KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ
m |
(aktualizacja BŚ (e-mail z 22.11.2014)) |
||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
| Zbigniew Giełczyński OCist. (proboszcz) | | Zbigniew Giełczyński OCist. (proboszcz) | ||
|- | |- | ||
| − | | | + | | 1994–2012 |
| Bogumił Nycz OCist. (proboszcz) | | Bogumił Nycz OCist. (proboszcz) | ||
| + | |- | ||
| + | | 2012–2013 | ||
| + | | Wiesław Rymarczyk OCist. (proboszcz) | ||
| + | |- | ||
| + | | 26 VIII 2013 – | ||
| + | | Albin Chorąży OCist. (proboszcz) | ||
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: AGK}} | | class="authorEgTab" | {{author: AGK}} | ||
| − | |} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | + | |} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 17:26, 23 lis 2014
KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ, Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Carla Webera, profesora Technische Hochschule Danzig, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej ( kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny.
| 1834–1865 | Adam Emanuel Sadowski |
| 1865–1874 | Karl Heinrich Wachhausen |
| 1874–1883 | Hermann Emil Krause |
| 1884–1893 | Karl Gustav Hinz |
| 1894–1933 | Karl Emil Albert Otto |
| 1934–1945 | Johannes Vorwerg |
| 1945–1953 | Eugeniusz Komasa OCist. (rektor) |
| 1953–1957 | Bronisław Chruślicki OCist. (rektor) |
| 1957–1965 | Władysław Woźny OCist. (rektor) |
| 1965–1967 | Tadeusz Brak OCist. (rektor) |
| 1967–1970 | Robert Szczygieł OCist. (rektor) |
| 1970–1974 | Bogumił Nycz OCist. (rektor) |
| 1974–1977 | Konstanty Piwowar OCist. (rektor) |
| 1977–1989 | Bogumił Nycz OCist. (od 1988 proboszcz) |
| 1989–1991 | Konstanty Piwowar OCist. (proboszcz) |
| 1991–1994 | Zbigniew Giełczyński OCist. (proboszcz) |
| 1994–2012 | Bogumił Nycz OCist. (proboszcz) |
| 2012–2013 | Wiesław Rymarczyk OCist. (proboszcz) |
| 26 VIII 2013 – | Albin Chorąży OCist. (proboszcz) |
