AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG, towarzystwo
(uzupełnienie AJ (e-mail z 23.02.2015)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG''' (Vereinigte Gesellschaft zur Übung der schönen Wissenschaften in Danzig; Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks) | + | '''AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG''' (Vereinigte Gesellschaft zur Übung der schönen Wissenschaften in Danzig; Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks), Towarzystwo Estetyczne w Gdańsku, działające w latach 1755–1759, założone przez uczniów [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]: [[RAUFFSEYSEN PHILIPP ERNST | Philippa Ernsta Rauffseysena]] (1743–1775, magister uniwersytetu w Jenie, wykładowca w Greifswaldzie, autor pośmiertnie wydanego zbioru ''Gedichte'', 1782), Beniamina Benedikta Henrichsdorffa oraz Johanna Adama Tritta (1738–1805, prawnik, sekretarz miejski, poeta i krytyk teatralny). Wbrew statutowi nie miało charakteru tajnego, skupiało osoby (ich liczba doszła do 16) uprawiające twórczość literacką, oryginalną (religijną i świecką) i translatorską (tłumaczono m.in. Teokryta, Horacego, Woltera), interesujące się dramatem i teatrem, krytyką literacką i teatralną. W dyskusjach i w praktyce pisarskiej członkowie towarzystwa przeciwstawiali się modelowi poezji i dramatu reprezentowanemu przez czołowego przedstawiciela niemieckiego oświecenia Johanna Christopha Gottscheda (1700–1766), chętniej zwracali się ku pełnej wzniosłych uczuć i patosu epice i liryce Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803), prekursora poezji wolnej od dawnych schematów i konwencji. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 08:42, 24 lut 2015
AESTETISCHE GESELLSCHAFT ZU DANZIG (Vereinigte Gesellschaft zur Übung der schönen Wissenschaften in Danzig; Gesellschaft zur Beförderung des guten Geschmacks), Towarzystwo Estetyczne w Gdańsku, działające w latach 1755–1759, założone przez uczniów Gimnazjum Akademickiego: Philippa Ernsta Rauffseysena (1743–1775, magister uniwersytetu w Jenie, wykładowca w Greifswaldzie, autor pośmiertnie wydanego zbioru Gedichte, 1782), Beniamina Benedikta Henrichsdorffa oraz Johanna Adama Tritta (1738–1805, prawnik, sekretarz miejski, poeta i krytyk teatralny). Wbrew statutowi nie miało charakteru tajnego, skupiało osoby (ich liczba doszła do 16) uprawiające twórczość literacką, oryginalną (religijną i świecką) i translatorską (tłumaczono m.in. Teokryta, Horacego, Woltera), interesujące się dramatem i teatrem, krytyką literacką i teatralną. W dyskusjach i w praktyce pisarskiej członkowie towarzystwa przeciwstawiali się modelowi poezji i dramatu reprezentowanemu przez czołowego przedstawiciela niemieckiego oświecenia Johanna Christopha Gottscheda (1700–1766), chętniej zwracali się ku pełnej wzniosłych uczuć i patosu epice i liryce Friedricha Gottlieba Klopstocka (1724–1803), prekursora poezji wolnej od dawnych schematów i konwencji.
