MUHL ABRAHAM LUDWIG, kupiec, senator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ABRAHAM LUDWIG MUHL''' (5 I 1768 Gdańsk – 26 XI 1835 Ulkowy koło Gdańska), kupiec. Syn [[MUHL FRIEDRICH | Friedricha Muhla]]. W latach 1782–1788 uczył się zawodu w Instytucie Kupieckim w Hamburgu. Pracował w firmie ojca, którą przejął po jego śmierci. Firma zajmowała się hurtowym i detalicznym handlem zbożem i winem, miała kantor przy Hundegasse 95 (ul. Ogarna). W styczniu 1806 roku wspólnikami w niej byli Jacob Siewert i Joachim Gerard Stange z Lubeki. W 1808 roku Muhl miał dwa statki do przewozu towarów: „Johannę Florentinę” (pojemność 220 łasztów) i „Die Wohlfahrt” (200 łasztów). Ponadto był właścicielem posesji przy Langer Markt 14 i 37 (Długi Targ) oraz przy Pfefferstadt 25, 26, 53 (ul. Korzenna), a także podgdańskich posiadłości w [[PIECKI | Pieckach]], Ulkowach, Łaguszewie i Kleszczewie. Jesienią 1813 roku pożar spowodowany ostrzałem [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] przez artylerię rosyjsko-pruską zniszczył dziewięć należących do niego spichrzy: Orangenbaum, Hufeisen, Schwarze Kreuz, Weiss Schwan, Deo, Vergoldete Lamm, Lange Lauf Nr. 1, Lange Lauf nr 2, Granatbaum | + | '''ABRAHAM LUDWIG MUHL''' (5 I 1768 Gdańsk – 26 XI 1835 Ulkowy koło Gdańska), kupiec. Syn [[MUHL FRIEDRICH | Friedricha Muhla]]. W latach 1782–1788 uczył się zawodu w Instytucie Kupieckim w Hamburgu. Pracował w firmie ojca, którą przejął po jego śmierci. Firma zajmowała się hurtowym i detalicznym handlem zbożem i winem, miała kantor przy Hundegasse 95 (ul. Ogarna). W styczniu 1806 roku wspólnikami w niej byli Jacob Siewert i Joachim Gerard Stange z Lubeki. W 1808 roku Muhl miał dwa statki do przewozu towarów: „Johannę Florentinę” (pojemność 220 łasztów) i „Die Wohlfahrt” (200 łasztów). Ponadto był właścicielem posesji przy Langer Markt 14 i 37 (Długi Targ) oraz przy Pfefferstadt 25, 26, 53 (ul. Korzenna), a także podgdańskich posiadłości w [[PIECKI | Pieckach]], Ulkowach, Łaguszewie i Kleszczewie. Jesienią 1813 roku pożar spowodowany ostrzałem [[SPICHLERZE | Spichlerzy]] przez artylerię rosyjsko-pruską zniszczył dziewięć należących do niego spichrzy: Orangenbaum, Hufeisen, Schwarze Kreuz, Weiss Schwan, Deo, Vergoldete Lamm, Lange Lauf Nr. 1, Lange Lauf nr 2, Granatbaum. W okresie I Wolnego Miasta Gdańska (podobnie jak jego szwagier Johann Gotthard von Frantzius) był senatorem. W 1808 roku członek gdańskiej delegacji ubiegającej się w Hamburgu o pożyczkę 1,5 miliona funtów na spłatę części kontrybucji narzuconej miastu przez Napoleona. W 1815 należał do pruskiego kolegium handlowego w Gdańsku. Wycofał się z życia gospodarczo-politycznego w roku 1819 i osiadł we wsi Ulkowy. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:31, 30 mar 2015
ABRAHAM LUDWIG MUHL (5 I 1768 Gdańsk – 26 XI 1835 Ulkowy koło Gdańska), kupiec. Syn Friedricha Muhla. W latach 1782–1788 uczył się zawodu w Instytucie Kupieckim w Hamburgu. Pracował w firmie ojca, którą przejął po jego śmierci. Firma zajmowała się hurtowym i detalicznym handlem zbożem i winem, miała kantor przy Hundegasse 95 (ul. Ogarna). W styczniu 1806 roku wspólnikami w niej byli Jacob Siewert i Joachim Gerard Stange z Lubeki. W 1808 roku Muhl miał dwa statki do przewozu towarów: „Johannę Florentinę” (pojemność 220 łasztów) i „Die Wohlfahrt” (200 łasztów). Ponadto był właścicielem posesji przy Langer Markt 14 i 37 (Długi Targ) oraz przy Pfefferstadt 25, 26, 53 (ul. Korzenna), a także podgdańskich posiadłości w Pieckach, Ulkowach, Łaguszewie i Kleszczewie. Jesienią 1813 roku pożar spowodowany ostrzałem Spichlerzy przez artylerię rosyjsko-pruską zniszczył dziewięć należących do niego spichrzy: Orangenbaum, Hufeisen, Schwarze Kreuz, Weiss Schwan, Deo, Vergoldete Lamm, Lange Lauf Nr. 1, Lange Lauf nr 2, Granatbaum. W okresie I Wolnego Miasta Gdańska (podobnie jak jego szwagier Johann Gotthard von Frantzius) był senatorem. W 1808 roku członek gdańskiej delegacji ubiegającej się w Hamburgu o pożyczkę 1,5 miliona funtów na spłatę części kontrybucji narzuconej miastu przez Napoleona. W 1815 należał do pruskiego kolegium handlowego w Gdańsku. Wycofał się z życia gospodarczo-politycznego w roku 1819 i osiadł we wsi Ulkowy.
