FLÜGEL GUSTAV, profesor Technische Hochschule Danzig
m |
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 13.01.2015)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''GUSTAV FLÜGEL''' (4 IX 1885 Heinersreuth, Górna Frankonia – 3 VIII 1967 Ilten koło Hanoweru). Od 1897 roku mieszkał w Monachium, gdzie w latach 1905–1909 studiował budowę maszyn w Technische Hochschule, w roku 1909 inżynier dyplomowany, w okresie 1909–1910 stażysta w stoczni Vulcan w Szczecinie, w 1910–1912 asystent | + | '''GUSTAV FLÜGEL''' (4 IX 1885 Heinersreuth, Górna Frankonia – 3 VIII 1967 Ilten koło Hanoweru), naukowiec. Od 1897 roku mieszkał w Monachium, gdzie w latach 1905–1909 studiował budowę maszyn w Technische Hochschule, w roku 1909 inżynier dyplomowany, w okresie 1909–1910 stażysta w stoczni Vulcan w Szczecinie, w 1910–1912 asystent [[SCHULZE-PILLOT GERHARD | prof. Gerharda Schulze-Pillota]] w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]] (THD), tu doktor od roku 1914. W latach 1912–1924 inżynier w zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, 1924–1945 profesor gdańskiej THD. Prowadził na Wydziale Budownictwa instytut specjalizujący się w konstrukcji okrętowych turbin parowych, budownictwa hydrotechnicznego i aerodynamiki. Mieszkał we Wrzeszczu przy Am Heitzkeberg 13 (ul. Kręta). Po 1945 roku w Niemczech, w latach 1948–1955 profesor i dyrektor instytutu maszyn przepływowych w Technische Hochschule w Karlsruhe, w 1956 roku doktor honoris causa Technische Hochschule w Braunschweigu. Od 1958 roku na emeryturze. <br/><br/> Od 20 VIII 1917 roku był żonaty z Berthą Schlenbächer (ur. 4 III 1886). Miał córkę Lydie Elfriede (ur. 23 V 1919 Berlin), w 1937 uczennicę szkoły w Berlinie, opiekował się też pasierbem Fritzem (ur. 26 V 1907). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 20:53, 29 paź 2015
GUSTAV FLÜGEL (4 IX 1885 Heinersreuth, Górna Frankonia – 3 VIII 1967 Ilten koło Hanoweru), naukowiec. Od 1897 roku mieszkał w Monachium, gdzie w latach 1905–1909 studiował budowę maszyn w Technische Hochschule, w roku 1909 inżynier dyplomowany, w okresie 1909–1910 stażysta w stoczni Vulcan w Szczecinie, w 1910–1912 asystent prof. Gerharda Schulze-Pillota w Technische Hochschule Danzig (THD), tu doktor od roku 1914. W latach 1912–1924 inżynier w zakładach Allgemeine Elektricitäts-Gesellschaft (AEG) w Berlinie, 1924–1945 profesor gdańskiej THD. Prowadził na Wydziale Budownictwa instytut specjalizujący się w konstrukcji okrętowych turbin parowych, budownictwa hydrotechnicznego i aerodynamiki. Mieszkał we Wrzeszczu przy Am Heitzkeberg 13 (ul. Kręta). Po 1945 roku w Niemczech, w latach 1948–1955 profesor i dyrektor instytutu maszyn przepływowych w Technische Hochschule w Karlsruhe, w 1956 roku doktor honoris causa Technische Hochschule w Braunschweigu. Od 1958 roku na emeryturze.
Od 20 VIII 1917 roku był żonaty z Berthą Schlenbächer (ur. 4 III 1886). Miał córkę Lydie Elfriede (ur. 23 V 1919 Berlin), w 1937 uczennicę szkoły w Berlinie, opiekował się też pasierbem Fritzem (ur. 26 V 1907).
