LITWIN JERZY, dyrektor Centralnego Muzeum Morskiego
(poprawka bohatera hasła (e-mail z 24.10.2015)) |
m |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Litwin Jerzy.JPG|thumb|Jerzy Litwin]] | [[File: Litwin Jerzy.JPG|thumb|Jerzy Litwin]] | ||
| − | '''JERZY LITWIN''' (ur. 6 VII 1944 Grodno), muzealnik, historyk okrętownictwa. W 1965 roku absolwent kierunku matematyczno-fizycznego Studium Nauczycielskiego w Gdańsku, w 1972 absolwent Instytutu Okrętowego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1964–1973 instruktor modelarstwa okrętowego w Miejskim Domu Kultury we Wrzeszczu, 1972–1988 w Centralnym Muzeum Morskim (CMM; [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]) kierował Działem Historycznego Budownictwa Okrętowego. W okresie 1974–1989 prowadził inwentaryzację zabytków polskiego ludowego szkutnictwa. Od 1988 roku kustosz w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, zajmował się ochroną zabytków techniki. 15 VI 1989 – 18 IX 1990 dyrektor Wydawnictwa Morskiego, odszedł wobec braku porozumienia z Radą Pracowniczą w kwestii prywatyzacji. Od 1990 doktor (obrona w Instytucie Historii Kultury Materialnej | + | '''JERZY LITWIN''' (ur. 6 VII 1944 Grodno), muzealnik, historyk okrętownictwa. W 1965 roku absolwent kierunku matematyczno-fizycznego Studium Nauczycielskiego w Gdańsku, w 1972 absolwent Instytutu Okrętowego [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1964–1973 instruktor modelarstwa okrętowego w Miejskim Domu Kultury we Wrzeszczu, 1972–1988 w Centralnym Muzeum Morskim (CMM; [[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]) kierował Działem Historycznego Budownictwa Okrętowego. W okresie 1974–1989 prowadził inwentaryzację zabytków polskiego ludowego szkutnictwa. Od 1988 roku kustosz w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, zajmował się ochroną zabytków techniki. 15 VI 1989 – 18 IX 1990 dyrektor Wydawnictwa Morskiego, odszedł wobec braku porozumienia z Radą Pracowniczą w kwestii prywatyzacji. Od 1990 doktor (obrona w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, tematyka: ludowe szkutnictwo w Polsce), podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Gdańsku, gdzie zajmował się morskim dziedzictwem regionu. Od 15 XI 1991 wicedyrektor do spraw merytorycznych CMM, od 1 VI 2001 jego dyrektor. Członek m.in. Rady do spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Rady Kuratorów Fundacji – Archiwum Filmowe Drogi do Niepodległości. Wiceprezydent Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (dwie kadencje w latach 1999–2007), przewodniczący sekcji modelarstwa redukcyjnego-pływającego – członek Zarządu Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (1995–1997), członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzeów Morskich ICMM (dwie kadencje, 1996–2004), przewodniczący Centralnej Komisji Modelarstwa ZG LOK (1991–2008). Autor m.in. scenariusza i kurator polskiej wystawy ENTE COLOMBO w Genui (1992), reaktywował w roku 1994 i koordynuje odbywające się co dwa lata konferencje polskie dotyczące muzealnictwa morskiego. W latach 1992–2006 prowadził zajęcia z archeologii morskiej i muzealnictwa na uniwersytecie w Toruniu, w 2010–2011 na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa PG. Specjalista historycznego budownictwa okrętowego i tradycyjnego szkutnictwa, autor prac poświęconych zagadnieniom morskim, muzealnym i modelarstwu. Odznaczonym m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2005), wyróżniony [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska]] (2004). {{author: JMY}} {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:05, 27 gru 2015
JERZY LITWIN (ur. 6 VII 1944 Grodno), muzealnik, historyk okrętownictwa. W 1965 roku absolwent kierunku matematyczno-fizycznego Studium Nauczycielskiego w Gdańsku, w 1972 absolwent Instytutu Okrętowego Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1964–1973 instruktor modelarstwa okrętowego w Miejskim Domu Kultury we Wrzeszczu, 1972–1988 w Centralnym Muzeum Morskim (CMM; Narodowe Muzeum Morskie) kierował Działem Historycznego Budownictwa Okrętowego. W okresie 1974–1989 prowadził inwentaryzację zabytków polskiego ludowego szkutnictwa. Od 1988 roku kustosz w Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków, zajmował się ochroną zabytków techniki. 15 VI 1989 – 18 IX 1990 dyrektor Wydawnictwa Morskiego, odszedł wobec braku porozumienia z Radą Pracowniczą w kwestii prywatyzacji. Od 1990 doktor (obrona w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, tematyka: ludowe szkutnictwo w Polsce), podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Gdańsku, gdzie zajmował się morskim dziedzictwem regionu. Od 15 XI 1991 wicedyrektor do spraw merytorycznych CMM, od 1 VI 2001 jego dyrektor. Członek m.in. Rady do spraw Muzeów przy Ministrze Kultury i Rady Kuratorów Fundacji – Archiwum Filmowe Drogi do Niepodległości. Wiceprezydent Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (dwie kadencje w latach 1999–2007), przewodniczący sekcji modelarstwa redukcyjnego-pływającego – członek Zarządu Światowego Związku Modelarzy Okrętowych NAVIGA (1995–1997), członek Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzeów Morskich ICMM (dwie kadencje, 1996–2004), przewodniczący Centralnej Komisji Modelarstwa ZG LOK (1991–2008). Autor m.in. scenariusza i kurator polskiej wystawy ENTE COLOMBO w Genui (1992), reaktywował w roku 1994 i koordynuje odbywające się co dwa lata konferencje polskie dotyczące muzealnictwa morskiego. W latach 1992–2006 prowadził zajęcia z archeologii morskiej i muzealnictwa na uniwersytecie w Toruniu, w 2010–2011 na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa PG. Specjalista historycznego budownictwa okrętowego i tradycyjnego szkutnictwa, autor prac poświęconych zagadnieniom morskim, muzealnym i modelarstwu. Odznaczonym m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), Medalem św. Wojciecha (2005), wyróżniony Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska (2004).
