KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ
(aktualizacja BŚ (e-mail z 22.11.2014)) |
D.Majewska (dyskusja | edycje) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File:Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej .JPG|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | + | [[File:Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej.JPG|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] |
'''KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ''', Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta [[WEBER CARL | Carla Webera]], profesora [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez [[CYSTERSI | cystersów]] przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej ([[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościół Trójcy Świętej]]), następnie parafialny. {{author: WS}} {{author: AK}} <br /><br /> | '''KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ''', Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta [[WEBER CARL | Carla Webera]], profesora [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez [[CYSTERSI | cystersów]] przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej ([[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościół Trójcy Świętej]]), następnie parafialny. {{author: WS}} {{author: AK}} <br /><br /> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" |
Wersja z 18:13, 9 gru 2014
KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ, Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Carla Webera, profesora Technische Hochschule Danzig, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej ( kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny.
1834–1865 | Adam Emanuel Sadowski |
1865–1874 | Karl Heinrich Wachhausen |
1874–1883 | Hermann Emil Krause |
1884–1893 | Karl Gustav Hinz |
1894–1933 | Karl Emil Albert Otto |
1934–1945 | Johannes Vorwerg |
1945–1953 | Eugeniusz Komasa OCist. (rektor) |
1953–1957 | Bronisław Chruślicki OCist. (rektor) |
1957–1965 | Władysław Woźny OCist. (rektor) |
1965–1967 | Tadeusz Brak OCist. (rektor) |
1967–1970 | Robert Szczygieł OCist. (rektor) |
1970–1974 | Bogumił Nycz OCist. (rektor) |
1974–1977 | Konstanty Piwowar OCist. (rektor) |
1977–1989 | Bogumił Nycz OCist. (od 1988 proboszcz) |
1989–1991 | Konstanty Piwowar OCist. (proboszcz) |
1991–1994 | Zbigniew Giełczyński OCist. (proboszcz) |
1994–2012 | Bogumił Nycz OCist. (proboszcz) |
2012–2013 | Wiesław Rymarczyk OCist. (proboszcz) |
26 VIII 2013 – | Albin Chorąży OCist. (proboszcz) |