer (200 łóżek), przeniesiony ze zlikwidowanego Miejskiego Szpitala Chorób Zakaźnych we Wrzeszczu. W latach 1946–1952 wykorzystywany częściowo jako Osiedle Akademickie Bratniej Pomocy Studentów Akademii Lekarskiej. Od 29 X 1952 filia Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Kocborowie. 1 I 1955 wydzielony jako samodzielny Wojewódzki Szpital Psychiatryczny (200 łóżek). W 1971–1976 rozbudowany i zmodernizowany (500 łóżek stacjonarnych i 30 miejsc dziennego pobytu; zamiana sal 10–15 łóżkowych na 2–4 łóżkowe). W roku 1975 oddano do użytku oddziały: ogólnopsychiatryczne, dziecięcy, młodzieżowy, odwykowy męski, dzienny, w 1976 – neurologiczny. 1 I 1977 powołano Specjalistyczny Psychiatryczno-Neurologiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w składzie: Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Srebrzysko oraz Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznego i Chorób Układu Nerwowego. W 1984 roku na bazie szpitala powstała II Klinika Chorób Psychicznych Akademii Medycznej w Gdańsku. Od 2000 Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. [[BILIKIEWICZ TADEUSZ ANTONI | Tadeusza Bilikiewicza]]. W tym samym roku przeniesiono oddział neurologiczny wraz z poradnią do [[SZPITAL WOJEWÓDZKI | Szpitala Wojewódzkiego im. Mikołaja Kopernika]]. Obecnie jest tutaj sześć oddziałów ogólnopsychiatrycznych, dziecięco-młodzieżowy i leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych (łącznie 367 łóżek, w tym 37 na oddziale dziecięco-młodzieżowym) oraz oddział dzienny (40 łóżek). W lecznictwie otwartym dysponuje poradniami: ogólnopsychiatryczną i psychogeriatryczną. Przy szpitalu funkcjonuje kaplica pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej. {{author: ASZ}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- |
Wersja z 13:18, 30 gru 2015
SZPITAL PSYCHIATRYCZNY (Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. Tadeusza Bilikiewicza), ul. Srebrniki 1, w dawnych pomieszczeniach Państwowego Zakładu Opieki Społecznej (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer). Od października 1945 roku był to zakaźny Szpital Miejski Silberhammer (200 łóżek), przeniesiony ze zlikwidowanego Miejskiego Szpitala Chorób Zakaźnych we Wrzeszczu. W latach 1946–1952 wykorzystywany częściowo jako Osiedle Akademickie Bratniej Pomocy Studentów Akademii Lekarskiej. Od 29 X 1952 filia Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Kocborowie. 1 I 1955 wydzielony jako samodzielny Wojewódzki Szpital Psychiatryczny (200 łóżek). W 1971–1976 rozbudowany i zmodernizowany (500 łóżek stacjonarnych i 30 miejsc dziennego pobytu; zamiana sal 10–15 łóżkowych na 2–4 łóżkowe). W roku 1975 oddano do użytku oddziały: ogólnopsychiatryczne, dziecięcy, młodzieżowy, odwykowy męski, dzienny, w 1976 – neurologiczny. 1 I 1977 powołano Specjalistyczny Psychiatryczno-Neurologiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w składzie: Państwowy Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Srebrzysko oraz Wojewódzka Przychodnia Zdrowia Psychicznego i Chorób Układu Nerwowego. W 1984 roku na bazie szpitala powstała II Klinika Chorób Psychicznych Akademii Medycznej w Gdańsku. Od 2000 Wojewódzki Szpital Psychiatryczny im. prof. Tadeusza Bilikiewicza. W tym samym roku przeniesiono oddział neurologiczny wraz z poradnią do Szpitala Wojewódzkiego im. Mikołaja Kopernika. Obecnie jest tutaj sześć oddziałów ogólnopsychiatrycznych, dziecięco-młodzieżowy i leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych (łącznie 367 łóżek, w tym 37 na oddziale dziecięco-młodzieżowym) oraz oddział dzienny (40 łóżek). W lecznictwie otwartym dysponuje poradniami: ogólnopsychiatryczną i psychogeriatryczną. Przy szpitalu funkcjonuje kaplica pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej.
1954–1969 | Zbigniew Kamiński |
1969–1983 | Krystian Szajdek |
1983–1991 | Zbigniew Bystrzanowski |
1991–1998 | Krzysztof Murawski |
1998– | Leszek Trojanowski |