RACZYNIEWSKI HENRYK, architekt, konserwator zabytków
(CzB – uzupełnienie wersji EG) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''HENRYK RACZYNIEWSKI''' (26 I 1923 Grudziądz – 26 I 1992 Lohmar, Niemcy), architekt, muzealnik, konserwator zabytków. Naukę w grudziądzkim gimnazjum przerwała mu II wojna światowa, w latach 1939–1945 pracował | + | '''HENRYK RACZYNIEWSKI''' (26 I 1923 Grudziądz – 26 I 1992 Lohmar, Niemcy), architekt, muzealnik, konserwator zabytków. Naukę w grudziądzkim gimnazjum przerwała mu II wojna światowa, w latach 1939–1945 pracował jako robotnik w rodzinnym mieście. W 1947 roku zdał maturę w Liceum Handlowym w Sopocie, w latach 1947–1951 studiował na Wydziale Architektury Wnętrz gdańskiej PWSSP ([[ASP W GDAŃSKU | ASP]]), pracując jednocześnie dorywczo w różnych firmach. W okresie 1951–1953 referent w Prezydium MRN w Gdańsku, 1953–1955 kierownik Miejskiego Wydziału Kultury w Gdańsku, 1956–1958 kierownik Wydziału Kultury Prezydium WRN w Gdańsku, 1958–1961 wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku, zajmował się m.in. zabezpieczeniem zamku w Malborku po jego pożarze latem 1959 roku. Główny organizator Muzeum Zamkowego w Malborku, w latach 1961–1973 jego dyrektor. Wspólnie z [[MIESZKOWSKI BRONISŁAW | Bronisławem Mieszkowskim]] autor programu odbudowy i zagospodarowania zamku malborskiego. W latach 1974–1976 główny specjalista tego muzeum ds. odbudowy zamków w Malborku i Kwidzynie. W latach 1976–1979 kustosz, następnie kurator Centralnego Muzeum Morskiego ([[NARODOWE MUZEUM MORSKIE | Narodowe Muzeum Morskie]]). Prywatnie malarz, tworzył pejzaże i martwe natury. Zgromadził też znaczącą kolekcję widoków zamku malborskiego, przede wszystkim z XIX wieku. {{author: CzB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:49, 13 mar 2015
HENRYK RACZYNIEWSKI (26 I 1923 Grudziądz – 26 I 1992 Lohmar, Niemcy), architekt, muzealnik, konserwator zabytków. Naukę w grudziądzkim gimnazjum przerwała mu II wojna światowa, w latach 1939–1945 pracował jako robotnik w rodzinnym mieście. W 1947 roku zdał maturę w Liceum Handlowym w Sopocie, w latach 1947–1951 studiował na Wydziale Architektury Wnętrz gdańskiej PWSSP ( ASP), pracując jednocześnie dorywczo w różnych firmach. W okresie 1951–1953 referent w Prezydium MRN w Gdańsku, 1953–1955 kierownik Miejskiego Wydziału Kultury w Gdańsku, 1956–1958 kierownik Wydziału Kultury Prezydium WRN w Gdańsku, 1958–1961 wojewódzki konserwator zabytków w Gdańsku, zajmował się m.in. zabezpieczeniem zamku w Malborku po jego pożarze latem 1959 roku. Główny organizator Muzeum Zamkowego w Malborku, w latach 1961–1973 jego dyrektor. Wspólnie z Bronisławem Mieszkowskim autor programu odbudowy i zagospodarowania zamku malborskiego. W latach 1974–1976 główny specjalista tego muzeum ds. odbudowy zamków w Malborku i Kwidzynie. W latach 1976–1979 kustosz, następnie kurator Centralnego Muzeum Morskiego ( Narodowe Muzeum Morskie). Prywatnie malarz, tworzył pejzaże i martwe natury. Zgromadził też znaczącą kolekcję widoków zamku malborskiego, przede wszystkim z XIX wieku.
