RASZEJA STEFAN, rektor Akademii Medycznej w Gdańsku
(RED – uzupełnienie wersji EG) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
− | '''STEFAN RASZEJA''' (ur. 24 XII 1922 Starogard Gdański), lekarz, naukowiec. Urodził się w rodzinie nauczycielskiej, przed wybuchem II wojny światowej ukończył w Starogardzie Gdańskim szkołę podstawową i gimnazjum. W czasie okupacji członek Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Ukończył Liceum Humanistyczne w Starogardzie Gdańskim, podjął studia lekarskie na uniwersytecie w Poznaniu. W maju 1946 roku aresztowany na kilka tygodni za udział w demonstracji studenckiej (domagającej się uwolnienia studentów z Krakowa, manifestujących z okazji święta 3 Maja). W roku 1951 ukończył AM w Poznaniu, gdzie początkowo pracował; od 1959 doktor, od 1963 doktor habilitowany. W Gdańsku od 1964, objął stanowisko kierownika Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej AMG ([[GUMed | GUMed]]). Od 1969 roku profesor tytularny. Przyczynił się do rozbudowy bazy naukowej Zakładu (uzyskując pomieszczenia prosektoryjne, nowy budynek i nowoczesną aparaturę). W latach 1966–1969 dziekan Wydziału Lekarskiego AMG, 1969–1971 prorektor do spraw nauki, 1972–1975 rektor, współorganizator filii AMG w Bydgoszczy (obecnie AM w Bydgoszczy). Specjalista w zakresie biologii medycznej, | + | '''STEFAN RASZEJA''' (ur. 24 XII 1922 Starogard Gdański), lekarz, naukowiec. Urodził się w rodzinie nauczycielskiej, przed wybuchem II wojny światowej ukończył w Starogardzie Gdańskim szkołę podstawową i gimnazjum. W czasie okupacji członek Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Ukończył Liceum Humanistyczne w Starogardzie Gdańskim, podjął studia lekarskie na uniwersytecie w Poznaniu. W maju 1946 roku aresztowany na kilka tygodni za udział w demonstracji studenckiej (domagającej się uwolnienia studentów z Krakowa, manifestujących z okazji święta 3 Maja). W roku 1951 ukończył AM w Poznaniu, gdzie początkowo pracował; od 1959 doktor, od 1963 doktor habilitowany. W Gdańsku od 1964, objął stanowisko kierownika Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej AMG ([[GUMed | GUMed]]). Od 1969 roku profesor tytularny. Przyczynił się do rozbudowy bazy naukowej Zakładu (uzyskując pomieszczenia prosektoryjne, nowy budynek i nowoczesną aparaturę). W latach 1966–1969 dziekan Wydziału Lekarskiego AMG, 1969–1971 prorektor do spraw nauki, 1972–1975 rektor, współorganizator filii AMG w Bydgoszczy (obecnie AM w Bydgoszczy). Specjalista w zakresie biologii medycznej, deontologii lekarskiej i medycyny sądowej. W latach 1974–1988 członek Rady Naukowej Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, 1984–1990 członek Komitetu Podstawowych Nauk Medycznych PAN, 1979–1989 wiceprzewodniczący Rady Naukowej przy Instytucie Ekspertyz Sądowych w Krakowie, 1985–1991 w Instytucie Problematyki Przestępczości w Warszawie. Prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, wiceprzewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Nauk Sądowych (Wichita, USA) i Międzynarodowej Akademii Medycyny Prawnej i Społecznej (Lyon), inicjator powstania i redaktor ukazujących się od 1971 roku „Annales Academiae Medicae Gedanensis”. Od 1993 na emeryturze. Od roku 1999 doktor honoris causa AM w Bydgoszczy. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1973), Krzyżem Komandorskim OOP (1988), Medalem 1000-lecia miasta Gdańska (1997). {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:32, 19 kwi 2015
STEFAN RASZEJA (ur. 24 XII 1922 Starogard Gdański), lekarz, naukowiec. Urodził się w rodzinie nauczycielskiej, przed wybuchem II wojny światowej ukończył w Starogardzie Gdańskim szkołę podstawową i gimnazjum. W czasie okupacji członek Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”. Ukończył Liceum Humanistyczne w Starogardzie Gdańskim, podjął studia lekarskie na uniwersytecie w Poznaniu. W maju 1946 roku aresztowany na kilka tygodni za udział w demonstracji studenckiej (domagającej się uwolnienia studentów z Krakowa, manifestujących z okazji święta 3 Maja). W roku 1951 ukończył AM w Poznaniu, gdzie początkowo pracował; od 1959 doktor, od 1963 doktor habilitowany. W Gdańsku od 1964, objął stanowisko kierownika Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej AMG ( GUMed). Od 1969 roku profesor tytularny. Przyczynił się do rozbudowy bazy naukowej Zakładu (uzyskując pomieszczenia prosektoryjne, nowy budynek i nowoczesną aparaturę). W latach 1966–1969 dziekan Wydziału Lekarskiego AMG, 1969–1971 prorektor do spraw nauki, 1972–1975 rektor, współorganizator filii AMG w Bydgoszczy (obecnie AM w Bydgoszczy). Specjalista w zakresie biologii medycznej, deontologii lekarskiej i medycyny sądowej. W latach 1974–1988 członek Rady Naukowej Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, 1984–1990 członek Komitetu Podstawowych Nauk Medycznych PAN, 1979–1989 wiceprzewodniczący Rady Naukowej przy Instytucie Ekspertyz Sądowych w Krakowie, 1985–1991 w Instytucie Problematyki Przestępczości w Warszawie. Prezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, wiceprzewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Nauk Sądowych (Wichita, USA) i Międzynarodowej Akademii Medycyny Prawnej i Społecznej (Lyon), inicjator powstania i redaktor ukazujących się od 1971 roku „Annales Academiae Medicae Gedanensis”. Od 1993 na emeryturze. Od roku 1999 doktor honoris causa AM w Bydgoszczy. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP (1973), Krzyżem Komandorskim OOP (1988), Medalem 1000-lecia miasta Gdańska (1997).