ROESSLER GUSTAV, profesor Technische Hochschule Danzig
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 10.01.2015)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GUSTAV ROESSLER''' (1 II 1869 Berlin – 29 I 1928 Gdańsk), naukowiec. Od 29 II 1892 doktor elektrotechniki (uniwersytet w Zurychu). Od 1892 roku asystent w Technische Hochschule w Berlinie, po habilitacji z roku 1894 początkowo docent prywatny, od 1 IV 1899 docent etatowy tej uczelni. 8 VI 1904 powołany na profesora elektrotechniki nowej [[THD | THD]], dyrektor Instytutu Elektrotechniki. 22 V 1907 odznaczony przez cesarza Wilhelma II Orderem Czerwonego Orła IV klasy (Roter Adlerorden 4. Klasse), a 16 I 1920 Krzyżem Żelaznym II klasy (Eisernes Kreuz 2. Klasse mit schwarzweißem Band) za pracę na rzecz armii w I wojnie światowej. W latach | + | '''GUSTAV ROESSLER''' (1 II 1869 Berlin – 29 I 1928 Gdańsk), naukowiec. Od 29 II 1892 doktor elektrotechniki (uniwersytet w Zurychu). Od 1892 roku asystent w Technische Hochschule w Berlinie, po habilitacji z roku 1894 początkowo docent prywatny, od 1 IV 1899 docent etatowy tej uczelni. 8 VI 1904 powołany na profesora elektrotechniki nowej [[THD | THD]], dyrektor Instytutu Elektrotechniki. 22 V 1907 odznaczony przez cesarza Wilhelma II Orderem Czerwonego Orła IV klasy (Roter Adlerorden 4. Klasse), a 16 I 1920 Krzyżem Żelaznym II klasy (Eisernes Kreuz 2. Klasse mit schwarzweißem Band) za pracę na rzecz armii w I wojnie światowej. W latach 1912–1928 mieszkał we Wrzeszczu przy Steffensweg 2 (ul. Batorego). Zmarł po nieudanej operacji. Od 1908 roku żonaty z Else Huch (zm. po 1935), potomstwa nie zostawił. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:50, 22 lis 2015
GUSTAV ROESSLER (1 II 1869 Berlin – 29 I 1928 Gdańsk), naukowiec. Od 29 II 1892 doktor elektrotechniki (uniwersytet w Zurychu). Od 1892 roku asystent w Technische Hochschule w Berlinie, po habilitacji z roku 1894 początkowo docent prywatny, od 1 IV 1899 docent etatowy tej uczelni. 8 VI 1904 powołany na profesora elektrotechniki nowej THD, dyrektor Instytutu Elektrotechniki. 22 V 1907 odznaczony przez cesarza Wilhelma II Orderem Czerwonego Orła IV klasy (Roter Adlerorden 4. Klasse), a 16 I 1920 Krzyżem Żelaznym II klasy (Eisernes Kreuz 2. Klasse mit schwarzweißem Band) za pracę na rzecz armii w I wojnie światowej. W latach 1912–1928 mieszkał we Wrzeszczu przy Steffensweg 2 (ul. Batorego). Zmarł po nieudanej operacji. Od 1908 roku żonaty z Else Huch (zm. po 1935), potomstwa nie zostawił.
