SREBRZYSKO

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
m
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''SREBRZYSKO''' (Silberhammer), Wrzeszcz, w dolinie [[STRZYŻA, potok | potoku Strzyży]]. Nazwa nawiązuje do Srebrnego Młyna (Silberhammer), który od 1654 roku był własnością gdańskiego złotnika Petera von Renne ([[KAMIENNY MŁYN | Kamienny Młyn]]). W końcu XVIII wieku funkcjonowała tu fabryka wyrobów żelaznych i stalowych ([[BRĘTOWO | Brętowo]]). W XVIII wieku rezydencja kupców z rodziny Soermansów. W 1800 roku własność angielskiego kupca Richarda Cowla, skonfiskowana przez Francuzów po 1807, z tego okresu pochodzi zachowany i obecnie rokokowy dworek (ul. Srebrniki 1). W 1816 roku posiadłość nabył hrabia Fabian Dohn, w dworku w okresie 1821–1824 mieszkał okresowo urzędnik pruski i poeta [[EICHENDORFF JOSEPH KARL BENEDIKT von | Joseph von Eichendorff]]. Wokół dworku powstały zabudowania gospodarcze i mała oranżeria. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] powstał [[PAŃSTWOWY ZAKŁAD OPIEKI SPOŁECZNEJ | Państwowy Zakład Opieki Społecznej]] (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer), obecnie [[WOJEWÓDZKI SZPITAL PSYCHIATRYCZNY IM. PROF. TADEUSZA BILIKIEWICZA | Wojewódzki Szpital Psychiatryczny]]. Na terenie Srebrzyska funkcjonuje [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarz Srebrzysko]]. Zabudowa z XIX i początku XX wieku. W latach 2009–2010 uległa likwidacji w związku z przebudową ul. Słowackiego i ul. Partyzantów ([[TRASA SŁOWACKIEGO | Trasa Słowackiego]]). {{author:RED}}[[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
+
'''SREBRZYSKO''' (Silberhammer), Wrzeszcz, w dolinie [[STRZYŻA, potok | potoku Strzyży]]. Nazwa nawiązuje do Srebrnego Młyna (Silberhammer), który od 1654 roku był własnością gdańskiego złotnika Petera von Renne ([[KAMIENNY MŁYN | Kamienny Młyn]]). W końcu XVIII wieku funkcjonowała tu fabryka wyrobów żelaznych i stalowych ([[BRĘTOWO | Brętowo]]). W XVIII wieku rezydencja kupców z rodziny Soermansów. W 1800 roku własność angielskiego kupca Richarda Cowla, skonfiskowana przez Francuzów po 1807, z tego okresu pochodzi zachowany i obecnie rokokowy dworek (ul. Srebrniki 1). W 1816 roku posiadłość nabył hrabia Fabian Dohn, w dworku w okresie 1821–1824 mieszkał okresowo urzędnik pruski i poeta [[EICHENDORFF JOSEPH KARL BENEDIKT von | Joseph von Eichendorff]]. Wokół dworku powstały zabudowania gospodarcze i mała oranżeria. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] powstał [[PAŃSTWOWY ZAKŁAD OPIEKI SPOŁECZNEJ | Państwowy Zakład Opieki Społecznej]] (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer), obecnie [[WOJEWÓDZKI SZPITAL PSYCHIATRYCZNY IM. PROF. TADEUSZA BILIKIEWICZA | Wojewódzki Szpital Psychiatryczny]]. Na terenie Srebrzyska funkcjonuje [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarz Srebrzysko]]. Zabudowa z XIX i początku XX wieku w latach 2009–2010 uległa likwidacji w związku z przebudową ul. Słowackiego i ul. Partyzantów ([[TRASA SŁOWACKIEGO | Trasa Słowackiego]]). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]

Wersja z 19:08, 25 sie 2015

SREBRZYSKO (Silberhammer), Wrzeszcz, w dolinie potoku Strzyży. Nazwa nawiązuje do Srebrnego Młyna (Silberhammer), który od 1654 roku był własnością gdańskiego złotnika Petera von Renne ( Kamienny Młyn). W końcu XVIII wieku funkcjonowała tu fabryka wyrobów żelaznych i stalowych ( Brętowo). W XVIII wieku rezydencja kupców z rodziny Soermansów. W 1800 roku własność angielskiego kupca Richarda Cowla, skonfiskowana przez Francuzów po 1807, z tego okresu pochodzi zachowany i obecnie rokokowy dworek (ul. Srebrniki 1). W 1816 roku posiadłość nabył hrabia Fabian Dohn, w dworku w okresie 1821–1824 mieszkał okresowo urzędnik pruski i poeta Joseph von Eichendorff. Wokół dworku powstały zabudowania gospodarcze i mała oranżeria. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska powstał Państwowy Zakład Opieki Społecznej (Staatliche Fürsorgeanstalt Silberhammer), obecnie Wojewódzki Szpital Psychiatryczny. Na terenie Srebrzyska funkcjonuje cmentarz Srebrzysko. Zabudowa z XIX i początku XX wieku w latach 2009–2010 uległa likwidacji w związku z przebudową ul. Słowackiego i ul. Partyzantów ( Trasa Słowackiego). RED

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania