DONNET SAMUEL, miedziorytnik
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Donnet Samuel, Wnętrze przytułku dla dzieci i starców w Gdańsku, 1707.JPG|thumb|Samuel Donnet ''Wnętrze przytułku dla dzieci i starców w Gdańsku'', 1707]] | [[File:Donnet Samuel, Wnętrze przytułku dla dzieci i starców w Gdańsku, 1707.JPG|thumb|Samuel Donnet ''Wnętrze przytułku dla dzieci i starców w Gdańsku'', 1707]] | ||
| − | '''SAMUEL DONNET''' (XVII–XVIII wiek), miedziorytnik. W Gdańsku działał w latach 1699–1734. Autor portretów i przede wszystkim rycin odtwarzających wydarzenia historyczne (wojny polsko-szwedzkie | + | '''SAMUEL DONNET''' (XVII–XVIII wiek), miedziorytnik. W Gdańsku działał w latach 1699–1734. Autor portretów i przede wszystkim rycin odtwarzających wydarzenia historyczne (wojny polsko-szwedzkie w latach 1655–1660, [[OBLĘŻENIE GDAŃSKA W 1734 ROKU | oblężenie Gdańska przez wojska rosyjsko-saskie w roku 1734]], wielką epidemię dżumy w Gdańsku w 1709). Wykonał cykl sztychów przedstawiających widoki gdańskich budynków, sceny rodzajowe gdańskiego życia z 1. połowy XVIII wieku, ryciny, mapy, strony tytułowe (winiety) dla oficyn wydawniczych Gdańska i Torunia. Jego pracę kontynuował syn Johann, czynny w Gdańsku w latach 1754–1773, specjalizujący się w medalierstwie i rycinach książkowych, autor medalu pamiątkowego z 1754 roku, wybitego przez władze Gdańska w 300-lecie powrotu Gdańska pod panowanie Polski. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:38, 25 mar 2015
SAMUEL DONNET (XVII–XVIII wiek), miedziorytnik. W Gdańsku działał w latach 1699–1734. Autor portretów i przede wszystkim rycin odtwarzających wydarzenia historyczne (wojny polsko-szwedzkie w latach 1655–1660, oblężenie Gdańska przez wojska rosyjsko-saskie w roku 1734, wielką epidemię dżumy w Gdańsku w 1709). Wykonał cykl sztychów przedstawiających widoki gdańskich budynków, sceny rodzajowe gdańskiego życia z 1. połowy XVIII wieku, ryciny, mapy, strony tytułowe (winiety) dla oficyn wydawniczych Gdańska i Torunia. Jego pracę kontynuował syn Johann, czynny w Gdańsku w latach 1754–1773, specjalizujący się w medalierstwie i rycinach książkowych, autor medalu pamiątkowego z 1754 roku, wybitego przez władze Gdańska w 300-lecie powrotu Gdańska pod panowanie Polski.
