PESTKA STANISŁAW, dziennikarz, publicysta, poeta
(aktualizacja BŚ (e-mail z 6.04.2015)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Okładka książki „Południca" Stanisława Pestki.JPG|thumb|Okładka książki Stanisława Pestki]] | [[File:Okładka książki „Południca" Stanisława Pestki.JPG|thumb|Okładka książki Stanisława Pestki]] | ||
| − | '''STANISŁAW PESTKA''' ( | + | '''STANISŁAW PESTKA''' (8 IV 1929 Rolbik nad Zbrzycą, gmina Brusy – 2 IV 2015 Gdańsk), dziennikarz i publicysta, poeta i działacz kaszubsko-pomorski, pseudonim poetycki Jan Zbrzyca. Po II wojnie światowej uczeń Liceum Ogólnokształcącego im. J. Wybickiego w Kościerzynie, studia polonistyczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 1953 skierowany nakazem pracy do Technikum Rolno-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim, od 1956 nauczyciel w liceum ogólnokształcącym w Sławnie. Od roku 1958 w Gdańsku, gdzie był współpracownikiem dwutygodnika [[KASZËBE | „Kaszëbe”]], został członkiem Zrzeszenia Kaszubskiego ([[ZRZESZENIE KASZUBSKO-POMORSKIE | Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie]]). Po likwidacji „Kaszëbe”, w roku 1968 podjął pracę w Bydgoszczy (skąd pochodziła jego żona), w redakcji „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”. W 1966 przeszedł do Rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie, w 1968 powrócił do Bydgoszczy, do redakcji „Faktów i Myśli”. W Gdańsku ponownie od 1968 roku, pracował (do 1974) w redakcji miesięcznika [[LITERY | „Litery”]], krótko w [[TYGODNIK MORSKI | „Tygodniku Morskim”]], w latach 1975–1981 w tygodniku [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czas”]]. Do roku 1990 w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Gdańsku, od 1990 były redaktor naczelny „Pomeranii”, od 1994 na emeryturze. Przez dwie kadencje (1976–1980 i 1992–1994) prezes Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (ZKP). Jako poeta debiutował w roku 1963 na łamach „Pomeranii”. Jego wiersze ukazywały się na łamach prasy, później publikowane były w antologiach poezji kaszubskiej. Autor tomików wierszy: ''Południca'' (1976) ''Wizrë ë dëchë'' (1986) i ''Wieczòrny widnik'' (2002). Uznawany za najwybitniejszego współcześnie poetę kaszubskiego. Wydał tom prozy kaszubskiej ''W krainie chmurników'' (2011), publikacje historyczno-publicystyczne poświęcone Józefowi Wybickiemu: ''Piórem i szablą'' (1961) i ''Emisariusz niepodległości'' (1972). Należy do grona założycieli Instytutu Kaszubskiego w Gdańsku (1996). W roku 2006, z okazji jubileuszu 50-lecia ZKP oraz 77. urodzin poety, Instytut Kaszubski i Oddział Gdański ZKP zorganizowały sympozjum poświęcone jego twórczości (''Z zaborskiego matecznika. O Stanisławie Pestce – Janie Zbrzycy'', 2008). W 2013 roku uhonorowany [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]]. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 10:17, 7 kwi 2015
STANISŁAW PESTKA (8 IV 1929 Rolbik nad Zbrzycą, gmina Brusy – 2 IV 2015 Gdańsk), dziennikarz i publicysta, poeta i działacz kaszubsko-pomorski, pseudonim poetycki Jan Zbrzyca. Po II wojnie światowej uczeń Liceum Ogólnokształcącego im. J. Wybickiego w Kościerzynie, studia polonistyczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 1953 skierowany nakazem pracy do Technikum Rolno-Łąkarskiego w Lidzbarku Warmińskim, od 1956 nauczyciel w liceum ogólnokształcącym w Sławnie. Od roku 1958 w Gdańsku, gdzie był współpracownikiem dwutygodnika „Kaszëbe”, został członkiem Zrzeszenia Kaszubskiego ( Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie). Po likwidacji „Kaszëbe”, w roku 1968 podjął pracę w Bydgoszczy (skąd pochodziła jego żona), w redakcji „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”. W 1966 przeszedł do Rozgłośni Polskiego Radia w Szczecinie, w 1968 powrócił do Bydgoszczy, do redakcji „Faktów i Myśli”. W Gdańsku ponownie od 1968 roku, pracował (do 1974) w redakcji miesięcznika „Litery”, krótko w „Tygodniku Morskim”, w latach 1975–1981 w tygodniku „Czas”. Do roku 1990 w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Gdańsku, od 1990 były redaktor naczelny „Pomeranii”, od 1994 na emeryturze. Przez dwie kadencje (1976–1980 i 1992–1994) prezes Zarządu Głównego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (ZKP). Jako poeta debiutował w roku 1963 na łamach „Pomeranii”. Jego wiersze ukazywały się na łamach prasy, później publikowane były w antologiach poezji kaszubskiej. Autor tomików wierszy: Południca (1976) Wizrë ë dëchë (1986) i Wieczòrny widnik (2002). Uznawany za najwybitniejszego współcześnie poetę kaszubskiego. Wydał tom prozy kaszubskiej W krainie chmurników (2011), publikacje historyczno-publicystyczne poświęcone Józefowi Wybickiemu: Piórem i szablą (1961) i Emisariusz niepodległości (1972). Należy do grona założycieli Instytutu Kaszubskiego w Gdańsku (1996). W roku 2006, z okazji jubileuszu 50-lecia ZKP oraz 77. urodzin poety, Instytut Kaszubski i Oddział Gdański ZKP zorganizowały sympozjum poświęcone jego twórczości (Z zaborskiego matecznika. O Stanisławie Pestce – Janie Zbrzycy, 2008). W 2013 roku uhonorowany Medalem Księcia Mściwoja II. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
