SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL, burmistrz Gdańska
(Utworzył nową stronę „{{paper}} SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL von (8 XI 1692 Gdańsk – 29 XII 1762 Gdańsk), burmistrz. Syn oficera wojsk gd., nast. ławnika (1710) Simo- na Christiana (2...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:Christian_Gabriel_von_Schröder.JPG|thumb|Christian Gabriel von Schröder]] | ||
SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL von (8 XI 1692 Gdańsk – 29 XII 1762 Gdańsk), burmistrz. Syn oficera wojsk gd., nast. ławnika (1710) Simo- na Christiana (23 VIII 1662 Gd. – 29 V 1723 Chociwel). Od 1707 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował na uniw. w Wittenberdze i Lipsku 1712 oraz w Lejdzie 1713. Od 1719 sekr. Rady Miejskiej Gd., 1733–35 syndyk, 1736–45 ławnik, 1746–53 rajca, 1747 sędzia, 1754–62, 1750, 1757 burmistrz i 1759 burgrabia. Należał (wraz z q Johannem Wahlem) do najbardziej nieprzejednanych i konsekwentnych obrońców praw i przywilejów Gd. W listopadzie 1750 aktywnie sprzeciwiał się (jako burgrabia, a zatem formalnie reprezentant króla w mieście) wprowadzeniu narzuconej miastu przez króla pol. Augusta III w Gd. tzw. ordynacji królewskiej, czym naraził się na oburzenie monarchy. Prowadził w tej sprawie pertraktacje z kier. polityki królewskiej i faworytem władcy Heinrichem von Brühlem. 23 VI 1751 został wezwany (wraz z rajcą Christianem Gabrielem Schröderem) przez Augusta III na dwór do Drezna i tam przez rok trzymany w areszcie, co miało zmusić władze Gd. do przyjęcia ordynacji królewskiej, a także skłonić je do ustępstw na rzecz popieranego przez monarchę Trzeciego Ordynku. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. uczonych w gronie władz miejskich Gd. Uczestniczył w pracach powstałego 1720 gd. Towarzystwa Naukowego (q Societas Litteraria). Jego portret wg obrazu q Jacoba Wessla rytował w 1764 Jacob Houbraken. Pochowany w q kośc. NMP. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] | SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL von (8 XI 1692 Gdańsk – 29 XII 1762 Gdańsk), burmistrz. Syn oficera wojsk gd., nast. ławnika (1710) Simo- na Christiana (23 VIII 1662 Gd. – 29 V 1723 Chociwel). Od 1707 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował na uniw. w Wittenberdze i Lipsku 1712 oraz w Lejdzie 1713. Od 1719 sekr. Rady Miejskiej Gd., 1733–35 syndyk, 1736–45 ławnik, 1746–53 rajca, 1747 sędzia, 1754–62, 1750, 1757 burmistrz i 1759 burgrabia. Należał (wraz z q Johannem Wahlem) do najbardziej nieprzejednanych i konsekwentnych obrońców praw i przywilejów Gd. W listopadzie 1750 aktywnie sprzeciwiał się (jako burgrabia, a zatem formalnie reprezentant króla w mieście) wprowadzeniu narzuconej miastu przez króla pol. Augusta III w Gd. tzw. ordynacji królewskiej, czym naraził się na oburzenie monarchy. Prowadził w tej sprawie pertraktacje z kier. polityki królewskiej i faworytem władcy Heinrichem von Brühlem. 23 VI 1751 został wezwany (wraz z rajcą Christianem Gabrielem Schröderem) przez Augusta III na dwór do Drezna i tam przez rok trzymany w areszcie, co miało zmusić władze Gd. do przyjęcia ordynacji królewskiej, a także skłonić je do ustępstw na rzecz popieranego przez monarchę Trzeciego Ordynku. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. uczonych w gronie władz miejskich Gd. Uczestniczył w pracach powstałego 1720 gd. Towarzystwa Naukowego (q Societas Litteraria). Jego portret wg obrazu q Jacoba Wessla rytował w 1764 Jacob Houbraken. Pochowany w q kośc. NMP. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] | ||
Wersja z 18:30, 11 gru 2012
SCHRÖDER CHRISTIAN GABRIEL von (8 XI 1692 Gdańsk – 29 XII 1762 Gdańsk), burmistrz. Syn oficera wojsk gd., nast. ławnika (1710) Simo- na Christiana (23 VIII 1662 Gd. – 29 V 1723 Chociwel). Od 1707 uczył się w q Gimnazjum Akademickim, nast. studiował na uniw. w Wittenberdze i Lipsku 1712 oraz w Lejdzie 1713. Od 1719 sekr. Rady Miejskiej Gd., 1733–35 syndyk, 1736–45 ławnik, 1746–53 rajca, 1747 sędzia, 1754–62, 1750, 1757 burmistrz i 1759 burgrabia. Należał (wraz z q Johannem Wahlem) do najbardziej nieprzejednanych i konsekwentnych obrońców praw i przywilejów Gd. W listopadzie 1750 aktywnie sprzeciwiał się (jako burgrabia, a zatem formalnie reprezentant króla w mieście) wprowadzeniu narzuconej miastu przez króla pol. Augusta III w Gd. tzw. ordynacji królewskiej, czym naraził się na oburzenie monarchy. Prowadził w tej sprawie pertraktacje z kier. polityki królewskiej i faworytem władcy Heinrichem von Brühlem. 23 VI 1751 został wezwany (wraz z rajcą Christianem Gabrielem Schröderem) przez Augusta III na dwór do Drezna i tam przez rok trzymany w areszcie, co miało zmusić władze Gd. do przyjęcia ordynacji królewskiej, a także skłonić je do ustępstw na rzecz popieranego przez monarchę Trzeciego Ordynku. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. uczonych w gronie władz miejskich Gd. Uczestniczył w pracach powstałego 1720 gd. Towarzystwa Naukowego (q Societas Litteraria). Jego portret wg obrazu q Jacoba Wessla rytował w 1764 Jacob Houbraken. Pochowany w q kośc. NMP.
